Πέρασε τη γραμμή του τερματισμού αλλά δεν ήξερε τι είχε συμβεί. Σε ποια θέση είχε τερματίσει; Άκουγε και άλλους γύρω του αλλά δεν ήξερε αν είχε κόψει πρώτος το νήμα. Η αγωνία του να μάθει χτύπησε κόκκινο μέχρι που άκουσε τη φράση «κερδίσαμε ρε» από τον οδηγό του. Μόλις είχε αγκαλιάσει το χρυσό μετάλλιο και ξέσπασε σε κλάματα και πανηγυρισμούς. Αγκάλιασε τον άνθρωπο που τον καθοδηγούσε στο ταρτάν και γιόρτασε τη νίκη του σα μικρό παιδί.
Ο Νάσος Γκαβέλας με τον οδηγό του Δημήτρη Χρυσάφη ανέβηκαν στο πρώτο σκαλί του βάθρου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Παρά Στίβου που διεξήχθη στην Ινδία κερδίζοντας την κούρσα των 100μ της κατηγορίας Τ11.
«Τερματίζουμε και δεν ήξερα τι είχε συμβεί. Ένιωθα ότι είχα κάνει καλή κούρσα, ότι είχα τρέξει καλά. Ρωτάω τον Δημήτρη τι κάναμε και μου λέει 10.96. Τον ξαναρωτάω κερδίσαμε και μου λέει ναι ρε. Πού να το ήξερα εγώ (γέλια). Του είπα είσαι τρελός, πες μου τι έγινε να ξέρω (γέλια). Μετά άρχισα να πανηγυρίζω» υποστήριξε ο Νάσος.
«Είμαι ευχαριστημένος γιατί κατεβήκαμε κάτω από τα 11 δευτερόλεπτα»
Η ικανοποίηση ήταν έκδηλη στο πρόσωπο του καθώς όπως μας παραδέχθηκε «Ήταν μια κουραστική σεζόν και φέτος όπως πέρυσι. Η νίκη αυτή ήταν μια ανταμοιβή όλης της προσπάθειας. Κουραστήκαμε και στους αγώνες ειδικά στον ημιτελικό που περιμέναμε περίπου τέσσερις ώρες λόγω βροχής. Είχαμε μετακινήσεις προς το γήπεδο και ζέστη».
Η αλήθεια είναι ότι θα ήθελε μια καλύτερη επίδοση αλλά ήταν ευχαριστημένος και με το 10.96 καθώς σε μια μακρά σε διάρκεια χρονιά κατάφερε να πάρει την πρώτη θέση και να ξεκολλήσει και από το 11, το οποίο τον «βασάνιζε» δύο χρόνια. «Ήμασταν απόλυτα συγκεντρωμένοι στην προσπάθεια. Είμαι ευχαριστημένος γιατί κατεβήκαμε κάτω από τα 11 δευτερόλεπτα μετά από δύο χρόνια. Σίγουρα ήθελα έναν καλύτερο χρόνο αλλά στις διοργανώσεις αυτές στόχος είναι το μετάλλιο και όχι η επίδοση. Φυσικά, αν συνδυαστούν θα είναι το καλύτερο. Σε τέτοιου είδους διοργανώσεις, όμως, πρωταρχικός στόχος είναι να κυνηγήσεις το μετάλλιο, την επίδοση μπορείς να την κάνεις και σε ένα μίτινγκ» τόνισε ο Νάσος.
Φεύγοντας από το γήπεδο ήξερε ότι είχε δώσει τον καλύτερο του εαυτό, είχε κατορθώσει να ξεπεράσει τη νέα αυτή πρόκληση, η οποία σε πολλούς φάνταζε ακατόρθωτη. Εκείνος στάθηκε στον βατήρα και η μόνη σκέψη που περνούσε εκείνη τη στιγμή από το μυαλό του: «Ήταν απλά ένα 100άρι. Αφού φτάσαμε στον τελικό, πρέπει να τα δώσουμε όλα».
«Ήταν αρκετά καυτερό το φαγητό - Ένιωθα κούραση αλλά είχαμε ένα στόχο»
Είχαν κάνει το καθήκον τους και δεν ήταν εύκολο δεδομένου και των συνθηκών που επικρατούσαν. Το φαγητό δεν ήταν και τόσο κατάλληλο για αθλητές: «Ήταν αρκετά καυτερό. Τρώγαμε κοτόπουλο, ρύζι, noodle και πίτσες. Να φανταστείς τρώγαμε φρούτα για να καταλαγιάσει λίγο το κάψιμο (γέλια). Μας πείραξε το στομάχι, δυσκολευτήκαμε αλλά είχαμε πάει για ένα στόχο. ».
