Με αγωνιστικό… στριπτίζ μοιάζει η εικόνα του Αρη στους δύο τελευταίους αγώνες. Σ’ αυτόν με τη Λαμία και στον χθεσινό με τον Αστέρα Τρίπολης. Δύο αγώνες στους οποίους από θύτης έγινε θύμα, προκαλώντας δικαιολογημένη δυσαρέσκεια στον κόσμο του. Και να σκεφτεί κανείς ότι ανάμεσα τους υπήρχαν κάποιοι οι οποίοι πίστεψαν πριν από δύο αγωνιστικές ότι μπορεί να γίνει το… θαύμα και ο Αρης να κερδίσει μία από τις θέσεις που οδηγούν στην Ευρώπη.
Θέλω να πιστεύω ότι κι αυτοί οι υπεραισιόδοξοι, οι οποίοι δεν μέτρησαν καλά τις δυνατότητες του φετινού Αρη θα προσγειώθηκαν. Εστω και ανώμαλα, μετά το χθεσινό κάζο των «κίτρινων» στην Τρίπολη. Μία ήττα η οποία έχει την ιδιαιτερότητα της, γιατί όλα ήταν υπέρ του Αρη που κατάφερε να προηγηθεί στο 16ο με 0-2. Η λογική λέει ότι ένας αγώνας που έχει αυτή την εξέλιξη θα καταλήξει σε μία σεμνή τελετή υπέρ των φιλοξενούμενων. Γιατί στην Ελλάδα, και όχι στην Αγγλία, όταν ο γηπεδούχος χάνει στο πρώτο τέταρτο του αγώνα με δύο γκολ διαφορά, δύσκολα βρίσκει τα κουράγια να αντεπιτεθεί και να γυρίσει τον αγώνα.
Ο Αρης όμως χθες κατάφερε να ανατρέψει τους κανόνες και να φύγει ηττημένος από την Τρίπολη. Ο λόγος; Γιατί ίσως οι ποδοσφαιριστές του να πίστεψαν ότι οι αγώνες τελειώνουν στο 35ο λεπτό. Διάστημα κατά το οποίο ο Αρης όχι μόνο πέτυχε δύο γκολ, αλλά είχε και καλή αγωνιστική συμπεριφορά. Η μετάβαση των ποδοσφαιριστών του ήταν υποδειγματική, μάρκαραν ψηλά κι όταν απαιτούνταν στο τρανζίσιον τα πήγαιναν μία χαρά. Ετσι μετά τις δύο ευκαιρίες που δημιούργησε η Τρίπολη στο 3ο και στο 6ο λεπτό από λάθη του Ζουλ και του Φαμπιάνο δεν κατάφερε να κάνει κάτι περισσότερο. Ο Αρης είχε λύσεις μεσοαμυντικά και οι γραμμές του είχαν μικρές αποστάσεις. Μετά το 35ο λεπτό ο Αρης εξαφανίστηκε από το γήπεδο. Ο Αστέρας άρχισε να παίρνει μέτρα στο γήπεδο, ο Αρης δεν είχε τρόπο να αντιδράσει και αφού ο Ρεγκίς έχασε μία απίστευτη ευκαιρία (41ο), στο 45ο κέρδισε πέναλτι με το οποίο μείωσε σε 1-2.
Αυτή ήταν η αρχή του αγωνιστικού ξεγυμνώματος του Αρη. Το γκολ και η ανάπαυλα του ημιχρόνου δεν του έφεραν ηρεμία. Στο β’ ημίχρονο συνέχισαν οι παίκτες του να βρίσκονται σε vertigo και μαζί τους και ο Μάνξτζιος. Οι γραμμές πλέον δεν κρατούσαν τις αποστάσεις, ο Μουνάφο ως μαέστρος έδινε ρυθμό στην επίθεση του Αστέρα και τα λάθη διαδέχονταν το ένα το άλλο. Οι γηπεδούχοι ισοφάρισαν στο 52ο σε 2-2 και πέτυχαν το 3-2 στο 62ο ύστερα από ένα αστείο μαρκάρισμα του Ζουλ στον Ζουγλή.
Απόδειξη για την ανυπαρξία του Αρη, αποτελεί το γεγονός ότι οι «κίτρινοι» στο β’ ημίχρονο δημιούργησαν την πρώτη φάση στο 74ο. Ο Μάντζιος ασορτί με την απόδοση έκανε αλλαγές που άλλαξαν την εικόνα της ομάδας προς το χειρότερο.
Ο Αρης χθες δεν έχασε απλώς από μία μικρομεσαία ομάδα και σε μία έδρα όπου έχει καλή παράδοση. Αλλά η εξέλιξη του αγώνα μοιάζει με διασυρμό, ο οποίος βάζει προβληματισμούς και γεννάει ερωτηματικά. Όπως, αν η ομάδα χαρακτηρίζεται από αφέλεια ή αν έφτασε στο ταβάνι της απόδοσης της το οποίο είναι μία άχρωμη, άοσμη και άγευστη παρουσία στο Πρωτάθλημα.
