Nα πούμε ότι δεν έλειψε ο Κωνσταντέλιας στο ματς με τη Μπραν; Θα ήταν παράλογο. Χωρίς αυτόν δεν έγινε τίποτε εξαιρετικό, τίποτε απρόβλεπτο, τίποτε ιδιαίτερο, εκτός από τον ωραίο συνδυασμό τεσσάρων παικτών στη φάση του γκολ. Να πούμε ότι ο ΠΑΟΚ υποχρεώθηκε σε ισοπαλία χάνοντας δύο βαθμούς μέσα από τα χέρια του εξ αιτίας της έλλειψης του Κωνσταντέλια; Θα ήταν εξίσου παράλογο. Οσοι έπαιξαν έφταναν και περίσσευαν όχι για να κερδίσουν αλλά να διαλύσουν μια απλώς καλά οργανωμένη και πειθαρχημένη ομάδα που η μοναδική φιλοδοξία της στο ματς ήταν να σταθεί αξιοπρεπώς.
Φοβάμαι ότι τελικά θα το μάθουν όλοι το “μυστικό”. Οταν δεν μπορείς να του βάλεις γκολ του ΠΑΟΚ, αρχίζεις τις γιόμες. Στείλε την μπάλα στο κέντρο της άμυνάς του και οι παίκτες του όλο και θα βρουν τον τρόπο να το φάνε. Οποιοι και να παίζουν. Αν πάει η μπάλα πάνω τους τη διώχνουν. Αν χρειαστεί κάποιος να πηδήξει ψηλά, χλωμό. Και συνήθως υπάρχουν αντίπαλοι εντελώς αμαρκάριστοι μπροστά στην εστία...
Δυστυχώς είναι πολλά τα γκολ που δέχεται ο ΠΑΟΚ μ' αυτόν τον άδοξο τρόπο. Η Μπραν ισοφάρισε με... στηθιά. Δεν το λες και τιμητικό. Ούτε χαρακτηρίζει μεγάλη ομάδα η “ευκολία” με την οποία παραχωρεί “στημένα” στα τελευταία λεπτά του αγώνα.
Προφανώς όλα αυτά επισημαίνονται από τον προπονητή και τους ίδιους τους παίκτες, συζητιούνται συνεχώς, να όμως που οι συγκεκριμένες αδυναμίες δεν θεραπεύονται. Κι αυτό κοστίζει. Οι δύο βαθμοί που “ξεπουλήθηκαν” με την Μπραν δεν γυρίζουν πίσω.
Βέβαια, για να τα λέμε όλα, ελάχιστα θα μας απασχολούσε το ζήτημα αν έως τότε ο ΠΑΟΚ πετύχαινε και δύο και τρία και τέσσερα γκολ. Τις δημιούργησε τις ευκαιρίες, αλλά τις έχασε γιατί ήταν άστοχος και γιατί ο γκολκίπερ της Μπραν νικήθηκε μόνο στο υπέροχο πλασέ του Ιβανούσετς. Το αξιοπερίεργο ήταν ότι όποτε έφτασε η μπάλα στον Γιακουμάκη εντός της μεγάλης περιοχής της Μπραν, έπρεπε να κάνει μακρουβούτια ή ακροβατικά για να τη φτάσει και να προσπαθήσει να σκοράρει. Προσπάθησαν να παίξουν με τον φορ τους οι υπόλοιποι, έλειψε όμως η σωστή πάσα που θα του έδινε την ευκαιρία να ξετινάξει τα δίχτυα.
Εννοείται φυσικά ότι χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία να πλασαριστεί ο ΠΑΟΚ στην πρώτη οκτάδα, έστω δεκάδα, γιατί δέκα θα ισοβαθμούσαν αν νικούσε και το πρόγραμμα των υπόλοιπων τριών αγώνων μάς “λέει” ότι η απ' ευθείας πρόκριση έγινε αρκετά δύσκολη.
Με Λουντογκόρετς εκτός, με Μπέτις εντός και με Λιόν εκτός, η αλήθεια είναι ότι θα χρειαστούν “υπερβάσεις” και συνδυασμός ευνοϊκών αποτελεσμάτων σε άλλα ματς. Η Λουντογκόρετς το “παλεύει” και την Πέμπτη νίκησε τη Θέλτα 3-2, οπότε λογίζεται ως πολύ σοβαρός αντίπαλος, ενώ, πολύ απλά, η Μπέτις είναι... Μπέτις και η Λυών... Λυών. Προφανώς η νίκη στη Βουλγαρία είναι απαραίτητη προϋπόθεση όχι μόνο για να διατηρηθούν οι ελπίδες για οκτάδα, αλλά και για να μη μειωθούν πολύ οι ελπίδες για πρόκριση στην ενδιάμεση φάση με πλασάρισμα στους 24. Διότι όταν παίζεις με Μπέτις και Λυών δεν μπορείς να θεωρείς δεδομένη τη νίκη. Με τη Λουντογκόρετς είναι μονόδρομος η νίκη και γι' αυτό δεν χωράει καμία συζήτηση.
Οπως και για το ότι την Κυριακή, ο ΠΑΟΚ, με Κωνσταντέλια θέλω να ελπίζω, πρέπει να κάνει επίδειξη δύναμης στη Λιβαδειά για να κόψει τη φόρα του Λεβαδειακού, η πορεία του οποίου μοιάζει με ανέκδοτο, αλλά δεν είναι γιατί και παίκτες αξιόλογους έχει και προπονητή πολύ καλό. Μιλάμε για την ομάδα που έχει την καλύτερη επίθεση του Πρωταθλήματος και, για να μην ξεχνιόμαστε, μιλάμε και για την ομάδα που “ξεπέταξε” τον ΠΑΟΚ στον αγώνα του Κυπέλλου με εκείνο το ντροπιαστικό 4-1. Επομένως, να ένας ακόμη μονόδρομος, σε έναν ακόμη “τελικό”.
ΥΓ. Συγνώμη που θα το θέσω έτσι, αλλά ο Τσάλοφ έπαψε να με εκνευρίζει. Τώρα πια τον λυπάμαι. Αλλά πιο πολύ λυπάμαι τον ΠΑΟΚ, που και χρήματα πολλά ξόδεψε για την πάρτη του και μια θέση κρίσιμη (ενός φορ) κρατάει στο ρόστερ χωρίς να προσφέρει το παραμικρό.
Στ. Απ. Γρηγοριάδης
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube