Το να ελπίζεις σε ένα θαύμα θεμιτό είναι, αλλά θαύματα σπάνια συμβαίνουν. Συνεπώς, πρέπει να αποδεχτούμε τον… κανόνα που λέει ότι ο ΠΑΟΚ του Ιβάν δεν πρόκειται ποτέ να κάνει εγκαίρως τις μεταγραφές του. Καλύτερα να χαιρόμαστε κάθε φορά που θα τυχαίνει να προκύπτει η εξαίρεση του κανόνα, παρά να συγχυζόμαστε κάθε καλοκαίρι.
Με αυτό ως δεδομένο, προτιμώ να ελπίζω ότι θα γίνουν, όποτε γίνουν, εύστοχες επιλογές. Παίκτες άχρηστοι, που θα αποκτηθούν εγκαίρως, δεν θα προσφέρουν τίποτε. Παίκτες ποιοτικοί, που θα αποκτηθούν καθυστερημένα, σίγουρα θα προλάβουν να προσφέρουν πολλά. Αλλά για να είναι αληθινά ποιοτικοί οι παίκτες που θα αγοράσει ο ΠΑΟΚ πρέπει, λογικά, να συντρέξουν δύο προϋποθέσεις: Να υπάρχει διαθέσιμο χρήμα και να γίνουν οι κατάλληλες επιλογές από τους κατάλληλους ανθρώπους.
Το χρήμα θα το διαθέσει, ποιος άλλος; ο Ιβάν Σαββίδης. Και το ερώτημα εδώ είναι αν έχει τη διάθεση να ενισχύσει γενναία την ομάδα, χωρίς να αρκείται μόνο σε ελεύθερους παίκτες και σε δανεικούς, διότι μ’ αυτή τη “στρατηγική” απευθύνεσαι βασικά σε περισσευούμενους, ή σε παίκτες που ξέμειναν στα αζήτητα.
Οι κατάλληλοι άνθρωποι που θα κάνουν τις κατάλληλες επιλογές είναι ζήτημα νεφελώδες. Προσωπικά, δεν ξέρω ποιοι είναι. Ξέρω, όμως, ότι ένας από αυτούς ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να είναι ο Λουτσέσκου. Και η δική του άποψη πρέπει να έχει τη μεγαλύτερη βαρύτητα. Επίσης ΠΡΕΠΕΙ να γίνουν αποδεκτές κάποιες έστω από τις εισηγήσεις του τμήματος σκάουτινγκ και όχι να κυριαρχήσουν, ως συνήθως, οι προτάσεις των διαφόρων μανατζαραίων που εμφανίζουν το μπακίρι για χρυσάφι.
Πάντα πίστευα ότι για να ευστοχήσει μια ομάδα στις μεταγραφές της δεν είναι απαραίτητο να ξοδέψει μια τεράστια περιουσία. Με καλή οργάνωση, με καλή προεργασία, με πολύ καλό, δηλαδή, ψάξιμο και έξυπνες ενέργειες στην προσέγγιση των μεταγραφικών στόχων, μπορεί να εξασφαλίσει ποιότητα για το ρόστερ της. Ακόμη και έτσι, όμως, το ύψος της δαπάνης για την απόκτηση παικτών έχει πολύ μεγάλη σημασία. Αλλα ψώνια κάνεις με 5 εκατομμύρια, άλλα με 25 και 30. Κι ύστερα, όταν ένας ελεύθερος παίκτης δέχεται να έρθει και να παίξει με 300.000 ευρώ τον χρόνο, είναι προφανές ότι λίγα πράγματα μπορείς να περιμένεις από αυτόν διότι ούτε ο ίδιος πιστεύει στην αξία του.
Οσο και να το σκεφτώ, σε ένα συμπέρασμα καταλήγω: Θα εξαρτηθούν οι φετινές μεταγραφές του ΠΑΟΚ από το αν ο Ιβάν θελήσει να αξιοποιήσει κάποια από τα 100 και πλέον εκατομμύρια ευρώ που ήρθαν και εξακολουθούν να έρχονται ως έσοδα από τα δύο προηγούμενα χρόνια. Η από το αν διαθέσει τουλάχιστον 20 με 25 εκατομμύρια από τα 35 που μόνο από την περσινή σεζόν εισπράχθηκαν από τις πωλήσεις του Τζίμα (22.000.000), του Κουλιεράκη (11.750.000) και του Εκόνγκ (1.200.000). Κι αν τυχόν πουληθεί οσονούπω και ο Κοτάρσκι, αυτά τα έσοδα θα ξεπεράσουν τα 40 εκατομμύρια ευρώ.
Αν με ρωτάτε, αισιόδοξος δεν είμαι. Ελπίζω, όμως. Οχι ότι όλα θα γίνουν όταν πρέπει, ούτε και ότι όλα θα γίνουν όπως πρέπει, αλλά ότι πιο αδύναμο ρόστερ από το περσινό δεν μπορεί, δεν γίνεται, να έχει ο ΠΑΟΚ. Εκτός και αν του μείνουν πεσκέσι παίκτες που δεν έχουν να δώσουν τίποτε. Ο Μουργκ, ας πούμε, αν δεν τον ζητήσει κανείς και παραμείνει αναγκαστικά γιατί το συμβόλαιό του τελειώνει το καλοκαίρι του 2026.
Τώρα, αν αυτό το απλώς όχι χειρότερο από το περσινό ρόστερ είναι ικανό να πάρει τίτλο στην Ελλάδα και να διακριθεί στην Ευρώπη, ξέρω την απάντηση, αλλά εύχομαι να δοθεί μια πολύ πιο ευχάριστη από την ίδια την ομάδα μέσα στα γήπεδα. Και από τον Λουτσέσκου, φυσικά. Ο οποίος είναι, από μόνος του, ένα άλλο σημαντικό θέμα. Θα δουλέψει με πάθος και με την ίδια όρεξη και φέτος, ή απλά θα εκτελέσει τον προτελευταίο χρόνο ενός συμβολαίου που τον “δένει” και “δένει” και τον Ιβάν με τσουχτερές ρήτρες; Να ένα ακόμη ερώτημα που ζητά απάντηση στην πράξη.
Στέλιος Απ. Γρηγοριάδης
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news