Με τον ΠΑΟΚ να μην έχει καλή απόδοση στα πρώτα τέσσερα επίσημα ματς της νέας σεζόν, λογικό είναι να γίνεται μεγάλη συζήτηση σχετικά με την ανετοιμότητα που δείχνει κάθε χρόνο αυτή την εποχή η ομάδα με προπονητή τον Λουτσέσκου, σε συνδυασμό και με τη μόνιμη καθυστέρηση στις μεταγραφές, η οποία υποχρεώνει τον Ρουμάνο κόουτς στην αρχή κάθε σεζόν, να βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στους παλιούς παίκτες του.
Αλήθεια είναι και τα δύο. Ιδιαίτερα το δεύτερο. Ως προς το πρώτο, όμως, στις περισσότερες περιπτώσεις ο ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου δεν... ετοιμάστηκε και δεν φορμαρίστηκε ποτέ όσο χρειαζόταν, όχι για να κατακτήσει, αλλά έστω να διεκδικήσει με αξιώσεις τον τίτλο. Ο αήττητος πρωταθλητής του 2019 τις επόμενες τέσσερις σεζόν, μέχρι να ξαναπάρει το Πρωτάθλημα, δεν διεκδίκησε ποτέ τον τίτλο. Το 2020 τερμάτισε 18 βαθμούς μακριά από την πρώτη θέση, 26 το 2021, 19 το 2022 και 16 το 2023, ενώ πέρσι, μετά την τεράστια μαγκιά του 2024, έμεινε πίσω με απόσταση 17 βαθμών και, μάλιστα, σε σύνολο 32 αγώνων και όχι 36 όπως τα προηγούμενα χρόνια.
Με το συμπάθιο, δηλαδή, αλλά δεν πιστεύω ότι το πρόβλημα του ΠΑΟΚ, όποτε το έχει, είναι ότι αργεί ο Λουτσέσκου να τον “ετοιμάσει”, δηλαδή να τον μοντάρει και να τον φέρει στο αγωνιστικό επίπεδο που απαιτείται για να διεκδικεί μέχρι το τέλος τον τίτλο.
Προσωπικά, επιμένω να λέω ότι εκείνο που μετράει, σε ποσοστό τουλάχιστον 90%, είναι η ποιότητα των ποδοσφαιριστών που διαθέτει ένας προπονητής, άρα και ο Λουτσέσκου. Παράδειγμα: Δεν είναι το ίδιο να “ετοιμάζει” ο Λουτσέσκου τον Μάτος, όταν πρωτοήρθε και τον Βιεϊρίνια (στα ντουζένια του ακόμη) όταν πρωτοεπανήλθε και άλλο τον Κένι και τον Τέϊλορ. Αλλο να ετοιμάζει από σεζόν σε σεζόν τον Πρίγιοβιτς και άλλο τον… Ολιβέϊρα. Δεν πήρε με τυχαίους παίκτες ο ΠΑΟΚ τα δύο πρωταθλήματα, ακόμη και το άλλο, του 2018, που το χάρισαν στην ΑΕΚ. Ούτε απέτυχε τυχαία τις άλλες χρονιές να “χτυπήσει” τίτλο, με ή χωρίς Λουτσέσκου. Δυστυχώς και τις δύο φορές μετά την κατάκτηση του Πρωταθλήματος, το ρόστερ αντί να ενισχυθεί περισσότερο, αποδυναμώθηκε. Κι αυτό είχε το τεράστιο κόστος του, γιατί κανένας Λουτσέσκου δεν είναι μάγος για να μετατρέψει ταυτόχρονα σε παικταράδες πολλούς μέτριους παίκτες.
