Η επαναλαμβανόμενη λούπα που επικρατεί στον Άρη τα τελευταία χρόνια και πρέπει να σπάσει, έτσι ώστε να έρθει η πολυπόθητη βελτίωση που θα επαναφέρει το όραμα στους οπαδούς και θα ανεβάσει επίπεδο την ομάδα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΙΑΛΕΤΖΗΣ
Αν και έχουν περάσει επτά σεζόν από το 2018, στο οποίο ο Άρης επέστρεψε στη Super League υπό το πρίσμα της νέας διοίκησης του Θεόδωρου Καρυπίδη, ο σύλλογος δεν έχει καταφέρει να κάνει το βήμα παραπάνω και να μπει σε ομίλους Ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Σε έξι προσπάθειες μετράει ισάριθμες "αποτυχίες" και η κατάσταση δείχνει ότι αδυνατεί να αλλάξει. Όσο κι αν του δίνεται πλέον η δυνατότητα ευκολότερης φαινομενικά εισόδου στο Conference League λόγω των χαμηλότερης δυναμικότητας αντιπάλων, δεν έχει καταφέρει να "αρπάξει την ευκαιρία από τα μαλλιά" μέχρι στιγμής.
Μετά από τους αποκλεισμούς από ομάδες όπως η Μόλντε, η Κόλος Κοβαλίβκα, η Αστάνα, η Μακάμπι Τελ Αβίβ και η Ντιναμό Κιέβου, ήρθε ένας ακόμα από την Αράζ για να κρατήσει ζωντανή μία από τις συνεχόμενες λούπες που επικρατούν στην ομάδα. Όταν οι κιτρινόμαυροι επιτέλους φέρουν εις πέρας για πρώτη φορά την είσοδο σε League Phase, τότε θα λάβουν πίσω τεράστια ώθηση για να εδραιωθούν εκεί και είναι ένας στόχος που πρέπει να επιτευχθεί όσο πιο άμεσα γίνεται. Μια πρόκριση θα βοηθήσει την ομάδα της Θεσσαλονίκης να ανέβει στο ranking της UEFA για να διεκδικεί πιο βατές κληρώσεις μελλοντικά και μαζί με αυτό, θα αλλάξει status και θα δώσει ένα συναίσθημα στον κόσμο, το οποίο έχει ξεχάσει.
Η μεγάλη επένδυση δεν είναι αρκετή από μόνη της για να φέρει αποτελέσματα
Φέτος η διοίκηση έχει βγάλει από τα ταμεία της 4,7 εκατομμύρια ευρώ για μεταγραφές και το ρόστερ των Θεσσαλονικιών αξίζει πλέον πάνω από 43 εκατομμύρια στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο, δηλαδή έχει αυξηθεί κατά 9,2 εκατομμύρια συγκριτικά με το περσινό.
Ενώ πίσω στο 2020 που ο στόχος ήταν η είσοδος σε μια "ανώτερη" διοργάνωση, αυτή του Europa League, άξιζε μονάχα 12 εκατομμύρια. Εφόσον έχει γίνει τόσο μεγάλη επένδυση-πρόοδος και υπάρχει ποιότητα στο χορτάρι, γιατί ο σύλλογος δεν μπορεί να κάνει το βήμα παραπάνω και να μπει για αρχή, στο League Phase του Conference League;
Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι δεν μένει ποτέ ένας σταθερός "κορμός" στο ρόστερ και ταυτόχρονα, ούτε ένας προπονητής που να λαμβάνει την απαραίτητη εμπιστοσύνη και τον χρόνο για να να "ξεδιπλώσει" το έργο του.
Όσο κι αν έχει αποδειχθεί ως επιτυχημένο το πλάνο μερικών ομάδων με την ανάπτυξη των ακαδημιών και τα "φουσκωμένα" έσοδα μέσω των πωλήσεων, ο Άρης εξακολουθούσε μέχρι πρόσφατα να μην το ακολουθεί και αρεσκόταν να αποκτά πλήθος ξένων παικτών σε κάθε μεταγραφική περίοδο. Ευτυχώς ο ισχυρός άνδρας της ΠΑΕ αντιλήφθηκε, παραδέχτηκε κάποια από τα λάθη του και έδειξε ότι θα προσπαθήσει να αλλάξει μερικά πράγματα, φέρνοντας για αρχή έναν άνθρωπο στη θέση του τεχνικού διευθυντή, τον Ρούμπεν Ρέγιες, ο οποίος έφερε μια σταγόνα Ελληνικού στοιχείου πίσω στην ομάδα. Όμως εκτός αυτού, η κατάσταση παρέμεινε σχεδόν η ίδια τους τελευταίους μήνες.
Το "ξήλωμα" όλης της ομάδας που είναι ξεκάθαρο ότι δεν λειτουργεί αλλά δεν "λέει" να σταματήσει
Όπως συμβαίνει κάθε καλοκαίρι, ο Άρης έχει αποκτήσει 14 παίκτες μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, με τον Μαρίνο Ουζουνίδη να "χρεώνεται" ήδη έναν βαρύ αποκλεισμό, χωρίς απαραίτητα να ευθύνεται ο ίδιος καθώς το ρόστερ άλλαξε ξανά ολοκληρωτικά στο σημείο που δεν έπρεπε να συμβεί.
