Viral φαίνεται πως έχουν γίνει στον ελληνικό εκδοτικό οίκο «Ιστός» και στον αθλητικό σύλλογο του Πέρα, στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης, οι διπλοπενιές.
Κι αυτό γιατί ο Ανδρέας Σαραντίδης, με καταγωγή από τα Κουφάλια της Θεσσαλονίκης, διδάσκει στους εκκολαπτόμενους λάτρεις του μπουζουκιού την τεχνική του αγαπημένου τους μουσικού οργάνου.
Οι μαθητές είναι Τούρκοι, όλων των ηλικιών, αλλά και Έλληνες της ομογένειας, οι οποίοι κρατώντας το μπουζούκι στην αγκαλιά, ακολουθούν την τεχνική του BUZUKIST -του βιβλίου εκμάθησης μεθόδου του μπουζουκιού γραμμένου στην ελληνική και στην τουρκική γλώσσα- που επιμελήθηκε ο ίδιος και κυκλοφορεί από το 2020 σε όλη την Τουρκία. Είναι το «ευαγγέλιο» για να μυηθούν οι γείτονες στις περίφημες διπλοπενιές.
«Οι Τούρκοι είναι ξετρελαμένοι με το ηχόχρωμα του μπουζουκιού και δεν χάνουν ούτε μία ώρα μαθήματος. Έχουν, εξάλλου, στην κουλτούρα τους και στα ακούσματά τους παραπλήσια έγχορδα όργανα, όπως το σάζι, το ούτι, η λάφτα.
Μαθαίνουν εύκολα γιατί είναι πειθαρχημένοι, γεννημένοι μέσα στη μουσική, αγαπούν και σέβονται την ελληνική μουσική, όπως και κάθε άλλο είδος. Εξάλλου και οι Τούρκοι έχουν εξαιρετικούς οργανοπαίκτες και έχω συναντήσει κάποιους, οι οποίοι μελετούν με πάθος την ελληνική μουσική και την ιστορία της, με ιδιαίτερη αγάπη στο ρεμπέτικο και το παραδοσιακό. Επισκέπτονται, μάλιστα, κάθε χρόνο τα νησιά μας, συμμετέχοντας σε workshop μεγάλων δεξιοτεχνών της Ελλάδος. Βιώνουν την εμπειρία και επιστρέφουν με μεγαλύτερη όρεξη να μάθουν περισσότερα», λέει ο κ. Σαραντίδης στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, εξηγώντας πώς οι Τούρκοι μαθητές δεν αργούν να μάθουν ελληνικό μπουζούκι.
Μάλιστα, ο Ανδρέας Σαραντίδης ξεκίνησε το μπουζούκι από μικρός και ήταν μόλις επτά ετών, όταν έπαιξε για πρώτη φορά -έκτοτε δεν το αποχωρίστηκε ποτέ. Στην οικογένεια υπήρχε το ερέθισμα από τον πατέρα του, που έπαιζε ερασιτεχνικά κλαρίνο και τον θείο του, που έπαιζε κιθάρα. Επομένως, όπως λέει, το «γονίδιο της μουσικής» υπήρχε μέσα του.
Όσο για την ιστορία με την Κωνσταντινούπολη, ξεκίνησε να γράφεται από το 2014, αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του και έχοντας παράλληλα ήδη μεγάλη εμπειρία στο χώρο. «Το 2014 αναζητούσαν έναν Έλληνα που να παίξει μπουζούκι για το ρεβεγιόν της πρωτοχρονιάς στην Κωνσταντινούπολη. Μου έγινε η πρόταση, τη δέχτηκα αμέσως και αυτό νομίζω ήταν η αρχή. Έπειτα από λίγους μήνες, το καλοκαίρι της επόμενης χρονιάς, βρέθηκα στην Αλικαρνασσό (Bodrum) για την καλοκαιρινή σεζόν, πάλι με την ίδια ορχήστρα και πριν προλάβει να τελειώσει η εποχική περίοδος, μου ζήτησαν να μείνω στην Κωνσταντινούπολη για όλη τη χρονιά. Παράλληλα, ξεκίνησα τη συνεργασία μου με το λαϊκορεμπέτικο μουσικό σχήμα Café Aman Instanbul του Στέλιου Μπερμπέρη», σημειώνει ο δάσκαλος μουσικής.