Όπως ήταν φυσικό, αυτό τους επηρέασε σε ένα βαθμό αλλά είχαν βρει το κλειδί: «Ένιωθα μια κούραση είναι η αλήθεια. Ωστόσο, ξέραμε από πριν ότι μπορεί το φαγητό να μην είναι κατάλληλο και για αυτό είχαμε πάρει μαζί μας και μπάρες αλλά και ηλεκτρολύτες που χρειάστηκαν γιατί η θερμοκρασία και η υγρασία ήταν σε υψηλά επίπεδα. Εμείς προσπαθούσαμε να ξεκουραζόμαστε, να κοιμόμαστε αρκετά και προχωρούσαμε στον αγώνα. Εξάλλου, για αυτό είχαμε πάει εκεί. Αυτός ήταν ο στόχος μας. Πιστεύω, όμως, ότι χάσαμε ένα δύο κιλά».
Έχοντας πετύχει το στόχο τους, έκαναν βόλτα για να γνωρίσουν έστω και λίγο τη χώρα που φιλοξένησε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Όπως παραδέχθηκε ο Νάσος «η Ινδία ήταν ένας ιδιαίτερος προορισμός που θα ήθελα να ξαναπάω για να επισκεφθώ και τις γύρω περιοχές. Ήταν όμορφα και δόξα τω Θεώ πήγαν όλα όπως τα είχαμε σχεδιάσει» ενώ στη διάρκεια της συζήτησης μας δεν έκρυψε την εντύπωση που του έκανε η καθημερινότητα των ανθρώπων εκεί καθώς και οι… ικανότητες των πολιτών στην οδήγηση. «Είναι ένας άλλος κόσμος. Καμία σχέση με την Ευρώπη. Η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική, κάτι που είναι λογικό λόγω των υψηλών θερμοκρασιών και της καύσης των σκουπιδιών στο δρόμο. Οι αγελάδες που είναι το ιερό τους ζώο κυκλοφορούσαν στους δρόμους όπως συμβαίνει σε εμάς με τα σκυλιά και τις γάτες. Επίσης, δεν υπάρχουν κανόνες οδήγησης (γέλια). Υπήρχαν τρεις λωρίδες στις οποίες χωρούσαν πέντε αυτοκίνητα, μηχανάκια και κάποια άλλα μικρά οχήματα. Εκεί, πρώτα πατάς κόρνα και μετά φρένο και γκάζι (γέλια)».
«Ήταν άσχημο να μην είναι κανείς στο αεροδρόμιο»
Έβαλε το μετάλλιο στη θήκη του και ανέβηκε στο αεροπλάνο της επιστροφής έχοντας στις αποσκευές του όχι μόνο μια διάκριση, αλλά και έντονα συναισθήματα και εμπειρίες από έναν ξεχωριστό προορισμό. Φτάνοντας στο αεροδρόμιο, ίσως, να περίμενε μια υποδοχή αλλά κανείς δεν ήταν εκεί. «Ήταν άσχημο να μην είναι κανείς στο αεροδρόμιο να υποδεχθεί την ελληνική ομάδα. Οι αθλητές και οι αθλήτριες που συμμετείχαν είχαν κάνει προσπάθεια για να βρεθούν εκεί και έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό.
Η ΕΡΤ δεν μετέδωσε τον αγώνα από την Ινδία και στο αεροδρόμιο, όταν επιστρέψαμε, ήταν μόνο το OPEN για τις πρώτες μας δηλώσεις. Είναι μια παθογένεια πολλών χρόνων που ελπίζω να αλλάξει άμεσα. Είναι καταστροφική όσο περνούν τα χρόνια γιατί ο παραολυμπιακός αθλητισμός θα έχει φθίνουσα πορεία. Δεν είναι τόσο για τα μετάλλια αλλά και το γεγονός ότι υπήρχε κόσμος που δεν έχει ιδέα για το τι γίνεται. Πολλά άτομα μου είπαν ότι αν δεν ανέβαζα κάποια βιντεάκια δεν θα ήξεραν ότι έγιναν αγώνες. Δεν ξέρω γιατί έγινε, εκείνοι γνωρίζουν καλύτερα από εμένα. Εύχομαι, απλά να σκεφτούν τι συνέβη και να αλλάξει άμεσα» επισήμανε ο Γκαβέλας.
Αφήνοντας, πλέον, πίσω του το ιδιαίτερο Νέο Δελχί έχει στόχο να ξεκουραστεί και να προετοιμαστεί σιγά σιγά για τους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες. «Τώρα θέλω να ξεκουραστώ για περίπου ένα μήνα. Το έχω ανάγκη. Θα κάνω ένα καλό πρόγραμμα αποκατάστασης και αποθεραπείας και μετά θα μπούμε πάλι σε εντατικές προπονήσεις. Δεν έχει μείνει μεγάλο χρονικό διάστημα για τους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες. Περνάει γρήγορα ο καιρός».
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube