Μπορεί να μην έχει πάνω της τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά αυτό δεν την εμποδίζει να πρωταγωνιστεί. Η Δραμινή αθλήτρια, Κωνσταντίνα Χαραλαμπίδου, επιμένει και δουλεύει πάνω στη μεγάλη της αγάπη, το χειμερινό δίαθλο. Τα τελευταία 4-5 χρόνια επιλέγει το εξωτερικό για τις προετοιμασίες της με στόχο τη συνεχή βελτίωσή της και το Metrosport.gr της ζήτησε να μας παρουσιάσει τη διαδρομή της, αλλά και τα μυστικά και τις δυσκολίες του αθλήματος.
Πριν της δώσουμε τον λόγο, να αναφέρουμε ότι είναι χειμερινό Ολυμπιακό άθλημα. Συνδυάζει σκι αντοχής με σκοποβολή και οι πίστες ξεκινάνε από 1,5χλμ μέχρι 3,3χλμ ανάλογα το αγώνισμα της ημέρας, δηλαδή υπάρχει ο αγώνας super sprint 3,5χλμ, το sprint 7,5χλμ και τα individual 12,5χλμ και 15χλμ (για τις γυναίκες).
Κατά τη διάρκεια, οι αθλητές φέρουν το όπλο στην πλάτη, το οποίο είναι αθλητικό τουφέκι που παίρνει κανονικές 22αρες σφαίρες και ανά 2,5χλμ ρίχνουν από τα 50μ. σε μεταλλικούς στόχους. Δύο φορές, πρηνηδόν και όρθιο και στις μεγάλες αποστάσεις τέσσερις φορές.
Έχει καταγραφεί ως ένα από τα δυσκολότερα αθλήματα λόγω του ότι απαιτείται μεγάλη πρόσληψη οξυγόνου από τους αθλητές.
Τους ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς μήνες η προπόνηση έχει τρέξιμο σε βουνό, στίβο, πεζοπορία, ποδήλατο, σκιρολλερ, σκιρολερ κλασικής, γυμναστήριο και εννοείται σκοποβολή, που δε σταματάει ποτέ.
Δείτε την σε δράση
-Πώς πήρες την απόφαση να ξεκινήσεις στο χειμερινό δίαθλο και πώς έφτασες στο σημείο να κάνεις πρωταθλητισμό;
Ξεκίνησε πολύ αθώα όπως κάθε παιδάκι που πηγαίνει σε έναν αθλητικό σύλλογο. Εγώ ξεκίνησα με τον ορειβατικό σύλλογο Δράμας σε μεγάλη ηλικία θα έλεγα, γύρω στα 14. Τότε το χιονοδρομικό στη Δράμα (Φαλακρό) δούλευε κανονικά και μέναμε στο καταφύγιο κάθε εβδομάδα για προπονήσεις με την ομάδα. Αυτή η αρετή ήταν και το κλειδί για να συνεχίσω το άθλημα, αυτή η απόδραση με τους φίλους μου σχεδόν όλο τον χειμώνα ήταν πραγματική λύτρωση. Γνώρισα τα καλύτερα παιδιά που είναι σαν δεύτερη οικογένεια μου μέχρι και σήμερα. Η αγάπη μου για το άθλημα αποκτήθηκε κατευθείαν, άλλαζα συνέχεια αθλήματα αλλά ποτέ δε μου άρεσαν τα ομαδικά ή αυτά του γηπέδου, όλα μου φαινόταν πολύ βαρετά και έφευγα από τους πρώτους μήνες. Οπότε το να μείνω στο δίαθλο δε χρειάστηκε να το σκεφτώ καν. Ήταν κεραυνοβόλος έρωτας θα έλεγα.
Ο πρωταθλητισμός στο συγκεκριμένο άθλημα ήταν πάντα στο μυαλό μου, από τις πρώτες μέρες που ξεκίνησα. Ακόμη και αν ήμουν τότε κυριολεκτικά η τελευταία των τελευταίων... Οπότε σιγά σιγά προπόνηση με την προπόνηση όλα πήραν τον δρόμο τους, μετά από πολλές ώρες δουλειάς είμαστε στο σήμερα. Είμαι ευγνώμων για την υποστήριξη της ομοσπονδίας μου. Μας παρέχει έναν πολύ καλό προπονητή και όλα τα έξοδα καλύπτονται από αυτήν. Οι προετοιμασίες που κάνουμε στο εξωτερικό με την ομάδα είναι αρκετές, οπότε μας δίνεται η ευκαιρία να αποδείξουμε τι πραγματικά μπορούμε να κάνουμε και πιστεύω το έχουμε πετύχει.
-Τι θα συμβούλευες σε κάποια αθλήτρια που θα ήθελε να ασχοληθεί με το σπορ;
Θεωρώ ότι είναι το καλύτερο άθλημα για να ξεκινήσει ένα παιδάκι να έχει σχέση με τον κύκλο του αθλητισμού. Ξέρω ότι λόγω του ότι δεν είναι φημισμένο στην Ελλάδα ακούγεται κάπως παράξενο, όμως, είναι ένα άθλημα που σε βοηθάει να εξασκηθείς σε πολλά. Μαθαίνεις trail running (τρέξιμο βουνού), στίβο, ποδηλασία, σκοποβολή, ενδυνάμωση στο γυμναστήριο. Οπότε στην ουσία καταλήγεις να έχεις εμπειρία και να μπορείς να αγωνιστείς σε πολλά αθλήματα και εγώ αυτό το βρίσκω μοναδικό. Βέβαια εάν κάποιος βάλει στόχο τον πρωταθλητισμό είναι ένα άλλο κομμάτι, διότι με τόσες αποστολές στο εξωτερικό αρχίζεις και ξεχνάς πως είναι το σπίτι σου. Αν τσε κάποιον του αρέσει να γυρνάει όλο τον κόσμο είναι ιδανικό.
