Βάσει απόδοσης, η ισοπαλία στο παραδοσιακό ντέρμπι της Θεσσαλονίκης δεν είναι αρνητικό αποτέλεσμα αλλά βάσει βαθμολογικής ανάγκης, είναι προφανές ότι αφαιρεί πιθανότητες προσέγγισης της τετράδας και κάνει εξαιρετικά επικίνδυνη την κατάσταση στις θέσεις 5-8…
Ο Άρης δεν πήρε κάτι περισσότερο από αυτό που πραγματικά άξιζε και η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσε να μείνει με άδεια χέρια αν ο ΠΑΟΚ είχε αξιόπιστο επιθετικό ή ακόμη, αν ο Κιρίλ Ντεσπότοφ δεν σπαταλούσε τόσες ευκαιρίες. Βέβαια, με υποθετικά σενάρια κανείς δεν πρόκοψε, ίσα-ίσα που είναι υποχρεωμένος να κρίνει βάσει δεδομένων. Αυτά έχουν ως εξής: Σε ένα από τα πιο κομβικά παιχνίδια της χρονιάς (ως προς τον στόχο της τετράδας) ο Άρης είδε δύο από τα βασικά χαρτιά του να υποχωρούν σε απόδοση, ποδοσφαιρική δημιουργία και προσφορά. Ο Λορέν Μορόν ελέγχθηκε σε απόλυτο βαθμό από τους στόπερ του ΠΑΟΚ και ο δε Μανού Γκαρθία δεν βρήκε χώρους προς όφελος της δημιουργίας. Κι έτσι ο Βλάντιμιρ Νταρίντα «ξέμεινε» να προσπαθεί να προσφέρει την επιθετική εκτέλεση που δεν έδωσαν οι υπόλοιποι αλλά στη σπουδαιότερη στιγμή της ομάδας του, σούταρε με το αριστερό.
Ο Άρης βασίστηκε στο καλό παιχνίδι του Χοσέ Σιφουέντες ο οποίος – μετά το 25λεπτο – ήταν αυτός που ξεκινούσε τις επιθέσεις στο transition παιχνίδι (μαζί με τον Νταρίντα) και μοναδικό συμπαραστάτη τον Σάπι Σουλεϊμάνοφ ο οποίος έκανε εξίσου καλό παιχνίδι. Η περιορισμένη επιθετική έκφραση από την αριστερή πτέρυγα ήταν ζήτημα επιλογής καθώς ο επιπλέον μέσος με σκοπό τον έλεγχο της κατοχής στοιχειοθέτησε τακτική απόφαση του Μαρίνου Ουζουνίδη. Αντικειμενικά όμως, δεν λειτούργησε περισσότερα από 15-20 λεπτά γιατί η συνέχεια (παιχνίδι πίσω από την μπάλα) είναι κάτι που δεν μπορεί να υπηρετήσει αυτή η ομάδα. Ακόμη και σε φάσεις καλών συνεργασιών και προϋποθέσεων ενός ποιοτικού γεμίσματος, οι «κίτρινες» φανέλες στην περιοχή ήταν ελάχιστες ή καλύπτονταν από τις αντίστοιχες λευκές του αντιπάλου, δείγμα της (κακής) ψυχολογίας που έχει το σύνολο. Και σ’ αυτά τα παιχνίδια για να σκοράρεις πρέπει να έχεις παίκτες στην περιοχή ή τουλάχιστον, αξιοποιήσεις τις στατικές φάσεις. Ο Άρης δεν έκανε τίποτε από τα δύο.
Αυτό που είχε ήταν το ατομικό λάθος ασχέτως που στο τελικό ταμείο… δεν εμφανίστηκε ο λογαριασμός. Ο ΠΑΟΚ περισσότερο άντλησε φάσεις μέσα από τα τρία σοβαρά λάθη των Βέλεθ, Σιφουέντες Μπράμπετς, αλλά και τη δημιουργική ικανότητα του Κωνσταντέλια. Το τελευταίο έγινε στο δεύτερο ημίχρονο. Ο ΠΑΟΚ έχασε τις ευκαιρίες με αρνητικό πρωταγωνιστή τον Ντεσπότοφ, την ίδια στιγμή όμως ο Άρης δεν αξιοποίησε τα ρίσκο του αντιπάλου (ο οποίος ανέβασε αρκετά τις γραμμές του) και κυρίως τους χώρους στο ανοιχτό γήπεδο. Κι όμως, η συνθήκη έδειχνε ιδανική για παίκτες όπως οι Μορόν, Μανού Γκαρθία.
Καταλήγοντας, όπως σωστά είπε και ο Μαρίνος Ουζουνίδης, υπεράνω όλων είναι το αποτέλεσμα κι αυτό στερείται η ομάδα εδώ και κάμποσες εβδομάδες. Πλέον μάλιστα, ο Άρης δεν έχει να ανησυχεί μόνο για την απόσταση που διατηρήθηκε από την τετράδα αλλά και από το ανέβασμα ομάδων όπως ο Αστέρας Τρίπολης. Πριν από τέσσερις αγωνιστικές ήταν στο +11 από τον Αστέρα και τώρα μειονεκτεί στην ισοβαθμία! Η δε απόσταση από τον ΟΦΗ μειώθηκε στους τέσσερις βαθμούς και η αντίστοιχη από τον Παναιτωλικό στους δύο καθώς ο ίδιος αδυνατεί να νικήσει ένα παιχνίδι κι αυτό είναι πρόβλημα.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube
