Η Super League απέρριψε το αίτημα της ΠΑΕ Αρης να αλλάξει το format (διαίρεση βαθμών) στο νέο Πρωταθλήμα για τις θέσεις 5-8. Απόφαση που δεν προκάλεσε μεγάλη έκπληξη, καθώς από πέρυσι ήταν γνωστές οι προθέσεις της Λίγκας, απέναντι στον Αρη. Οσο καλή διάθεση κι αν έχει κάποιος δύσκολα μπορεί να πιστέψει ότι η απόφαση δεν έχει ως στόχο να κάνει τη ζωή του Αρη δύσκολη.
Γιατί αν πιστέψουμε το επιχείρημα ότι «η Λίγκα έκρινε το τωρινό σύστημα βιώσιμο τόσο οικονομικά όσο και αγωνιστικά, διασφαλίζοντας παράλληλα τηλεοπτικά και χορηγικά συμφέροντα», μάλλον είναι έωλο. Το ίδιο θα ίσχυε και με μεγαλύτερο ανταγωνισμό, στην περίπτωση που διαιρούνταν οι βαθμοί της κανονικής περιόδου για όλες τις θέσεις.
Είναι γνωστό όμως ότι ο Αρης δεν έχει συμμαχίες, στη Λίγκα γιατί δεν φρόντισε να κάνει. Για παράδειγμα θα μπορούσε να συνασπίσει με λογικά επιχειρήματα τις ομάδες που είχαν λόγους να θέλουν διαίρεση των βαθμών και να πήγαινε το θέμα σε ψηφοφορία. Άλλο είναι να περάσει μία απόφαση με έναν δύο ψήφους διαφορά κι άλλο να χάνει το αίτημα σου κατά κράτος. Κάτι τέτοια όμως είναι ψιλά γράμματα για τη διοίκηση του Αρη, γιατί θέλουν δουλειά και χρόνος, προφανώς δεν περισσεύει.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά το format δεν άλλαξε κι έτσι οι «κίτρινοι» αν θέλουν να… εκδικηθούν το σύστημα θα πρέπει να παλέψουν να μπουν στην 4άδα μετά από 26 αγώνες. Ναι μεν είναι δύσκολο κάτι τέτοιο, αλλά όχι και ανέφικτο. Μία νίκη περισσότερο, για παράδειγμα μέσα στη Λειβαδιά ήθελε ο Αρης πέρυσι και από εκεί και πέρα όλα ήταν ανοιχτά για την τετράδα.
Το έχω επισημάνει και στο παρελθόν ότι οι «κίτρινοι» δεν θα πρέπει να κυνηγούν πράγματα που δεν μπορούν να τα πετύχουν. Είναι ανίσχυροι σε θέματα διαιτησίας, άρα όσο κι αν φωνάξουν τίποτε δεν θα αλλάξει. Όπως και στα θέματα που μπαίνουν προς ψήφιση στη Λίγκα. Εκείνο λοιπόν στο οποίο θα πρέπει να κάνουν focus είναι το αγωνιστικό κομμάτι και μόνον σ’ αυτό. Εκεί θα πρέπει να ισχυροποιηθούν οργανωτικά πρώτα και μετά σ’ όλα τα υπόλοιπα. Και επειδή τα ρόστερ δεν… παίζουν μπάλα, να κυνηγήσουν μέχρι το τέλος την τετράδα. Αρα θα πρέπει να δούνε την παραμονή του format ως πρόκληση και να μην κολλήσουν στην αδικία, αναζητώντας άλλοθι. Απλά πράγματα και πρακτικά.