Με
μία μακροσκελή ανακοίνωση της, η Θύρα
4, πήρε θέση για την νέα Τούμπα και την
αναγκαιότητα της κατασκευής της.
Πέρα
από το χρονοδιάγραμμα που είναι
απαραίτητο, ζητά από τους ενδιαφερόμενους
να παρουσιάσουν εγγυητική τραπέζης.
Επισημαίνει ότι ο ερασιτέχνης ΠΑΟΚ έχει
τον πρώτο λόγο για τις τελικές αποφάσεις.
Όλοι
πρέπει να παρουσιάσουν ένα ακριβές
χρονοδιάγραμμα και να παρουσιάσουν
εγγυητικές τραπέζης που να διασφαλίζουν
την χρηματοδότηση του μεγάλου έργου.
Παράλληλα
αναφέρεται και στο μνημόνιο συνεργασίας
της ΠΑΕ με τον ΑΣ και εάν και κατά πόσο
τηρούνται οι συμφωνίες.
Επισημαίνει
πως η κάθε λεπτομέρεια για το γήπεδο,
θα πρέπει να γίνει γνωστή, ώστε σε μία
γενική συνέλευση του Α.Σ. να πάρει την
σωστή απόφαση.
Αναλυτικά
μπορείτε να διαβάσετε την ανακοίνωση
του μεγαλύτερου συνδέσμου φίλων ΠΑΟΚ,
της Θύρας 4:
«ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΘΥΡΑΣ 4
Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ: ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΠΛΑΝΟ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ – Ο ΛΟΓΟΣ ΣΤΟΝ Α.Σ.
Στα 49 χρόνια της ιστορίας του, ο Σύνδεσμος έχει αποδείξει πως τοποθετείται στα θέματα του ΠΑΟΚ με συνέπεια και σοβαρότητα, αυτό είναι και το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε ως χρέος προς το Σύλλογο που αγαπούμε παθολογικά κάθε μέρα και περισσότερο. Στην πορεία μας αυτή έχουν γίνει κινήσεις που οφέλησαν το Σύλλογο, έχουν γίνει όμως και λάθος εκτιμήσεις. Το σημαντικό είναι πως και στα λάθη και στα σωστά, στα βιαστικά και στα μελετημένα, σκοπός και επιδίωξη των μελών του Συνδέσμου ήταν πάντοτε η προστασία, η εξέλιξη και η πρόοδος του ΠΑΟΚ και από αυτήν τη στόχευση ουδέποτε ξεφύγαμε καθώς καμία μα καμία ατομικότητα – και φυσικά από αυτό δεν εξαιρούμαστε ούτε εμείς – δεν μπορεί να μπει πάνω από τον ίδιο τον ΠΑΟΚ. Κανένα συνδεσμιακό, συντεχνιακό ή προσωπικό συμφέρον δεν καθόρισε ποτέ, και ούτε θα καθορίσει, τη στάση της ΘΥΡΑΣ 4 στα θέματα της ομάδας και υποσχόμαστε στον ίδιο τον ΠΑΟΚ και στο ΛΑΟ του ότι αυτό θα ισχύει για πάντα.
Μερικές εβδομάδες πριν, ο ΑΣ ΠΑΟΚ εξέδωσε δελτίο τύπου ενημερώνοντας πως εξασφάλισε χρηματοδότηση για την κατασκευή της Νέας Τούμπας εκεί όπου οι πρόσφυγες πατεράδες και παππούδες μας με τα ίδια τους τα χέρια και με εθελοντική εργασία στέγασαν τα όνειρά ζωντανών και αγέννητων ΠΑΟΚτσήδων, δημιουργώντας το σπίτι του Συλλόγου. Το άκουσμα αυτής της είδησης αφενός έδινε ένα τέλος στην αβεβαιότητα και στασιμότητα των – τουλάχιστον – 6 τελευταίων ετών (μια βόλτα στο διαδίκτυο και στα δημοσιεύματα περί νέου γηπέδου μετά την κατάκτηση του ντάμπλ αρκεί για να φρεσκάρει τη μνήμη) αλλά και έδιωχνε μια και καλή τα φαντάσματα που μιλούσαν περί παραχώρησης και μετεγκατάστασης του γηπέδου εκτός αστικού ιστού. Το τελευταίο σενάριο – εφιάλτης αναπαράγονταν από δημοσιογράφους κατά καιρους δειλά μεν, προοδευτικά δε, πακέτο με το αφήγημα περί χρηματοδότησης από ευρωπαικά κονδύλια και σερβιρισμένο με ψευδείς και διαστρεβλωμένους συλλογισμούς. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο αποτελούσε τεράστιο βάρος και άγχος για εμάς καθώς η θέση του Συνδέσμου για την έδρα του ΠΑΟΚ είναι πολυεξηγημένη, γνωστή και αδιαπραγμάτευτη. Έτσι, ο ενθουσιασμός μας για την προοπτική αυτή που είναι ικανή να απογειώσει το Σύλλογο μας παρέσυρε να τοποθετηθούμε αρχικά βιαστικά, αποφασίζοντας βάσει συναισθήματος και όχι ψυχρής λογικής. Άσχετα από αυτό ομως, τα γεγονότα είναι αυτά που είναι και το θέμα συνεχίζει να αποτελεί καμπή στη νεότερη ιστορία του ΠΑΟΚ. Οι καιροί απαιτούν από όλους μας σοβαρότητα, ψυχραιμία και υπευθυνότητα αφού όλοι στο τέλος λογοδοτούμε απέναντι στον ίδιο το Σύλλογο και την ιστορία του.
