Η αύξηση του βασικού ωρομισθίου στα 15 ευρώ προκαλεί πολιτικές τριβές στο Βερολίνο, την ώρα που η Αθήνα πανηγυρίζει για την αύξηση στα 5 ευρώ την ώρα.
Πριν από μερικές ημέρες ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριάκος Μητσοτάκης πανηγυρικά ανακοίνωσε την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 880 ευρώ (μικτά). Η αναγωγή δείχνει ότι αυτό αντιστοιχεί σε ένα ωρομίσθιο των 5 ευρώ. (22 εργάσιμες επί 8 ώρες, δηλαδή 176 ώρες το μήνα. 880/176=5). Υπολογίζοντας τους 14 μισθούς διαιρεμένους δια 12 προκύπτει ένα «επίσημο» 5,60 ευρώ την ώρα. Αυτό σε μια χώρα που ο ίδιος ο πρωθυπουργός της είχε παραδεχτεί πριν αρκετά χρόνια (2011) ότι δε μπορεί να φανταστεί πώς θα κατάφερνε να ζήσει με 800 ευρώ το μήνα.
Διαφωνούν στο αν συμφώνησαν
Tην ίδια στιγμή στη Γερμανία, πριν ακόμα στεγνώσει καλά-καλά το μελάνι στο κοινό τους κυβερνητικό πρόγραμμα Χριστιανική Ένωση (CDU/CSU) και Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) διαφωνούν για το αν συμφώνησαν δεσμευτικά ότι το κατώτατο ωρομίσθιο θα ανέβει σχετικά γρήγορα στα 15 ευρώ, από τα 12,8 που είναι από τις αρχές του 2025.
Για το SPD αυτό αποτέλεσε κεντρική προεκλογική δέσμευση, για την CDU/CSU απόφαση που θα λάβει η αρμόδια ανεξάρτητη επιτροπή. Η μάχη έχει σίγουρα «ταξικά» χαρακτηριστικά, αφού οι Σοσιαλδημοκράτες έχουν στο πλευρό τους τα συνδικάτα, τα οποία επιμένουν ότι ούτε τα 15 ευρώ την ώρα αρκούν για να καλύψουν το διαρκώς αυξανόμενο κόστος ζωής. Οι συντηρητικοί επικαλούνται τις επιχειρήσεις, που υποστηρίζουν ότι η βυθισμένη στην ύφεση γερμανική οικονομία δεν αντέχει αυξήσεις σε μισθούς και αμοιβές. Μένει να φανεί αν και πότε και σε ποιο βαθμό το συγκεκριμένο ζήτημα θα μπορούσε να προκαλέσει τριγμούς στον συνασπισμό, που αναμένεται να εκκινήσει στις 6 Μαΐου ή όπως αρέσκεται να λέει ο επόμενος καγκελάριος, Φρίντριχ Μερτς να «επανεκκινήσει τη χώρα».
Σε κάθε περίπτωση το χάσμα από τα 5 έως τα 15 ευρώ έστω στα 12,8 είναι τεράστιο και δείχνει ότι η υπόσχεση της «σύγκλισης» με την οποία ξεκινούσε το εγχείρημα της νομισματικής ένωσης ήταν πολύ φιλόδοξη. Aν μάλιστα κάνει κανείς την σύγκριση στο μηνιαίο μικτό μισθό το 880 φαντάζει πολύ φτωχό και αδύναμο απέναντι στο 2.200, όταν οι τιμές σε πολλά είδη πρώτης ανάγκης δεν παρουσιάζουν σημαντικές διαφορές ανάμεσα σε Ελλάδα και Γερμανία.
Ποιοι είναι στην κορυφή
Ο κατώτατος βασικός μισθός δεν είναι νομικά κατοχυρωμένος σε κάποιες χώρες όπως η Αυστρία, η Δανία, η Φινλανδία ή η Σουηδία, αλλά εκεί υπάρχουν ισχυρές συλλογικές συμβάσεις και σε επίπεδα αμοιβών επίσης αισθητά πιο υψηλά από εκείνο της Ελλάδας, όπου πολλοί τομείς δεν διαθέτουν συλλογικές συμβάσεις.
Αυτή τη στιγμή πάντως στο σχετικό πίνακα η Γερμανία βρίσκεται στην τέταρτη θέση σε ό,τι αφορά το κατώτατο δεσμευτικό ωρομίσθιο. Πρώτο και έχοντας ξεπεράσει το όριο των 15 ευρώ είναι το Λουξεμβούργο με 15,25 και ακολουθούν η Ολλανδία με 14,06 ευρώ και η Ιρλανδία με 13,50 ευρώ. Στα επίπεδα της Γερμανίας κινείται και το Βέλγιο και λίγο πιο κάτω η Γαλλία (11,88).
Αξίζει επίσης να σημειωθεί το άλμα που έχουν κάνει χώρες, που μέχρι πρότινος πολλοί αποκαλούσαν «φτωχές ανατολικές». Στην Πολωνία ένας εργαζόμενος λαμβάνει μικτά 7,08 ευρώ την ώρα και στην Σλοβενία 7,36.
Επίσης εντυπωσιακή είναι η άνοδος χωρών που ξεκίνησαν από χαμηλά και εισήγαγαν σημαντικές αυξήσεις στις αρχές του 2025. Συν 16% η Ρουμανία, συν 13,4% η Βουλγαρία, συν 11,4% η Λιθουανία, συν 11% η Κροατία, συν 7,7% η Τσεχία.
Η ενεργειακή κρίση, ο πληθωρισμός που έχει χτυπήσει όλη σχεδόν την Ευρώπη και η αβεβαιότητα πολλών νοικοκυριών για το μέλλον δικαιολογεί λοιπόν το χαρακτηρισμό «μάχη» για τις διαπραγματεύσεις, που γίνονται σε πολλές χώρες για μισθολογικά ζητήματα και δείχνει και τον δρόμο, που έχει να διανύσει η Ελλάδα μέχρι να καταφέρει να προσεγγίσει έστω τις περισσότερες χώρες της υπόλοιπης Ευρώπης.
Πηγή: Deutsche Welle
