Κάθε καλοκαίρι (σχεδόν) ο Άρης ξεκινά τη διαμόρφωση του ρόστερ του, προσπαθώντας να λύσει «σκανδιναβικό» σταυρόλεξο, κι ας παραλλάσσεται σε ισπανικό ή λατινοαμερικανικό. Στην μπάλα δεν υπάρχουν, ούτε πατρίδες, ούτε σύνορα, ούτε έθνη.
Ο παγκόσμιος χάρτης μοιάζει μικρός, όταν οι «κιτρινόμαυροι» ξανοίγονται στις αγορές, υπό το βάρος υπέρμετρης μεταγραφικής φιλοδοξίας ή χρονικής πίεσης συγκρότησης του έμψυχου δυναμικού.
Στη φετινή περίοδο, ο Άρης έχει κοντά στον ένα μήνα να βρει τα βασικά γράμματα του σταυρόλεξου, για να ασχοληθεί στη συνέχεια με τα... ψιλά γράμματα, αφού, όμως, προηγουμένως έχει σχηματιστεί η βασική λέξη και την οποία έχουν εντοπίσει εκείνοι που το λύνουν.
Γιατί, αλλιώς είναι να ψάχνεις τα ψιλά γράμματα, που κι εκείνα παίζουν σημαντικό ρόλο, κι αλλιώς να ξύνεις το κεφάλι με το στυλό, κάνοντας μορφασμούς, προσπαθώντας να βρεις τα «χτυπητά» γράμματα και τα οποία θα δώσουν ψυχολογικό μπουστάρισμα.
Ο Άρης θα χρειαστεί να ξεκινήσει από κάπου κι αυτό να συμβεί σε εύλογο διάστημα, γιατί υποτίθεται ότι το συγκεκριμένο task θα ανατεθεί σε λίγους ανθρώπους, οι οποίοι -μέχρι σήμερα- ήταν δύο, αλλά στην παρέα, πιθανότατα, θα προστεθεί κι ένας ακόμη.
Και -κανονικά- δεν θα είναι τυχαίος, αλλά θα έχει τη βασική (;) ευθύνη, επιλογών, διαπραγματεύσεων και (συν)αποφάσεων.
Ο τεχνικός διευθυντής είναι στον δρόμο για «Κλ. Βικελίδης», αλλά η ανακοίνωση του ονόματος δεν συνεπάγεται ότι θα γνωριστεί με το ρόστερ τη μέρα της παρουσίασης.
Ίσα-ίσα, που το interview έχει προηγηθεί και ο χαρτοφύλακας θα έχει σημειώσεις, ανεξαρτήτως αν εκτελεστούν ή όχι.
Και όλα τα παραπάνω δε θα είχαν ιδιαίτερο νόημα, αν η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν ζητούσε (έως και απαιτούσε) η Ευρώπη να έχει πραγματικό νόημα και όχι απλή συμμετοχή στις προκριματικές φάσεις.
Η έξοδος στο Conference, όπως είναι σήμερα τα πράγματα, δε λέει απολύτως τίποτα, αλλά λέει περισσότερα, αν οι «κιτρινόμαυροι» έμεναν μόνο Ελλάδα.
Η όρεξη, όμως, θα ανοίξει από τη στιγμή που όλα γίνουν στη σωστή χρονική σειρά, οι ποδοσφαιριστές που έρθουν και φύγουν θα είναι συμβατοί με τις ανάγκες, ώστε από εκεί και πέρα να αναλάβει μπαγκέτα ο προπονητής, ο οποίος θα κριθεί δίκαια και όχι διαχειριζόμενος τις ευθύνες άλλων.