-Πώς είναι η καθημερινότητά σου για να διατηρείσαι σε καλό επίπεδο;
Στην προπονητική σεζόν η καθημερινότητα μου περιβάλλεται από τέσσερις προπονήσεις, δύο κύριες που κάνει όλη η ομάδα και άλλες δύο μικρές που κάνω εγώ μόνη μου, με την καθοδήγηση του προπονητή μου, για να γίνω καλύτερη στα αδύνατα μου σημεία. Είναι προπόνηση μετά την προπόνηση συνήθως. Προσπαθώ να τρώω όσο πιο καλά μπορώ να κοιμάμαι νωρίς και να ξεκινάω στις έξι το πρωί την ημέρα μου.
Ενδιάμεσα κάνω ότι άλλο μου αρέσει όπως να διαβάζω για τη σχολή, να πλέκω και να βλέπω ταινίες.
Στην αγωνιστική περίοδο εννοείται δεν κάνουμε τόσο μεγάλες προπονήσεις και κάποια πράγματα αλλάζουν, αλλά η καθημερινότητα πάνω κάτω για εμένα είναι αυτή. Δεν έχω κάνει ακόμη προετοιμασία όπως οι τοπ αθλητές και ελπίζω μια μέρα να φτάσω σε αυτό το σημείο, ώστε να δω μέχρι που μπορώ να φτάσω.
-Πόσο επίπονες είναι οι προπονήσεις; Δεν είναι ότι πιο εύκολο για έναν αθλητή ή μία αθλήτρια να προετοιμάζεται στο κρύο, σε ένα άθλημα που απαιτεί υψηλά επίπεδα αντοχής...
Οι προπονήσεις ανάλογα με την περίοδο και τον μήνα αλλάζουν. Ο χειμερινός αθλητής φτιάχνεται το καλοκαίρι και τον χειμώνα αγωνίζεται, που σημαίνει ότι πρακτικά μπορεί να κάτσει να ξεκουραστεί 15 μέρες τον Απρίλιο. Οι προπονήσεις το καλοκαίρι είναι μεγάλες σε χιλιόμετρα και χρόνο είναι δύο με τρεις προπονήσεις την ημέρα με ένα ρεπό την εβδομάδα ή μισό ρεπό, δηλαδή μέσα στην ημέρα να κάνουμε μία προπόνηση. Κάποια ημέρα οι ώρες μπορεί να φτάσουν τέσσερις μέχρι έξι (κάποιες φορές και παραπάνω).
Εγώ προσωπικά την εβδομάδα συνολικά βγάζω 270-330 χιλιόμετρα. Είναι μεγάλες αποστάσεις που απαιτούν ένταση και δύναμη και ποικίλουν (ρολερ σκι, σκι, τρέξιμο κλπ). Το κρύο συνηθίζεται. Υπάρχουν πολλοί αθλητές, περισσότεροι από όσους πίστευα, που δεν τους αρέσει το κρύο καθόλου. Εμένα προσωπικά μέχρι στιγμής με ευχαριστεί. Θέλει προσοχή, όμως, διότι οι πολύ χαμηλές θερμοκρασίες σε αγωνιστική μέρα είναι επικίνδυνες. Όλο το σώμα απορροφάει θερμοκρασίες όπως -8 και -14 και τα νιώθεις όλα μέσα σου να τσούζουν, αφού οι παλμοί φτάνουν στους 195+.
-Ποιες είναι οι ιδιαιτερότητες του αθλήματος, καθώς ο περισσότερος κόσμος στην Ελλάδα δεν γνωρίζει λεπτομέρειες;
Για εμένα όλο το αθλημα είναι ιδιαίτερο από μόνο του. Στην ουσία υπάρχουν τα αγωνίσματα που αναφέρατε πιο πάνω πχ τα 7.5χλμ σπριντ. Η πίστα είναι 2,5χλμ και κάνουμε 3 γύρες και σε κάθε γύρα και μια επίσκεψη στο σκοπευτήριο με γεμιστήρα χωρητικότητας πέντε σφαιρών. Την πρώτη φορα ρίχνουμε πρινιδόν και την δεύτερη όρθιοι. Οι στόχοι είναι μεταλλικοί και για κάθε άστοχη βολή στα αριστερά υπάρχει ο γύρος ποινής 250μ.
Στις μεγαλύτερες αποστάσεις πχ 15χλμ η πίστα είναι μεγαλύτερη (3χλμ.) και την κάνουμε πέντε φορές, άρα πηγαίνουμε και στο σκοπευτήριο τέσσερις φορές. Γύρος ποινής δεν υπάρχει, αλλά προσθέτετε χρόνος ενός λεπτού για κάθε χαμένη βολή. Έχει πολλά ακόμη αγωνίσματα και κατηγορίες, είναι ολόκληρη επιστήμη, αλλά άμα το γνωρίσει κάποιος μια φορά πιστεύω ότι δεν πρόκειται να μην του αρέσει, ιδιαίτερα τα άτομα που ασχολούνται με το βουνό. Ακούγεται περίπλοκο, ωστόσο, αν κάποιος του δώσει μια ευκαιρία και το δει στην τηλεόραση, θα καταλάβει ότι είναι ένα από τα ωραιότερα αθλήματα και η Ελλάδα έχει μεγάλη ιστορία πίσω από αυτό.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube