Μπορεί να μην του βγήκε όπως ακριβώς το σχεδίασε, το ήθελε και το περίμενε το νέο «ανακάτεμα της τράπουλας», που επιχείρησε στο προχθεσινό παιχνίδι ο Ραζβάν. Όμως η ομάδα του έχει το προβάδισμα πρόκρισης με τη νίκη της. Το σκορ χαρακτηρίζεται εύθραυστο με μία πρώτη ματιά. Ωστόσο η διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων, αποτελεί μια πρόσθετη και σημαντική ενίσχυση της πρόβλεψης, να γείρει προς τους προχθεσινούς νικητές.
Είναι αλήθεια ότι «έλειπαν αρκετά» από τον γνωστό σοβαρό ΠΑΟΚ. Πέρα από την αποφασιστικότητα όπως δήλωσε ο κόουτς μετά το παιχνίδι, σχεδόν στο μεγαλύτερο διάστημα η ομάδα παρά την κυριαρχία της, έμοιαζε (και ήταν) νωθρή. Οι περισσότεροι παίκτες είχαν έναν αργό ρυθμό στις κινήσεις τους, χάνοντας πολλά ριμπάουντ και προσωπικές μονομαχίες. Ολοφάνερη ήταν και η αδυναμία συγχρονισμού, με τις δύο πτέρυγες να μην λειτουργούν όπως έπρεπε. Ιδιαίτερα με την αριστερή, η οποία αποτελεί και την πιο επικίνδυνη για τον οποιοδήποτε αντίπαλο.
Στην κυριολεξία παρουσιάστηκε εξαρθρωμένη. Η παρουσία του ανύπαρκτου επιθετικά και επικίνδυνου αμυντικά Νάσμπεργκ και η απουσία του αναντικατάστατου Τάισον, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Κωνσταντέλια, την κατέστησαν σχεδόν ημιπαράλυτη. Αυτό επιβεβαιώθηκε εντυπωσιακά και εκκωφαντικά με την αλλαγή που έγινε και μπήκε στο παιχνίδι ο Βραζιλιάνος, δίνοντας άλλη εικόνα και άλλες προοπτικές προς το φινάλε.
Δυστυχώς όμως ο χρόνος δεν ήταν αρκετός για να έχουμε ουσιαστικές αλλαγές και στο αποτέλεσμα. Δεν ήταν όμως μόνο εξαρθρωμένη η αριστερή πλευρά της άμυνας, γιατί και η δεξιά παρά την μεγάλη «δραστηριότητα» που έδειξε, η τσαπατσουλιά και η ασυνεννοησία οδηγούσαν τις περισσότερες φορές σε επιθετικά αδιέξοδα και προχειρότητες, που βοηθούσαν την αντίπαλη άμυνα. Επιστρέφοντας λοιπόν στην γενικόλογη άποψη ότι «δεν του βγήκε» όπως ήθελε το νέο «ανακάτεμα της τράπουλας» (ή το υποχρεωτικό αν θέλετε rotation ενόψει των υποχρεώσεων που υπάρχουν) και το γεγονός ότι η νίκη δίνει προβάδισμα για την πρόκριση, όσο δύσκολα και αν επιτεύχθηκε, επισημαίνουμε ότι το καλό κλίμα και η ψυχολογία, παραμένουν αναλλοίωτα εντός των τειχών της Τούμπας.
Σε ότι έχει σχέση με την ατομική απόδοση των νικητών, ξεκινώντας από τον Ζίβκοβιτς με την αιφνιδιαστική (ίσως και καθυστερημένη) εμφάνιση του και καταλήγοντας στην τελευταία αλλαγή του Ραζβάν τον Μπράντον Τόμας, παίκτες με μεγάλη διάκριση και υψηλή απόδοση, δύσκολα βρίσκεις. Αν εξαιρέσουμε τον Σβαμπ, κάποιες αναλαμπές του Κωνσταντέλια, τον λίγο αλλά και ουσιαστικό χρόνο της παρουσίας του Τάισον, με λίγη προσπάθεια μπορείς να προσθέσεις δυο καλά λόγια και για τον Κετζιόρα. Ημιτελείς οι περισσότερες προσπάθειες του μαχητικού ομολογουμένως Σάστρε.
Ο γενναιόψυχος αρχηγός τα δίνει όλα, αλλά τον ταλαιπωρούν σε 90λεπτα και σε κάποιες ασυνήθιστες θέσεις και αυτό το τελευταίο χωρίς λόγο. Τα περί ξεκούρασης δεν ευσταθούν, γιατί είναι γνωστό ότι θα έχουμε διακοπή του πρωταθλήματος το Σαββατοκύριακο. Σηκώνεις ψηλά τα χέρια βλέποντας βασικό τον Νορβηγό Νάσμπεργκ και στον πάγκο τον Μιχαηλίδη. Άθελα σου συγκρίνεις τις ικανότητες τους και το επίπεδο τους. Ο ένας μπαλαδόρος επιπέδου με τις μακρινές 40άρες – με διαβήτη – μπαλιές του, να δίνουν λύσεις σε αμυντικά αδιέξοδα και ουσιαστικό ξεκίνημα σε καρποφόρες επιθέσεις, ανίκητος στο ψηλό παιχνίδι και ο άλλος πηγή κινδύνων, χωρίς υποψία έμπνευσης και κουράγιου να βγει μπροστά και επί μονίμου βάσεως να προσπαθεί να «απαλλαγεί» από την μπάλα, δίνοντας την στον πλησιέστερο συμπαίκτη του.
Σαν συνέπεια έχουμε να βραχυκυκλώνει η αριστερή πτέρυγα κάθε φορά και σε όλα τα παιχνίδια με την παρουσία του. Όσο για το ψηλό παιχνίδι, καλύτερα να μην αναφερθούμε. Ειλικρινά στεναχωριέμαι όταν αναγκάζομαι να προχωρώ σε σκληρές κριτικές όπως αυτή με τον συμπαθέστατο καθόλα και φιλότιμο Νορβηγό. Έλα όμως που στοιχίζει πολύ ακριβά η παρουσία του στο βασικό σχήμα στον ΠΑΟΚ. Ο κόουτς όπως προαναφέραμε, στις πρώτες δηλώσεις του είπε ότι έλειπε η αποφασιστικότητα από τους παίκτες του. Συμφωνούμε, προσθέτοντας όμως ότι έλειπαν και άλλα. Σε ότι αφορά τους υπόλοιπους παίκτες τους οποίους δεν συμπεριλάβαμε στην κριτική μας, ο Μουργκ έτρεξε, κόπιασε, στο β ημίχρονο όμως «κάθισε», δείχνοντας παράλληλα και τάσεις εγωιστικές σε κάποιες φάσεις, που ήθελε να τις τελειώσει μόνος του.
Ο Ντεσπόντοφ μαχητικός, πήρε το πέναλτι, αλλά ακόμη δεν έχει προσαρμοστεί στην τακτική του Ραζβάν. Ο Σαμάτα δεν πήρε ούτε μια – στην κυριολεξία – μπαλιά, απλά συμμετείχε στο παιχνίδι. Σε χαμηλά επίπεδα ο Οζντόεφ, το ίδιο και ο πολύ αργός Μεϊτέ. Το συμπέρασμα; Τέλος καλό, όλα καλά; Ναι! Ασφαλώς η ομάδα πορεύεται ομαλά και προς την σωστή κατεύθυνση, ανεξάρτητα αν δυσκολεύεται όπως προχθές από υποχρεωτικά rotation. Μια υποψία και υποτίμησης διαφάνηκε και προχθές το βράδυ.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