Ο Θανάσης Κατσαρής, τον οποίον εκτιμούσαμε και εκτιμούμε, έχει προσφέρει επί χρόνια στο Σύλλογο και αυτό είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός. Υπερασπίστηκε ως θεματοφύλακας του Συλλόγου την περιουσία αυτού – δηλαδή την Τούμπα – δεχόμενος κάποτε μέχρι και φακέλους με σφαίρες (εποχές Μπατατούδη) ώστε να ενδώσει, αλλά δεν υποχώρησε ποτέ και έτσι σήμερα ο ΑΣ, δηλαδή ο ΠΑΟΚ, κρατάει το μέλλον στα χέρια του. Μετά την έκρηξη που προκάλεσε η βόμβα της είδησης όμως, απομονώθηκε αναίτια, ενώ θα έπρεπε να ενημερώσει άμεσα τον κόσμο του ΠΑΟΚ αλλά και να συγκαλέσει γενική συνέλευση στην οποία να τεθούν όλα τα θέματα στο τραπέζι. Αυτό ήταν και το σφάλμα του, αφού η παρατεταμένη απουσία του δημιούργησε δικαιολογημένα εκνευρισμό στον κόσμο της ομάδας αλλά και έριξε νερό στο μύλο ενός συστήματος ανθρωποφαγίας που στήθηκε αμέσως ώστε να ακυρώσει και να εξεφτελίσει όποιονδήποτε τολμούσε να εκφέρει άποψη που για διάφορους λόγους δεν ήταν αρεστή.
Από αυτό το σύστημα δεν ξεφύγαμε ούτε εμείς φυσικά, σαν ΘΥΡΑ 4, καθώς ανώνυμα υποκείμενα στο διαδίκτυο έφτασαν να μας χαρακτηρίσουν ως εντολοδόχους της Νέας Δημοκρατίας. Το όλο θέμα φαίνεται αρχικά κωμικό και γελοίο, αλλά γίνεται τραγικό αν σκεφτούμε πως ενορχηστρωτής αυτής της πρωτόγνωρης για τα δεδομένα του ΠΑΟΚ παραγωγής λάσπης είναι στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας. Ο Παπαμιμίκος, που καμία σχέση δεν είχε και ούτε φυσικά και θα έχει με το Σύλλογο, με πρόθυμους συμπαραστάτες κονδυλοφόρους που τους τρέχουν τα σάλια στη θέα μιας μπριζόλας και λοιπούς διάφορους που βρέθηκαν στο περιβάλλον της ομάδας από τύχη – ατυχία για το Σύλλογο – πρωταγωνιστούν στον κιτρινισμό και στον κανιβαλισμό των ημερών. Με fake news, δημοσιεύσεις του κ@λου και προσπάθειες σπίλωσης προσωπικοτήτων όμως είναι αδύνατο να καθοριστούν οι εξελίξεις, καθώς ο μόνος και ενδεδειγμένος δρόμος είναι η Γενική Συνέλευση του ΑΣ.
