Δεν ξεχνιέται εκείνη η βραδιά. Η αδικία στον Μιχαηλίδη με την έναρξη του ματς και η δήλωση αφοσίωσης στον ΠΑΟΚ όταν αποβλήθηκε, το βλέμμα υπόσχεσης του Κωνσταντέλια λίγο πριν το φινάλε του πρώτου μέρους όταν οι αμυντικοί του Αρη ήθελαν να του κόψουν την φόρα, που εκπληρώθηκε με την μαγική ντρίμπλα πάνω στον Οντουμπάτζο στην φάση του 1-2, το σπάσιμο της μπάλας του Μπράντον και την εκτέλεση του Τάισον. Εκείνο το διπλό στο Βικελίδης ήταν η κορύφωση του επικότερου σερί νικών σε ντέρμπι που έχει κάνει ο ΠΑΟΚ στην ιστορία του (τουλάχιστον όσο ο γράφων θυμάται).
Μόνο που γυρίζοντας πίσω τον χρόνο και ανασύροντας τις μνήμες από το παιχνίδι εκείνο, πέρα από τις στιγμές περηφάνειας που έζησε ο κόσμος του ΠΑΟΚ, αντιλαμβάνεσαι πλέον και τον προβληματισμό. Εκείνος ο ΠΑΟΚ, τελείωσε το πρωτάθλημα στο +6 από τον Ολυμπιακό που φέτος τον άφησε στο -17, είχε μπροστά του ζωντανή την προοπτική του Champions League και μάλιστα από ένα βατό, για τα δεδομένα της διοργάνωσης, μονοπάτι, είχε στο ρόστερ του τον Κουλιεράκη, τον Τάισον έναν χρόνο νεότερο και υπολόγιζε ότι θα κρατήσει τον Μεϊτέ για να συνθέσει μαζί με τον Καμαρά, την μεταγραφή του οποίου είχε δουλέψει από πολύ νωρίς, ένα δίδυμο black power στην μεσαία γραμμή. Τελικά, αυτό κατάφερε να το πετύχει μήνες μετά, στα φετινά πλέι οφ και αυτό είναι και ένας από τους λόγους αποτυχίας στην σεζόν.
Σήμερα συμπληρωνεται ακριβώς ένας χρόνος από το μεγάλο διπλό επί του Αρη και την κατάκτηση του τίτλου που πανηγυρίστηκε κατά σειρά στο Πολιτιστικό, στην Τούμπα και τον Λευκό Πύργο, η αίσθηση όμως που υπάρχει τώρα είναι ότι πέρασε πολύ περισσότερος χρόνος από τότε, καθώς ο Δικέφαλος έχει να διανύσει πολύ μεγαλύτερη απόσταση για να βρεθεί ξανά στην κορυφή και να έχει εκ νέου ευκαιρία να εκπληρώσει τον πόθο του Champions League. Δεν είναι μόνο ότι ο ίδιος δεν ευστόχησε στις μεταγραφές του περασμένου καλοκαιριού, είναι και ότι οι αντίπαλοί του δυναμώνουν. Ο Ολυμπιακός με τον τίτλο που του έδωσε την σίγουρη παρουσία στο league stage του Champions League και δεδομένα 40 εκατομμύρια στα ταμεία του που δείχνει διάθεση να επενδύσει στις μεταγραφές είναι το φαβορί και για τον επόμενο τίτλο, ενώ και ο Παναθηναϊκός διαθέτει αρκετές ποιοτικές μονάδες. Η ΑΕΚ από την άλλη πάει σε ολική επανεκκίνηση, οπότε είναι άγνωστο τι θα δούμε.
Δεν έχω καμία διάθεση να φανώ πεσιμιστής και να μαυρίσω την καρδιά του ΠΑΟΚτσή, ενώ λαχταρά να δει έναν ανταγωνιστικό ΠΑΟΚ στα 100 χρόνια ζωής του συλλόγου. Βάζω απλά τον προβληματισμό, στην εκκίνηση της σεζόν, τον οποίο φαντάζομαι έχουν και οι ίδιοι οι άνθρωποι της ομάδας που συναισθάνονται τις απαιτήσεις που υπάρχουν από αυτούς. Ο ΠΑΟΚ δεν έχει περιθώρια να λειτουργήσει λάθος αυτό το καλοκαίρι αν θέλει να εισπράξει κάτι καλό στο τέλος της σεζόν. Διαθέτει δεδομένα έναν αξιόλογο προπονητή, υπάρχουν μονάδες στο ρόστερ του που θα τις ήθελαν όλοι με πρώτους τους Κωνσταντέλια (από την αναπροσαρμογή του συμβολαίου του πρέπει να αρχίσει ο σχεδιασμός φέτος) και Ζίβκοβιτς, έχει την βάση να χτίσει κάτι καλό. Αλλά πρέπει να δώσει χρήματα και να τα δώσει και με σωστό τρόπο. Που σημαίνει για ένα μεγάλο κομμάτι του μεταγραφικιού σχεδιασμού και γρήγορη υλοποίηση. Ο ΠΑΟΚ πρέπει να μπει στα προκριματικά με το 80% του ρόστερ του διαμορφωμένο.
Και κάτι τελευταίο, γιατί δεν πρέπει να παραβλέπουμε ένα από τα μεγάλα ατού του ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια, τα παιδιά των Ακαδημιών του. Η δική μου πληροφόρηση λέει ότι υπάρχει σοβαρότατη σκέψη έξι παιδιά από την Κ19 και τον ΠΑΟΚ Β να ανέβουν στην πρώτη ομάδα και να ακολουθήσουν την προετοιμασία. Μπαταούλας, Μπαλντέ, Μπέρδος, Μύθου, Κρομμύδας και Χατσίδης, συν, βέβαια, και τον Κωττά. Ο Λουτσέσκου και οι συνεργάτες του θα πρέπει να επιμείνουν αρκετά στο να ενεργοποιηθούν κάποια από αυτά τα παιδιά, όσα έχουν και πνευματικά την ετοιμότητα να παίξουν στην πρώτη ομάδα. Είναι προτιμότερο να δοθεί η ευκαιρία σε αυτούς παρά σε παίκτες τύπου Μπακαγιόκο και Κόλεϊ.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube