Ο κόσμος του ΠΑΟΚ εύχεται τα καλύτερα στον Πάμπλο Γκαρσία, για τα όσα υπερπολύτιμα πρόσφερε τα 15 χρόνια της παρουσίας του στην Τούμπα.
Δύσκολες ώρες για τον ΠΑΟΚ. Η απαξίωση που βρίσκεται σχεδόν εγκατεστημένη στο κατώφλι της Τούμπας, με τους όποιους πονηρούς και άθλιους να επιχειρούν να «εισπράξουν» περιστασιακά «ωφελήματα» από την ήδη διαταραγμένη κατάσταση να επιτείνει την σύγχυση. Και να βάζει σε μαύρες σκέψεις τον ήδη ανήσυχο και προβληματισμένο κόσμο του λαοφιλέστατου συλλόγου. Κάτι που σε εμποδίζει να προσεγγίσεις με καλή ψυχολογία συγκεκριμένα σημαντικά θέματα.
Οφείλω να ομολογήσω πως προβληματίστηκα για λίγο με το δίλημμα που προέκυψε αν δηλαδή οι στιγμές είναι κατάλληλες για να αναφερθώ και να καταθέσω άποψη για την αποχώρηση ενός μεγάλου αθλητή (μιας ποδοσφαιρικής προσωπικότητας) που έγραψε ιστορία κερδίζοντας από την πρώτη στιγμή της παρουσίας του στην Τούμπα, τους πάντες και τα πάντα.
Το οπαδικό μότο «αυτός είναι ένας από εμάς», καθιερώθηκε από τον πρώτο χρόνο. Τελικά όμως και για να είμαι ειλικρινής μαζί σας, θεώρησα ότι το συγκεκριμένο δίλημμα μου άφηνε περιθώριο για μια αντίστοιχη ευκαιρία. Μια ευκαιρία να ξεφύγω από τα όσα φτηνά και ποταπά βιώνει σήμερα η ασπρόμαυρη οικογένεια με τα παντός είδους λαμόγια, να επιχειρούν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση και όχι να βοηθήσουν για να λυθούν αδιέξοδα. Ανάμεσα τους και πολύ μπροστά από όλους τα αιλουροειδή της ενημέρωσης, με τους γνωστούς χαμαιλέοντες που θεωρούν λωτοφάγους του ΠΑΟΚτσήδες. Νομίζουν ότι οι τελευταίοι έχουν ξεχάσει τι έλεγαν και τι έγραφαν τόσο καιρό. Ναι, το βρήκα σαν ευκαιρία για να σκεφτώ αλλά και να ζήσω κάποιες στιγμές που θα με βοηθούσαν να νιώσω διαφορετικά.
Να αρθώ πάνω από την μαυρίλα, την μιζέρια, το βρώμικο παρασκήνιο και τη γενικευμένη πλέον παθογένεια του «όλου οργανισμού ΠΑΟΚ».
Σιγά – σιγά μάζεψα πολλά και αρκετά, από τα 15 χρόνια παρουσίας του Πάμπλο στον ΠΑΟΚ. Αναμνήσεις και εμπειρίες υπέροχες. Επιχείρησα να κάνω ένα ταμείο και να καταλήξω σε κάτι πιο συγκεκριμένο, που θα μπορούσε να συμπυκνώσει την ολόφωτη παρουσία αυτού του χαρισματικού Ουρουγουανού.
Αναζήτησα λέξεις, χαρακτηρισμούς, έμπλεξα σε πολλά, ζητώντας ότι πιο δοξαστικό, προκειμένου με αυτό το σημείωμα να αποχαιρετήσω κι εγώ μαζί με τις εκατοντάδες χιλιάδες φίλων του ΠΑΟΚ, τον Πάμπλο. Δυσκολεύτηκα και έμεινα στα πολύ απλά. Όπως απλός ήταν και ο μεγάλος αυτός αθλητής. Απλές κουβέντες, κρυστάλλινες απόψεις, γενναιόφρονες πράξεις, μπέσα, λεβεντιά, περηφάνια.