Ο Άλκης Ησαϊάδης έχει βαρύ φορτίο και οφείλει να εγγυηθεί πως ο Ερασιτέχνης ΠΑΟΚ θα συνεχίσει να πορεύεται ανεξάρτητος και αυτόνομος. Επίσης, έχει ιστορική ευθύνη να προχωρήσει στις απαραίτητες διαδικασίες μέσω της ΓΣ των μελών του Ερασιτέχνη, όπως ακριβώς προβλέπονται από το καταστατικό του Συλλόγου. Στο θέμα του γηπέδου δικαιωματικά πρέπει να έχει τον πρώτο λόγο ο Ιβάν Σαββίδης, ο άνθρωπος που πήγε κόντρα στο σύστημα και το κατεστημένο ως αναμορφωτής του ΠΑΟΚ, όπως φυσικά τον έχει από το 2012 όταν και απέκτησε το πακέτο των μετοχών της ΠΑΕ. Oποιοιδήποτε και αν είναι οι ενδιαφερόμενοι όμως, θα πρέπει να παρουσιάσουν ακριβές πλάνο και χρονοδιάγραμμα για την ανέγερση του γηπέδου καθώς και τους κύριους όρους χρήσης, αλλά κυρίως να προσκομίσουν τα ανάλογα εχέγγυα, τα οποία τη σήμερον ημέρα έχουν την κωδική ονομασία εγγυητικές τραπέζης. ΤΩΡΑ είναι η ώρα για πράξεις και ξεκάθαρες απαντήσεις και σε αυτό το θέμα επ’ ουδενί δεν γίνεται να στηριχθούμε απλά και μόνο στο λόγο κανενός, όσο και αν έχει προσφέρει στο σύλλογο, γιατί παραδείγματα υπάρχουν και περιπτώσεις όπως της Νέας Φιλαδέλφειας βρίσκονται σε περίοπτη θέση για να τα βλέπουμε ως φάρο προς αποφυγή. Ο νέος πρόεδρος του ΑΣ πρέπει να έχει το σθένος και το θάρρος να πει αλήθειες στον κόσμο και να ενημερώσει χωρίς υπερβολές ή φόβο, μένοντας στα γεγονότα. Ο ΠΑΟΚτσης οφείλει να γνωρίζει για το μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ ΠΑΕ και ΑΣ, για όποιες συμφωνίες έχουν γίνει μέχρι σήμερα, για το αν και κατά πόσο τηρούνται και για το τι ακριβώς ισχύει. Παράλληλα, η κάθε λεπτομέρεια των προτάσεων που θα κατατεθούν για το γήπεδο πρέπει να γίνει γνωστή, ώστε η ΓΣ του Ερασιτέχνη να πάρει τη σωστή απόφαση καθώς αυτή θα καθορίσει το μέλλον του Συλλόγου.
Ο κόσμος και οι Σύνδεσμοι του ΠΑΟΚ επίσης έχουν ιστορική ευθύνη σε αυτήν την χρονική συγκυρία. Εάν κάτι κράτησε αναμένη τη φλόγα στον οπαδικό μας χώρο διαχρονικά ήταν η πολυφωνία στους Συνδέσμους και ο σεβασμός όλων των απόψεων. Ο μαγικός κόσμος του ΠΑΟΚ πάντα φάνταζε σε εμάς τους γνώστες του σαν το βραδινό συμπόσιο στο χωριό του Αστερίξ. Κάθε τόσο βρίσκονταν μια αφορμή και δεν αργούσε το τραπέζι να γίνει γης μαδιάμ, είμαστε άρρωστοι με τον ΠΑΟΚ και τα πάθη ως γνωστόν έχουν και εντάσεις. Πρέπει όλοι να γνωρίζουν όμως πως όταν ο ΠΑΟΚ μας έχει ανάγκη γινόμαστε μια γροθιά και ασπίδα εξασφαλίζοντας την προστασία του. Αιώνια πιστοί στην ιδεολογία του, μια ζωή μέσα στα τρένα, στα λεωφορεία, στα πέταλα, στις πορείες στην Αθήνα και στην Ομόνοια του Πανελληνίου. Ο ΠΑΟΚ μεγαλώνει, είναι καθήκον μας να τον βοηθήσουμε να κάνει ακόμα περισσότερα βήματα προς τα εμπρός και να μην συμβιβαζόμαστε ποτέ με την μετριότητα. Η ενότητα στο Σύλλογο και ειδικότερα στις τάξεις μας είναι ο μόνος τρόπος για να το πετύχουμε.
Το καμάρι και η χαρά της Θεσσαλονίκης και του Βορρά, των αμετανόητα αντιδραστικών της Αθήνας και όλων των τρελαμένων ανά τον κόσμο κλείνει έναν αιώνα ζωής. Χρέος ημών, που μάθαμε τον ΠΑΟΚ στα κουπέ των τρένων, στα στενά της Νίκαιας και της Καισαριανής όταν η ομάδα δεν περπατούσε και τον Σύλλογο τον σπρώχναμε εμείς, να παραδώσουμε τον ΠΑΟΚ στις νέες γενιές ακόμα πιο μεγάλο, ακόμα πιο τρανό.