Το 2016, λίγο πριν από το πραξικόπημα με τις συχνές επιθέσεις στην Τουρκία, ένιωσε ανασφάλεια καθώς δεν ήξερε και τη γλώσσα, και επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη για τα επόμενα δύο χρόνια. Κράτησε, όμως, επαφή με την Πόλη, στην αρχή ανά τακτά διαστήματα και μετέπειτα μόνιμα, όταν μπήκε στη ζωή του, εκτός από το μπουζούκι, ένας άλλος έρωτας ακόμη μεγαλύτερος.
«Η γυναίκα μου, η Dilek, με την οποία γνωριστήκαμε το 2015, παντρευτήκαμε το 2017 και με την οποία πριν από δύο μήνες αποκτήσαμε και τα δυο δίδυμα αγόρια μας είναι ο πιο σημαντικός λόγος που πλέον ζω μόνιμα στην Τουρκία. Η οικογένειά μου είναι η έμπνευση και η κινητήριος δύναμή μου για όλα και είμαι ευγνώμων στον Θεό για αυτό το δώρο», περιγράφει.
Από το 2019, η καριέρα του στην Τουρκία είναι σημαντική και περιλαμβάνει συμμετοχές σε ωδεία, κρατικές ορχήστρες, μουσικές σκηνές, μπουζούκια, τουρκικό θέατρο και κινηματογράφο. Όντας πτυχιούχος θεωρητικός ευρωπαϊκής κλασικής μουσικής, με δίπλωμα μπουζουκιού έχει δεκάδες συνεργασίες με τα ομογενειακά σχολεία της Πόλης, με μεγάλα ονόματα της ελληνικής μουσικής σκηνής, αλλά και με διάσημους τούρκους standup comedians, ηθοποιούς και τραγουδιστές. Έχει συμμετάσχει στη θεατρική παράσταση που παίζεται μέχρι και σήμερα με μεγάλη επιτυχία (Zarifi Apartmani) και η οποία τιμήθηκε το 2024 με το βραβείο 2ου βοηθητικού γυναικείου ρόλου στην Τουρκία. Αλλά και στην ταινία ντοκιμαντέρ «Searching for Rodaki» σαν μουσικός επιμελητής και πρωταγωνιστής, βραβευμένο πέντε φορές σε Τουρκία, Ελλάδα και Ευρώπη.
Στην πρώτη προσωπική δισκογραφική του δουλειά στην Τουρκία, ηχογράφησε το ορχηστρικό τραγούδι με τίτλο «Friendship» με τον Serkan Hakki, βιρτουόζο κλαρινίστα από το Χαλέπι. Στη δεύτερή του δουλειά δισκογραφικά, γράφει τραγούδι με δική του μουσική και στίχους Τουρκάλας καλλιτέχνιδος «Canım Avuçlarımda» (η ψυχή στα χέρια μου), αφιερωμένο στον πατέρα του και στα παιδιά που έχουν χάσει τους γονείς τους. Από το 2020 μέχρι σήμερα, παράλληλα με τη μουσική, εργάζεται και διακονεί στα γραφεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στο Φανάρι.
Το επόμενο διάστημα, ο Ανδρέας Σαραντίδης πρόκειται να επανακυκλοφορήσει το βιβλίο του, με την προσθήκη δύο ακόμη δίγλωσσων μορφών, στην αγγλοτουρκική και στην ελληνοαγγλική, καθώς παράλληλα ετοιμάζει και το πρώτο προσωπικό του δίσκο με ορχηστρικές ενορχηστρώσεις δικής του σύνθεσης. Παράλληλα ετοιμάζεται για τις καλοκαιρινές εμφανίσεις του σε συναυλιακούς χώρους της Τουρκίας και της Ελλάδας.
* Πηγή: ΑΠΕ ΜΠΕ
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube
Βρείτε μας και στο spotify
