Οι εποχές που οι πλάγιοι χαφ έπρεπε να περάσουν τη μισή αντίπαλη ομάδα, για να πατήσουν περιοχή και να σκοράρουν ανήκει σε κάποια παρελθούσα ποδοσφαιρική διάσταση. Στον Άρη, (και) τη φετινή σεζόν, οι εξτρέμ δεν κάνουν την εμφανή διαφορά, αλλά η δουλειά γίνεται σε ματς όπως στην Τρίπολη, με παράδειγμα τον Κίκε Σάβεριο.
Ο Σαβέριο δεν είναι ο... ανακατωσούρας μπροστά, δεν έχει τη φανέλα σπίτι του, αλλά το ματς με τον Αστέρα εξηγεί, κι ας μη φαίνεται, πώς οι πλάγιοι χαφ έχουν ρόλους στον Άρη του Μαρίνου Ουζουνίδη.
Στην αναμέτρηση στην πρωτεύουσα της Αρκαδίας, ο Σαβέριο ξεκίνησε βασικός στο αριστερό άκρο της επίθεσης αλλά δεν έπαιξε στη γραμμή. Αντιθέτως, είχε εντολή να μπαίνει προς τα μέσα, για να αφήνει χώρο στον φορτσάτο, Χαμζά Μεντίλ, ο οποίος είναι ο MVP του Άρη από τον Ιανουάριο και μετά.
Ο Μαροκινός είχε χώρους να παίρνει την πτέρυγα, καθώς αυτό είναι το παιχνίδι του και γι' αυτό ήρθε στο «Κλ. Βικελίδης».
Ο Ουζουνίδης έχει ψυχολογήσει σωστά τον Βορειοαφρικανό φουλ μπακ, ο οποίος -με τα χαρακτηριστικά που έχει- «αναγκάζει» τον προπονητή του να του ανοίγει χώρους.
Κι αυτό έκανε και με τον Σαβέριο, ο οποίος εξυπηρέτησε -μια χαρά- ό,τι είχε σχεδιάσει, μεσοβδόμαδα, ο Ουζουνίδης.
Η κριτική, που δέχτηκε μετά το ματς, είναι ολίγον τι «σκληρή» είναι και «άδικη» και μάλλον ο Μεντίλ το ήξερε από... πριν, γι' αυτό και ήταν ο πρώτος που πήγε να πανηγυρίσει μαζί του, όταν ο Λατίνος χαφ έκανε το 0-2 στο 58' με την «κίνηση Σαβέριο» και το εξαιρετικό πλασέ, που όλοι ξέρουν πως διαθέτει.
Είπαμε, πως το ρόστερ του Άρη δεν έχει τους «μπουκαδόρους» εξτρέμ, γι' αυτό και μεγάλο βάρος μοιράζεται στην τριάδα στον άξονα, ωστόσο μην είμαστε και ισοπεδωτικοί.
Και, επιτέλους, ένας προπονητής επιμένει να βλέπει γήπεδο, μοιράζει ρόλους και αφιερώνει χρόνο, για να εξηγήσει όσα ζητά από τους ποδοσφαιριστές του.