Τι ψάχνεις;

Αποδεκτή η προσμονή, επικίνδυνη η έπαρση

A generic square placeholder image with rounded corners in a figure.

Ένα ματς απομένει για να ολοκληρώσει ο ΠΑΟΚ το θαύμα. Ένα ματς που θα επιτρέψει στον ΠΑΟΚ να πανηγυρίσει το πιο μάγκικο Πρωτάθλημα της ιστορίας του αλλά για να το βιώσει αυτό πρέπει να κερδίσει στο Κλεάνθης Βικελίδης τον Αρη που θα παίξει για τον κόσμο του και την ιστορία του. Πολύ απλά διότι αν αντιστρέφαμε τους ρόλους, κανείς δεν θα ήθελε από τον οργανισμό ΠΑΟΚ μέσα στην Τούμπα ο Αρης να πανηγυρίσει τίτλο. Ετσι δεν είναι;

Επομένως το θέμα μας δεν είναι τι θα προσπαθήσει να κάνει ο Αρης την Κυριακή. Η ομάδα του Μάντζιου θα προσπαθήσει να στερήσει από τον ΠΑΟΚ το Πρωτάθλημα και αυτό είναι και σεβαστό και αποδεκτό και όποιος έχει διαφορετική περίπτωση νομίζω ότι κάπου το έχει χάσει. Και για να το τελειώσω εδώ το συγκεκριμένο: Ο ΠΑΟΚτσής θέλει να πανηγυρίσει τον τίτλο μέσα στην έδρα του Αρη κερδίζοντας μια ομάδα που θα παίξει με την καλύτερη της ενδεκάδα και θα τα δώσει όλα. Γιατί θα έχει μεγαλύτερη αξία αυτή η νίκη που θα έρθει μετά από τρεις συνεχόμενες επί ΑΕΚ, Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού. Δεν θέλει μεγαλύτερη ανάλυση.

Η προσμονή για την στέψη είναι και αποδεκτή και κατανοητή. Αλλά η έπαρση είναι πολύ κακός σύμβουλος και σοφά το τόνισε ο Λουτσέσκου στα αποδυτήρια της ομάδας μετά το τέλος του αγώνα με τον Παναθηναϊκό. Και ευτυχώς μέσα στα αποδυτήρια ΚΑΝΕΙΣ δεν σκέφτεται «είμαστε πρωταθλητές». Σου δίνεται η εντύπωση πως έχει ολοκληρωθεί και η απονομή. Το «δεν τελείωσε ακόμη το Πρωτάθλημα» δεν είναι παραδοχή φόβου ή μη εμπιστοσύνης στην ομάδα. Είναι η φωνή της λογικής. Γιατί αν δεν παίξεις έναν αγώνα και πολύ περισσότερο έναν τέτοιο αγώνα δεν μπορείς πρόωρα να πανηγυρίζεις. Το στοίχημα για τον Λουτσέσκου και τους ποδοσφαιριστές του είναι να μείνουν μακριά από όλο αυτό το πανηγύρι. Προσωπικά είμαι σίγουρος πως το κάνουν μέχρι την Κυριακή το απόγευμα όταν θα πατήσουν τον αγωνιστικό χώρο του κατάμεστου «Κλεάνθης Βικελίδης». Μέχρι τότε απλά θα πρέπει να μείνουν μακριά από τα social media. Και δεν αναφέρομαι σε αυτούς τους φίλους του ΠΑΟΚ που πιστεύουν στην στέψη. Αναφέρομαι σε όλους εκείνους που προσπερνούν τον κυριακάτικο αγώνα που είτε σε οδηγεί στη στέψη ή στην απογοήτευση.