Στην πρόχειρη αξιολόγηση της χρονιάς ο Μαρίνος Ουζουνίδης υποστήριξε ότι «ο Άρης πήρε ό,τι λιγότερο άξιζε» κι αυτή είναι η πραγματικότητα παράλληλα μιας ακόμη αλήθειας η οποία σχετίζεται με την αδυναμία διεκδίκησης του… κάτι παραπάνω που κάποια στιγμή φάνηκε ότι ρεαλιστικά υπήρχε στο κάδρο.
Ναι, το κάτι παραπάνω, προφανώς και αφορά τις θέσεις 1-4 στις οποίες θα μπορούσε να είχε βρεθεί ο Άρης αλλά δεν είχε τον τρόπο που διέθεταν οι υπόλοιποι αλλά και την απόδοση που θα έπρεπε να είχε στο πιο κομβικό παιχνίδι της χρονιάς, αυτό στη Λιβαδειά. Αν δηλαδή ρίξει κανείς μια ματιά στο σύνολο της αγωνιστικής περιόδου και συνυπολογίσει ότι οι «γκέλες» (σαν αυτές που έκανε με τον Βόλο και τον ΟΦΗ στο «Κλ. Βικελίδης») είναι από αυτές που κάθε ομάδα προσπαθεί, αλλά εν τέλει, δεν μπορεί να αποφύγει, ο πραγματικός λογαριασμός για τον Άρη ήταν στη Λιβαδειά. Υποψιάζομαι ότι αυτόν τον αγώνα είχε κατά νου και ο Μαρίνος Ουζουνίδης όταν είπε «από δικά μας λάθη χάσαμε την ευκαιρία για το παραπάνω». Τα ματς που έπρεπε να πάρουν οι «παραπάνω», τα πήραν. Ο Άρης, όχι. Και από την άλλη πλευρά, ήταν εμφανέστατη η διαφορά του από τις ομάδες με τις οποίες «συγκρούστηκε» στις θέσεις 5-8. Ασχέτως του ότι έπαιξε μόλις ένα ημίχρονο από τα έξι τελευταία.
Πράγματι λοιπόν ο Άρης πήρε ό,τι λιγότερο άξιζε αλλά αυτό δεν τον εξασφαλίζει. Προφανώς ο Μαρίνος Ουζουνίδης δεν «ευχήθηκε» στον Μίλαν Ράσταβατς να ηττηθεί ο ΟΦΗ στον τελικό του Κυπέλλου αλλά όλος ο οργανισμός του Άρη ελπίζει ότι αυτό θα συμβεί για να τσεκαριστεί το ευρωπαϊκό εισιτήριο. Και αγωνιστικά αν το δει κανείς, ο Άρης είναι η ομάδα που αξίζει να βρεθεί στην προκριματική φάση του Conference League. Με τα καλά και τα στραβά του, είχε πολύ πιο σταθερή παρουσία σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς και στο μεγαλύτερο διάστημα αυτής είχε να διαχειριστεί και τις εχθρικές διαιτησίες με αποκορύφωμα αυτή στο Αγρίνιο με τον Παναιτωλικό. Αν κανείς βάλει κάτω τα παιχνίδια και πάει σε μια διαδικασία… +/- του τί έχασε και κέρδισε θα διαπιστώσει ότι οι χαμένοι βαθμοί είναι τουλάχιστον οκτώ-εννιά. Και πάλι όμως δεν έχει την πολυτέλεια να σταθεί σ’ αυτό γιατί πολύ απλά δεν έχει τη δύναμη να το αλλάξει, μήτε προβλέπεται να την αποκτήσει ποτέ.
Αντιθέτως, αυτό που μπορεί να αλλάξει είναι τον εαυτό του και επί τούτου, κέρδισε μία εβδομάδα. Αυτό που μεσολαβεί μέχρι τον τελευταίο αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης στο «Κλ. Βικελίδης».
Είναι ευνόητο ότι οι αγωνιστικές αποφάσεις θα εξαρτηθούν και από την Ευρώπη, όπως όμως είναι αναπόφευκτος και ο άνεμος αλλαγών ο οποίος θα φυσήξει στο «Κλ. Βικελίδης».
Αυτό το «παραπάνω» στο οποίο αναφέρθηκε ο κ. Ουζουνίδης χρειάζεται διαφορετικά υλικά. Τα τωρινά, είναι εξίσου οφθαλμοφανές ότι, μπορούν να τον οδηγήσουν μέχρις ενός σημείου. Φάνηκε και στα τρία τελευταία παιχνίδια.
Ο Άρης δεν έχει λόγο να μπει σε διαδικασία συζήτησης με τους έντεκα εκ των δώδεκα που λήγουν τα συμβόλαιά τους. Αν θέλει την αγωνιστική και ποιοτική αναβάθμιση παράλληλα της ενίσχυσης της προσωπικότητας του γκρουπ, απαιτείται κύμα αλλαγών. Ο Ουζουνίδης ήταν ειλικρινής και το παραδέχθηκε.
Περιμένουμε λοιπόν. Όπως επίσης και τη δημιουργία ελληνικού κορμού.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube