Μέχρι στιγμής ο Άρης δεν κινήθηκε σοβαρά για την απόκτηση 10αριού, το οποίο θα αντικαταστήσει τον αποχωρήσαντα, Μανού Γκαρθία, υπό την έννοια πως, αν ήθελε πραγματικά, θα έκλεινε παίκτη. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης έβαλε «στοπ», αν και οι «κιτρινόμαυροι» ασχολήθηκαν με μια-δυο καλές περιπτώσεις.
Στις εναπομείνασες μέρες, μέχρι να κλείσει και το... παράθυρο των μεταγραφών ελεύθερων παικτών, ο Άρης δεν διαθέτει καθαρό play maker και, όσο ο Ουζουνίδης, συνεχίζει στο 4-2-3-1, τόσο θα «αναγκάζεται» να πειραματίζεται.
Στα λίγα ματς, άνευ Γκαρθία, ο Άρης έπαιξε ως οργανωτής ο Βλάντιμιρ Νταρίντα, που έκανε κι άλλες φορές στο διάστημα που παίζει στο Χαριλάου.
Ένας παίκτης-ορισμός του «8», αλλά στο «10» μόνο άσχημα δεν τα πάει και δεν είναι τυχαίο πως ο προπονητής του εύχεται να είναι ανανεώσει ήδη. Καλό ακούγεται, αλλά ούτε η ανανέωση είναι σίγουρη, ούτε πόσο θα ανταποκριθεί ως οργανωτής και στο άμεσο μέλλον.
Αν τελικά η ΠΑΕ δεν αποκτήσει «ελεύθερο» 10άρι (τον Φεβρουάριο) τότε θα γίνουν εκ των έσω κινήσεις, και οι «κιτρινόμαυροι» θα συνεχίσουν το ψάξιμο μέχρι το καλοκαίρι.
Στην αρχή της σεζόν, με Άκη Μάντζιο στον πάγκο, λεγόταν πως ο Γιάννης Φετφατζίδης θα προοριζόταν εκεί, ως εναλλακτική, αλλά δεν επιβεβαιώθηκε το σενάριο, καθώς ο Μάντζιος τον είχε περισσότερο εκτός ομάδας.
Τώρα, τι γίνεται τώρα...
Ο Νταρίντα είναι ο εξ' ανάγκης παίκτης που φτιάχνει παιχνίδι για τον Άρη, αλλά ιδέες υπάρχουν και για άλλους.
Όπως για παράδειγμα του Χοσέ Σιφουέντες, ο οποίος έχει δείξει τάσεις προώθησης του παιχνιδιού, όταν βρίσκεται σε καλή κατάσταση και βγάζει (έντονη) διάθεση στο γήπεδο.
Ο Σιφουέντες είναι παίκτης δύο θέσεων, αλλά πόσο μπορεί να ανταπεξέλθει και σε... τρίτη;
Πιθανώς να το μάθουμε στο υπόλοιπο της σεζόν.
Πλην του μέσου από το Εκουαδόρ, σκόρπιες σκέψεις υπάρχουν και για τον Πιόνε Σίστο, αν παραστεί ανάγκη, καθώς την αριστερή πτέρυγα -αργά ή γρήγορα- θα τη χάσει από τον Ντουντού.