Συνολικά, μέσα σε μόνο οκτώ σεζόν και με τη φετινή να έχει ακόμα "μακρύ δρόμο" μέχρι να κλείσουν τα παράθυρα της, ο σύλλογος έχει προχωρήσει σε 135 μεταγραφές, εκ των οποίων οι 115 ήταν ελεύθερων ή δανεικών ποδοσφαιριστών. Ενώ επίσης σε όλο αυτό το διάστημα έχουν καθίσει εννιά διαφορετικά πρόσωπα στον πάγκο του συλλόγου, με τον Άκη Μάντζιο να έχει περάσει δύο φορές και τον Τόλη Τερζή έξι, αλλά με τις περισσότερες να είναι ως υπηρεσιακός.
Ταυτόχρονα με την αδυναμία στην Ευρώπη, ο πολυπόθητος τίτλος που λείπει από το Χαριλάου εδώ και 55 χρόνια δεν έχει έρθει ακόμα παρότι έφτασε κοντά, ενώ το μοναδικό highlight της ομάδας σε αυτή την περίοδο είναι οι δύο συνεχόμενες τρίτες θέσεις των σεζόν 2020/21 και 2021/22 στη μεγάλη κατηγορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Οι κιτρινόμαυροι πλέον έχουν συνηθίσει να τερματίζουν πέμπτοι στο πρωτάθλημα (πέντε φορές σε επτά χρόνια) και η δίψα του κόσμου για διάκριση δεν είναι αρκετή από μόνη της για να κρατήσει "ζεστό" το ενδιαφέρον, καθώς χρειάζεται και μια αφορμή για να επιστρέψει η πίστη στο δυναμικό των κιτρινόμαυρων οπαδών. Την κατάσταση χειροτερεύει το γεγονός ότι ποτέ δεν έχει ολοκληρώσει μία σεζόν, ο ίδιος προπονητής που την ανέλαβε στην αρχή της.
Σίγουρα το μόνιμο συμβόλαιο με την πεντάδα είναι από μόνο του επίτευγμα αλλά ο κόσμος πρέπει να νιώσει κάποια στιγμή ότι ο σύλλογος μπορεί να φτάσει υψηλότερες κορυφές. Ένα όραμα για το οποίο δυστυχώς δεν υπάρχει ακόμα "φως στον ορίζοντα" παρά μόνο κάποιες αναλαμπές, με τους υποστηρικτές τους συλλόγου να νιώθουν ότι παρακολουθούν το ίδιο "έργο" ξανά και ξανά.
Το step-up οφείλει να έρθει σύντομα χωρίς να επαναληφθούν τα ίδια λάθη
Όσο δεν σταματάει ούτε αυτή η λούπα που συμβαίνει συνεχώς, τόσο οι παίκτες θα συνεχίζουν να μην καταφέρνουν να φτάσουν στα άκρα τις δυνατότητες τους και να μην προλαβαίνουν να αναπτύξουν χημεία μεταξύ τους, καθώς αργά ή γρήγορα αποχωρούν είτε αυτοί είτε ακόμα και ο προπονητής τους. Είναι ξεκάθαρο ότι αυτή η αντίξοη και ίσως αντιποδοσφαιρική τακτική, έχει ένα "ταβάνι" που δεν μπορεί να ξεπεραστεί. Όλες αυτές οι συνεχείς αλλαγές προσώπων στο ρόστερ και στη θέση του τεχνικού, δεν βοηθούν ούτε τον κόσμο του Άρη αλλά ούτε την ομάδα να ταυτιστεί με κάποια προσωπικότητα και το καθιστά ακόμα πιο δύσκολο, όταν οι Έλληνες παίκτες εντοπίζονται μόνο με το "κιάλι". Εκτός αυτού, κρατούν το σύλλογο στάσιμο και πλέον η διοίκηση φαίνεται να έχει βολευτεί με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται, χωρίς να κυνηγάει το "βήμα παραπάνω".
Προφανώς και το step-up δεν είναι εύκολη υπόθεση, ειδικά τη στιγμή που οι ανταγωνιστές του πρωταθλήματος έχουν πολύ υψηλότερα μπάτζετ για να διαθέσουν. Όμως με μια καλή οργάνωση και δίνοντας εμπιστοσύνη και χρόνο σε ανθρώπους που γνωρίζουν πως να εκτοξεύσουν ένα σύλλογο, ο Άρης θα μπορούσε να "χτυπήσει" πιο ψηλά την ώρα που και οι υπόλοιπες ομάδες βυθίζονται μέσα στη μετριότητα. Αυτή τη φορά πρέπει να δοθούν περιθώρια για λάθη στον Ισπανό τεχνικό διευθυντή και στον Έλληνα προπονητή χωρίς να απομακρυνθούν στην πρώτη "στραβή", η οποία ήρθε χωρίς ακόμα να τελειώσει ο Ιούλιος. Αλλά για αρχή, πρέπει να αλλάξει τουλάχιστον η νοοτροπία και το σκεπτικό με το οποίο λαμβάνονται όλες οι αποφάσεις.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube
Βρείτε μας και στο spotify