Ο «Κανάριο» δεν κιότεψε ποτέ. Όρθωσε το ανάστημα του (μαζί με το αντίστοιχο του ΠΑΟΚ) μέσα σε κολαστήρια και σε αρένες που άλλοι λιγόψυχοι δεν άντεχαν. Κέρδισε έναν τίτλο. Δεν τους συμπεριφέρθηκαν σωστά κάποιοι ξενόφερτοι αλεξιπτωτιστές. Τους αγνόησε, τους περιφρόνησε και παρέμεινε μέχρι την τελευταία στιγμή στο δικό του κόσμο και στον δικό του ΠΑΟΚ.
Στον ίδιο ΠΑΟΚ που πιστεύουν και αυτοί που τον λατρεύουν. Απεχθανόταν τις λαμογιές και το παρασκήνιο. Φεύγει με ψηλά το κεφάλι, υποχρεώνοντας όλους εμάς που τον αγαπήσαμε, να υποκλιθούμε στο ψυχικό του μεγαλείο και να νιώσουμε κι εμείς περήφανοι, σε αυτόν που έστησε στον ιστό της Τούμπας την σημαία της περηφάνιας, την οποία δεν υπέστειλε ποτέ. Καλή τύχη «Κανάριο» και ο Θεός να βοηθήσει να σε ξαναδούμε στην Τούμπα.
Το πρώτο φιλικό της προετοιμασίας (ο Θεός να την κάνει προετοιμασία με τέτοιες συνθήκες) με την Στεάουα Βουκουρεστίου, έληξε ισόπαλο 1-1. Ο Λουτσέσκου άπλωσε στο τερέν ότι έχει και δεν έχει, με σκοπό να διαπιστώσει σε τι κατάσταση βρίσκεται το υπάρχον υλικό. Τα συμπεράσματα; Μπερδεμένα. Υπήρχαν επισημάνσεις και μηνύματα για κάποιους που φορούν κατά λάθος την φανέλα του ΠΑΟΚ, κόβοντας το δρόμο σε νεότερους, οι οποίοι θα μπορούσαν να πάρουν περισσότερες ευκαιρίες και να είναι σήμερα πιο έτοιμοι.
Η πρώτη εικόνα σταματάει σε κάποιους νέους που επέστρεψαν και άφησαν αισιόδοξα μηνύματα. Βρακάς, Τσιγγάρας, Γκορντετζιάνι, Μιχαηλίδης και Τσαούσης. Σχετικά με τους παλιούς και έμπειρους, ξεχώρισαν σαν την μύγα μέσα στο γάλα, ο Τάισον και ο Νάρεϊ. Ο λίγος χρόνος που χρησιμοποιήθηκαν ο Κωνσταντέλιας και ο Ζίβκοβιτς, δεν βοήθησε για μια πιο ολοκληρωμένη εκτίμηση.
Σε ότι αφορά τώρα την μεταγραφική δραστηριότητα (!!!)… δεν κουνιέται φύλλο. Παντελώς ανέτοιμοι, αδιάβαστοι, ασυντόνιστοι όλοι οι υπεύθυνοι (μεγαλομέτοχος, διοίκηση, κόουτς, τεχνικός διευθυντής), έχουν καταφέρει λίγες ημέρες πριν η ομάδα να δώσει ένα κρισιμότατο ευρωπαϊκό παιχνίδι, να δοκιμάζει ακόμη τον Μουργκ.
ΥΓ1: Τα μάθατε τα νέα; Απίστευτο κι όμως αληθινό: «Εξαφανίστηκαν κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες που εκθέτουν την Ελληνική Αστυνομία αλλά και τις δικαστικές αρχές, δύο από τους επτά καταδικασθέντες για τη μεταφορά των 2,1 τόνων ηρωίνης με το πλοίο «Noor 1». Αν και θα έπρεπε να παραμείνουν στην Ελλάδα, καθώς τους είχαν επιβληθεί πολυετείς καθείρξεις από το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Πειραιά, αποφασίστηκε να φύγουν από την χώρα, με διοικητική απέλαση από την Ελληνική Αστυνομία».
