Ο Μαρίνος Ουζουνίδης έχει ξεκάθαρη και θετική άποψη για τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά αλλά και την προσωπικότητα των Ισπανών ποδοσφαιριστών, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα ακολουθήσει το μοντέλο αγωνιστικής διοίκησης που είχε εφαρμόσει ο Άρης κατά το παρελθόν…
Αν εμβαθύνει κανείς στις δηλώσεις του Μαρίνου Ουζουνίδη για την ομάδα που θέλει να δημιουργήσει στον Άρη, πιθανότατα, θα καταλήξει σε δύο βασικά συμπέρασμα. Στην πρόθεση δημιουργίας ελληνικού κορμού αλλά και στην απεμπλοκή από την «εμμονή» που χαρακτηρίζει το club με την ισπανική αγορά. Ο 56χρονος τεχνικός δεν έχει κακή άποψη για τους Ισπανούς ποδοσφαιριστές αλλά έχοντας συμπληρώσει είκοσι χρόνια στους πάγκους αλλά και συναναστραφεί με κάθε… εθνικότητα, έχει σχηματίσει ξεκάθαρη εικόνα για κάθε ποδοσφαιρική σχολή. Οι Ισπανοί έχουν ποιότητα, υψηλό επίπεδο τεχνικής κατάρτισης αλλά υστερούν σ’ έναν τομέα. Δεν έχουν σκληράδα.
Ο Ουζουνίδης έχει πει κατ’ επανάληψη ότι θέλει να δημιουργήσει μια aggressive ομάδα η οποία θα χαρακτηρίζεται περισσότερο για την πίεση που θα ασκεί σε όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου, μέσα από την οποία θα δομείται και ο τρόπος έκφρασης στην επίθεση. Δηλαδή, θα επιδιώξει τη δημιουργία ομάδας η οποία θα ασκεί ασφυκτική πίεση από το πρώτο τέταρτο του αντιπάλου με παίκτες… τρεχαντήρια στο χορτάρι. Ποδοσφαιριστές ιδιαίτερης ποιότητας είναι απαραίτητοι, αρκεί όμως να έχουν τη διάθεση προσαρμογής σε αυτό το μοντέλο παιχνιδιού.
Γι’ αυτόν τον λόγο, φέτος ο Άρης δεν θα αφοσιωθεί στην ισπανική αγορά ή μάλλον στους Ισπανούς ποδοσφαιριστές αλλά θα διευρύνει τους ορίζοντές τους και αλλού. Ζητώντας περισσότερη σκληράδα είναι δεδομένο ότι θα κοιτάξει πιο ζεστά την αγορά της Λατινικής Αμερικής. Επιζητώντας ποδοσφαιριστές που έχουν μάθει να παίζουν σε υψηλό επίπεδο έντασης, είναι εξίσου δεδομένο ότι θα ρίξει μια ματιά και σ’ αυτή της Βόρειας Ευρώπης. Πληροφορίες αναφέρουν ότι ήδη το κάνει έχοντας προαποφασίσει σημαντικές αλλαγές στο τέλος της τρέχουσας αγωνιστικής περιόδου. Δεν είναι εξάλλου μόνο τα δώδεκα συμβόλαια που λήγουν αλλά ακόμη και ακόμη τέσσερα-πέντε που υπάρχουν και τα οποία αφορούν παίκτες που δεν συμπεριλαμβάνονται στο πλάνο είτε γιατί δεν έχουν τα απαιτούμενα αγωνιστικά χαρακτηριστικά είτε γιατί κρίνεται εκκωφαντικά δυσανάλογη η σύγκριση των οικονομικών απολαβών τους με τον αγωνιστικό ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν.
