Η πιο δύσκολη ήττα είναι αυτή που προκαλείς μόνος σου

Γιώργος Στράντζαλης01 Αυγούστου 2025

Η εικόνα του Άρη στο ευρωπαϊκό του… πέρασμα-εξπρές ήταν η επιτομή της αποτυχίας. Και δεν ήταν απλώς ένας ακόμη αποκλεισμός. Ήταν μια ήττα για το κλαμπ αγωνιστικά, οργανωτικά, ψυχολογικά. Μια ακόμη θλιβερή επανάληψη του ίδιου έργου, που, όσο κι αν αλλάζουν οι πρωταγωνιστές, το φινάλε μοιάζει πάντα γραμμένο με το ίδιο μελάνι.

Ο αποκλεισμός από την Αράζ, μια ομάδα χωρίς ευρωπαϊκή ιστορία-πορεία, ήταν σοκαριστικός. Όχι επειδή δεν είχε προηγούμενο, αλλά επειδή πια δεν υπάρχει καμία έκπληξη. Κάθε καλοκαίρι ο Άρης χτίζει με φιλοδοξία και γκρεμίζει με ευκολία. Η ευρωπαϊκή συμμετοχή κατακτάται με κόπο και θυσιάζεται με ελαφρότητα. Σε ένα καλοκαίρι φέτος διαφορετικό από τα προηγούμενα, όμως, που η ομάδα λειτούργησε πιο ορθολογικά και στοχευμένα, ενίσχυσε γρήγορα το ρόστερ με παίκτες «πρώτης γραμμής», δημιούργησε προσδοκίες και τις συνθήκες για το βήμα παραπάνω, ήρθε η πρώτη «σφαλιάρα».

Το πρόβλημα δεν είναι απλώς αγωνιστικό. Είναι βαθύ, διαχρονικό. Ο Άρης για ακόμη μία φορά κλώτσησε την ευκαιρία του διότι εμφανίστηκε χωρίς τα βασικά: συνοχή, σχέδιο, χημεία.

Η ήττα και ο αποκλεισμός δεν ήταν προϊόν της διαιτησίας. Ναι, ο διαιτητής ήταν κακός. Το πέναλτι που σφύριξε ήταν επιεικώς αστείο και εφεύρεση του ίδιου τού Σκωτσέζου. Η αποβολή του Αντράντε (σε δύο περιπτώσεις) δεν έμεινε απλά…στα χαρτιά, αλλά ούτε κίτρινη κάρτα δόθηκε! Αν, όμως, ο Άρης φτάνει στο σημείο να περιμένει κάθε χρόνο ότι μόνο με καλύτερες διαιτησίες μπορεί να σώσει την ευρωπαϊκή του υπόσταση, τότε το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο.

Η πραγματική ήττα του Άρη είναι η εσωτερική. Όταν ο πιο απειλητικός παίκτης σου είναι ένας Γιαννιώτας που ήρθε για… ροτέισον, όταν ο στόπερ σου (Φαμπιάνο) είναι η μοναδική επιθετική σου απειλή, όταν η ασυνεννοησία, η έλλειψη επικοινωνίας και σχεδίου, φωνάζουν από μακριά, τότε δεν χρειάζεται ανάλυση. Χρειάζεται αυτοκριτική.

Ο Ουζουνίδης φέρει ευθύνη; Προφανώς. Κι ο ίδιος το ανέλαβε, βάζοντας πλάτη στην πρώτη του κρίση και μπαίνοντας ασπίδα προστασίας στους παίκτες του. Ορθά έπραξε. Όχι για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, αλλά φάνηκε ξεκάθαρα πως το πρότζεκτ «14 μεταγραφές» δεν ευδοκίμησε σε 14 ημέρες. Όσες δηλαδή είναι οι μέρες -βάσει των δηλώσεων τού προπονητή- που δούλεψε όλη η ομάδα μαζί. Ο Άρης απέτυχε στον πρώτο του στόχο. Αυτό είναι δεδομένο και δεν αλλάζει. 

Η σεζόν, ωστόσο, δεν έχει ξεκινήσει και δεν θα είχε κανένα νόημα να κάψει παίκτες και να δυναμιτίσει ένα ήδη εύθραυστο οικοδόμημα. Άλλωστε, ο ίδιος επανέλαβε χθες, πάνω από τρεις φορές, ότι είναι όλοι τους καλοί παίκτες και θα γίνει καλή ομάδα. Προσωπικά δεν έχει καμία αμφιβολία επ’ αυτού και ότι σε έναν μήνα θα δούμε στο γήπεδο άλλο Άρη. Που δεν θα ποντάρει σε ατομικά στοιχεία και στην προσωπικότητα και τις εμπειρίες των ποδοσφαιριστών του, αλλά στη συνολική λειτουργία του γκρουπ. Γιατί, κακά τα ψέματα, ο Άρης σε αυτό πόνταρε στους αγώνες με την Αράζ. Ούτε πιστεύω ότι οι Αζέροι είναι καλύτερη ομάδα. Απλά είναι πιο έτοιμη και κανονική ομάδα αυτή τη χρονική στιγμή.

Η ευθύνη που βαραίνει τους ποδοσφαιριστές του Άρη είναι πως ο κόσμος περίμενε να δει αντίδραση και αντίδραση δεν είδε. Τι να την κάνεις την ψυχή, τη θέληση, την πίστη για να πετύχεις τον στόχο, στο τελευταίο 10άλεπτο; Όταν έχουν μεσολαβήσει 170 αγωνιστικά λεπτά στα οποία βλέπεις μία ομάδα ανέτοιμη αγωνιστικά και πνευματικά;

Μία ομάδα που έψαχνε λύση στη… γιόμα!

Ωστόσο, και η διοίκηση έχει μερίδιο ευθύνης στον (νέο) πρόωρο αποκλεισμό. Ο σχεδιασμός είναι δικό της έργο. Το ρίσκο του “ξαναχτίσματος” κάθε χρόνο επίσης. Κι αν ο Άρης πίστεψε πως η εμπειρία των ονομάτων που απέκτησε θα έφτανε για να “καλύψει” το χρόνο και τη μη ετοιμότητα, διαψεύστηκε με πάταγο.

Και τώρα τι; Ήρθε η ώρα να μπουν ξεκάθαρες προτεραιότητες.

Αν ο στόχος (πλέον) είναι το βήμα παραπάνω εντός συνόρων, ας φανεί έμπρακτα. Αλλιώς, αυτό το μοντέλο λειτουργίας θα συνεχίσει να παράγει τις ίδιες αποτυχίες, με τους ίδιους πληγωμένους φιλάθλους να ζουν τον απόλυτο κύκλο της απογοήτευσης.

Η σεζόν έχει δρόμο. Ο χρόνος υπάρχει για να χτιστεί κάτι καλύτερο. Αλλά η υπομονή του κόσμου δεν είναι ανεξάντλητη. Κάθε καλοκαίρι του μοιάζει ίδιο.

Ο Άρης θέλει χρόνο για να ξεγράψει τη χθεσινή σελίδα και να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου.

Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news

Μπείτε στην παρέα μας στο instagram

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook

Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube

Βρείτε μας και στο spotify

Προτείνουμε
This page might use cookies if your analytics vendor requires them.