Συνεπώς, για να μείνουμε στο σήμερα πρέπει να δούμε αν το φετινό ρόστερ είναι τόσο αξιόλογο, όσο για να δικαιώσει το όνειρο να συνδυαστεί η επετειακή των 100 χρόνων σεζόν με την κατάκτηση του Πρωταθλήματος. Αν θα γίνουν κι άλλες προσθήκες εκτός του Ζαφείρη που θα μπει στην ομάδα τον Ιανουάριο. Αν ο Μπάμπα βελτιωθεί για να φτάσει τον καλό εαυτό του και αν θα είναι επάξιος αντικαταστάτης ο Τέιλορ. Αν θα σταθούν στο ύψος που χρειάζεται όλοι οι στόπερ και οι δύο δεξιοί μπακ. Αν ο Μεϊτέ καταφέρει να ξαναγίνει ο πολύ καλός ποδοσφαιριστής που ήταν κάποτε. Αν γενικά η μεσαία γραμμή του ΠΑΟΚ αποκτήσει περισσότερη ταχύτητα και ακρίβεια στο συνδυαστικό ποδόσφαιρο, αλλά και στην αμυντική λειτουργία της. Αν φορμαριστούν, γιατί είναι ξεκάθαρα ντεφορμέ ακόμη, ο Ζίβκοβιτς και ο Κωνσταντέλιας. Αν κατορθώσει να μπει στην εξίσωση της σταθερής προσφοράς στην ομάδα ο Ντεσπόντοφ. Αν ο Γιακουμάκης λύσει το πρόβλημα που λέγεται “γκολ από τον φορ”. Αν βοηθήσει, λίγο έστω, ο Τσάλοφ. Αν δικαιολογήσουν την εμπειρία και την ποιότητά τους ο Τάισον και ο Πέλκας. Αν κάνουν πρόοδο οι πιτσιρικάδες για να προσφέρουν και αυτοί. Κι αν όλοι μαζί βγάλουν τη “χημεία” που χαρακτηρίζει μια ομάδα που έχει τη δυνατότητα να κατακτήσει τον τίτλο.
Είναι πολλά τα “αν” και θα δούμε πόσα από αυτά δεν θα μείνουν ζητούμενα. Για την ώρα, κρατάμε ότι ο ΠΑΟΚ φάνηκε καλύτερος από τα τρία προηγούμενα ματς εξ αιτίας της χαμηλής ποιότητας της Λάρισας, ουσιαστικά, δηλαδή, πάλι μας κούρασε με τη μονοτονία στην ανάπτυξή του, σημασία έχει όμως ότι πήρε τη νίκη, γιατί βρήκε απέναντί του ένα δικό του παιδί, τον Μελίσσα, που βάλθηκε να του χαλάσει την πρεμιέρα, αποκρούοντας τρία-τέσσερα καλά σουτ προς την εστία του.
Εννοείται ότι οι 37 “γιόμες”, με μόνο 6 πετυχημένες, απέναντι σε έναν αντίπαλο όπως η Λάρισα δεν δικαιολογούνται, όπως εννοείται και ότι πρέπει ο ΠΑΟΚ να παρουσιάσει ένα πολύ καλύτερο πρόσωπο την Πέμπτη για να πάρει την πρόκριση στην κύρια φάση του Γιουρόπα Λιγκ. Η Ριέκα δεν είναι ΑΕΛ. Εκτός αυτού, προηγείται με 1-0. Με δεδομένες τις έως τώρα εμφανίσεις του ΠΑΟΚ, τη μεγάλη δυσκολία στο σκοράρισμα, αλλά και τους αιφνιδιασμούς που δέχεται από αντεπιθέσεις, θεωρητικά μια νίκη με δύο γκολ διαφορά δεν είναι εύκολη υπόθεση. Θεωρητικά, όμως. Γιατι στην πράξη ένας καλός ΠΑΟΚ, μπορεί να πετύχει τον στόχο του.
ΥΓ. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να θυμούνται οι παίκτες ότι όταν χτυπάς την πόρτα της κύριας φάσης του Γιουρόπα Λιγκ, είναι υποβιβασμός να κατρακυλήσεις στο Κόνφερενς Λιγκ επειδή δεν κατάφερες να την ανοίξεις εσύ αλλά η Ριέκα, που δεν είναι κάποιο μεγαθήριο, ή, έστω, μια καλύτερη ομάδα από εσένα.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube
Βρείτε μας και στο spotify
