Στο πιο κρίσιμο παιχνίδι… μέχρι το επόμενο, ο Δικέφαλος του Βορρά υπέταξε για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια την ομάδα του Παναθηναϊκού. Στην εξαγωγή συμπερασμάτων από τη σύζευξη αγωνιστικής προσπάθειας, αποτελεσματικότητας και την εφαρμογή της ποδοσφαιρικής στρατηγικής ο ΠΑΟΚ ήταν τουλάχιστον μια κλάση ανώτερος από τον αντίπαλό του. Παρά τις αμυντικές σημαντικές απουσίες που υπήρχαν πριν αλλά προέκυψαν και κατά τη διάρκεια του ματς, ο ΠΑΟΚ διέθετε σε κάθε γραμμή, σε κάθε πλευρά, παίκτες που κατά χρονικές περιόδους έδιναν στο γήπεδο αυτό που επιθυμούσε ο Ράζβαν Λουτσέσκου. Δημιούργησαν πολλές επικίνδυνες καταστάσεις μπροστά από την εστία του Ντραγκόφσκι, οι οποίες τελικά επέφεραν τρία γκολ τα οποία θα μπορούσαν να είναι και περισσότερα. Στην αντίθετη πλευρά όπου η ομάδα χρειάζεται να βγάζει τις καλές άμυνες, παρά τα δύο τέρματα που δέχθηκε είδαμε τον Κοτάρσκι να πραγματοποιεί μια εμφάνιση διεθνούς επιπέδου. Τα μπακ με τον Ότο δεξιά να έχει την καλύτερη φετινή του απόδοση, τον Σοάρες να τα πηγαίνει αρκετά καλά, τα στόπερ παρά τον τραυματισμό του Κεντζιόρα να αποδίδουν, αποτέλεσαν ένα θετικότατο στοιχείο στην εμφάνιση του ΠΑΟΚ. Μάλιστα, για εκτός έδρας ματς κόντρα σ’ έναν αντίπαλο που έριχνε ένα από τα τελευταία του χαρτιά, ο Δικέφαλος έμοιαζε με ομάδα που ήρθε στη Λεωφόρο από ένα άλλο πολύ καλύτερο πρωτάθλημα και απέδωσε ως ομάδα υψηλής κλάσης. Φυσικά υπήρξαν λάθη, κενά μεταξύ κέντρου και άμυνας αλλά όλα αυτά είναι μέσα στη λογική του κάθε παιχνιδιού. Πάντα επικρατεί η ομάδα που στέκεται πιο έξυπνα, αποτελεσματικά και στο τέλος το πλάνο του προπονητή δείχνει πιο σοβαρό, σωστό και αποτελεσματικό. Το ματς άρχισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και το ωραίο τέρμα του Ντεσπότοφ. Στη συνέχεια είδαμε ,ίσως για πρώτη φορά φέτος, ένα παιχνίδι «ροντέο» όπου η μπάλα πήγαινε πάνω κάτω με την πιθανότητα του γκολ να είναι μοιρασμένη. Αυτό και έγινε: ο Παναθηναϊκός ισοφάρισε με ένα πολύ δύσκολο , ανάλογο της αξίας του, γκολ του Μπερνάρ αλλά ο ΠΑΟΚ 8 λεπτά αργότερα με τον εξαιρετικό, χθες, Μπράντον Τόμας αποκατέστησε το πλεονέκτημα που προς στιγμήν είχε χαθεί. Στο δεύτερο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ έδωσε τον χώρο στους γηπεδούχους, ο προπονητής πέρασε Ζίφκοβιτς και Κωνσταντέλια μέσα προκειμένου να απαντήσει με αντεπιθέσεις και ο Παναθηναϊκός είχε να αντιμετωπίσει πλέον δυο προβλήματα. Το πρώτο ήταν ότι το πολύ επιθετικό παιχνίδι του στο πρώτο ημίχρονο έγινε πιο συντηρητικό λόγω κακής απόδοσης, με αποτέλεσμα να μη δημιουργηθούν πολλές ευκαιρίες και να σημειωθεί τέρμα. Το δεύτερο ότι οι αντεπιθέσεις του ΠΑΟΚ είχαν λιγότερα… εμπόδια. Επίσης οι αμυντικοί με τον Κοτάρσκι και τον Κουλιεράκη να πραγματοποιούν σημαντικές αποκρούσεις σμίκρυναν κι άλλο τις πιθανότητες του γηπεδούχου. Η τρίτη αλλαγή με τον Σαμάτα στη θέση του κουρασμένου Τάισον έδωσε νέα επιθετική πνοή στον ΠΑΟΚ όπου στο 92΄οριστικοποίησε τη νίκη με το πέναλτι γκολ του Σβαμπ. Παρενθετικά να πούμε την άποψή μας που υποστηρίζει ότι αν είσαι μπροστά στο σκορ με 1-3 και ο αντίπαλος παίζει με 10 δεν είναι δικαιολογημένη η μείωση του σκορ. Μάλλον οι «Δικέφαλοι» ήθελαν να πιάσουν την τεσσάρα όπως στο Καραϊσκάκη… κάτι που μπορεί να έφερε τον Λουτσέσκου στα πρόθυρα προβλήματος υγείας. Τελειώνοντας θέλουμε να επισημάνουμε ότι ο ΠΑΟΚ επιβάλλεται να δίνει την ίδια σημασία , προσοχή και να αποδίδει στο μέγιστο αλλά και τον πιο αποτελεσματικό βαθμό, στα παιχνίδια που «δείχνουν» πιο εύκολα, προκειμένου να διατηρήσει στην κορυφή τις πιθανότητές του για το πρωτάθλημα.
