Δύο γκολ σε δύο λεπτά από τους στόπερ, Άλβαρο και Φαμπιάνο, ήταν αρκούντως ικανά, ώστε ο Άρης να νικήσει τον ΝΠΣ Βόλο στην πρεμιέρα της Super League. Η σεζόν, και στην Ελλάδα, ξεκίνησε -επίσημα- αλλά το έμψυχο δυναμικό των «κιτρινόμαυρων» εξακολουθεί να υφίσταται τροποποιήσεις και η ΠΑΕ αναγκάζεται να... πληρώνει είτε για να αγοράζει, είτε για να διώχνει. Κι αυτού του είδους την «εσωτερική» πολιτική, πρέπει να την αναθεωρήσει, εφόσον στο οργανόγραμμα υπάρχει θέση ευθύνης, που λέγεται «τεχνικός διευθυντής».
Ας αφήσουμε τα προηγούμενα καλοκαίρια, κατά τα οποία η κατάσταση δεν ήταν πολύ διαφορετική, και ας επικεντρωθούμε στο φετινό. Από τις καραμέλες, που δεν έλιωσαν ούτε σε συνθήκες καύσωνα ήταν «δεν υπολογίζεται ο τάδε»... «εκτός πλάνων ο δείνα». Κι αυτό το «δεν υπολογίζεται» σημαίνει αυτογκόλ στην τσέπη, όταν η ΠΑΕ μπαίνει σε διαδικασία να μιλήσει με ποδοσφαιριστές, που η ίδια έχει θέση εκτός ομάδας και παράλληλα προσπαθεί να λύσει τα συμβόλαιά τους.
Αυτογκόλ νούμερο 1
Πόσο πιθανό ή εύκολο είναι για έναν ποδοσφαιριστή, παροπλισμένο από την περσινή ακόμη σεζόν, να λύσει το συμβόλαιο ενώ ξέρει πως στην αγορά η τιμή του είναι σε ελεύθερη πτώση; Θα βρεθεί ομάδα να τον πληρώσει, τη στιγμή που έρχεται από αδράνεια και απραξία μηνών; Την απάντηση... την ξέρετε. Η ΠΑΕ αγοράζει τον παίκτη, δεν της... βγαίνει και έρχεται η στιγμή που ο αθλητής τίθεται σε αγωνιστικό περιθώριο. Η αξία του μειώνεται και από αυτή ακριβώς τη μειωμένη αξία η ΠΑΕ, έρχεται σε ένα βάθος μηνών, να προσπαθήσει να βγάλει «κέρδος» ή να μειώσει τη ζημιά, τη στιγμή που και η ίδια έχει συμβάλει σε αυτή τη μείωση. Αυτό το «περιθώριο», λοιπόν, έχει περιθώρια αναθεώρησης.
Αυτογκόλ νούμερο 2
Κανένας ποδοσφαιριστής και κανένας ατζέντης ή μεγάλο γραφείο δεν υποχρεούται να... αγχωθεί, για να βρει ομάδα, τη στιγμή που βλέπει ότι μία ΠΑΕ, τεχνικού διευθυντή παρόντος, δεν «τρέχει» για να βρει ομάδα, άρα να ξεφορτωθεί, τον παίκτη-συμβόλαιο που δε χρειάζεται. Εφόσον δεν το κάνει ο τεχνικός διευθυντής με τα κονέ του, θα το κάνει η πλευρά που τη συμφέρει να κάθεται και να πληρώνεται; Γιατί, όπως είπαμε ήδη, λύση συμβολαίου χωρίς «επόμενη ομάδα» δε νοείται πουθενά. Ποιος είναι που θα βρει την «επόμενη ομάδα»; Αυτός που καίγεται να αδειάσει θέση. Επομένως, πρώτα βρίσκεις ομάδα (ή ομάδες) στον ποδοσφαιριστή και μετά τον καλείς να λύσει το συμβόλαιο. Αλλά να τον πληρώνεις χρήματα που έχει υπογράψει (και δεν αξίζει); Όχι, δα.
Αυτογκόλ νούμερο 3
Η ΠΑΕ Άρης, ενίοτε, αντί να βρίσκεται στην... ευχάριστη θέση να ανακοινώσει τη λύση της συνεργασίας με παίκτες, οι οποίοι προκαλούν οικονομικά και αγωνιστικά βαρίδια, αναγκάζεται να πληρώσει, για να φύγουν. Εάν αυτό συμβαίνει 3-4 φορές, σε πέρασμα ετών, είναι ΟΚ. Αν συμβαίνει συχνότερα, τότε ζημιώνεται η ΠΑΕ. Ο τεχνικός διευθυντής έχει, προσληφθεί, μεταξύ άλλων, για να βρίσκει λύσεις, εάν δεν μπορεί να... λύνει συμβόλαια κι αυτό είναι το ψάξιμο σε δίκτυο ομάδων, όπου διαθέτει γνωριμίες. Οι πληρωμές Κουάισον (έστω κι αν είναι ιδιαίτερη περίπτωση), πιθανώς σε Σίστο και πιθανώς στον Ζουλ, είναι μόνο κάποια φετινά ενδεικτικά παραδείγματα, τα οποία αναδεικνύονται επειδή υπάρχει sports director. Τα παραδείγματα του (πρόσφατου) παρελθόντος είναι περισσότερα, είτε με είτε χωρίς τη θέση «δύο» στην ΠΑΕ.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube
Μαζί και στο spotify
