Όταν βλέπεις ένα «μεγάλο κανάλι» αυτές τις ημέρες που «καίγεται» το σύμπαν λόγω της πυρακτωμένης προεκλογικής περιόδου, να αφιερώνει ένα σημαντικό μέρος από τον πολύτιμο χρόνο του για τον Μπαλτάκο και την διαιτησία και τον νταραβερτζή Εγγλέζο Κλάτενμπεργκ, αναρωτιέσαι με το δίκιο σου, γιατί τόσο μεγάλος καημός και τέτοιο πάθος, προφανώς και σοβαρή υποχρέωση, απέναντι στην καθόλα συμπαθή παρουσιάστρια, η οποία αναγκάζεται να αναδείξει θέματα αναντίστοιχα, που μειώνουν την σοβαρότητα της εκπομπής της και την διαφημιζόμενη ευθιξία της. Κι αυτό βέβαια συμβαίνει όταν προσβάλλεται ολοφάνερα η κοινή λογική.
Το «θέμα» λοιπόν τοποθετήθηκε στο ίδιο επίπεδο ενδιαφέροντος και προβολής με τον προεκλογικό χαμό, με την υπαναχώρηση της Τουρκίας σε όσα υποστήριζε μέχρι τώρα ο Ερντογάν για τις σχέσεις μας, με τα όσα επικίνδυνα μπορούν να προκύψουν από την κόντρα Κίνας - Ταϊβάν και το τεράστιο σκάνδαλο με τις διαρροές απόρρητων εγγράφων στις ΗΠΑ, η συνέπεια των οποίων μπορεί να αποδειχθεί παγκοσμίως συντριπτικά καταστροφική.
Τι σημαίνει αυτό πέρα από τον αιφνιδιασμό και την έκπληξη του τηλεοπτικού – και όχι μόνο – κοινού; Απλούστατα ότι μερικοί δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα, προκειμένου να πετύχουν στόχους απείρως υποδεέστερης αξίας, οι οποίοι συνδέονται με φτηνές προσωπικές φιλοδοξίες. Και κάτι ακόμη: Ότι όταν το αφεντικό δίνει εντολή, πάνε στην άκρη τα πάντα. Το MEGA λοιπόν εντυπωσίασε και εξέπληξε με την προαναφερόμενη εκτροπή, από την σοβαρότητα της εκπομπής των κεντρικών ειδήσεων, όχι μόνο για το ότι επιχείρησε να αναδείξει ένα ήσσονος σημασίας θέμα, αλλά και με τον τρόπο που το παρουσίασε.
Και λέμε με τον τρόπο, γιατί όσοι παρακολουθούν τακτικά το κανάλι, διαπίστωσαν και μια «αλλαγή συμπεριφοράς» απέναντι στην Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό. Κάτι βέβαια που δεν γίνεται για πρώτη φορά από τα ΜΜΕ του προέδρου του Ολυμπιακού, τα οποία αντιδρούν προειδοποιητικά και σε άλλες περιπτώσεις, στέλνοντας μηνύματα ότι «μπορούμε να γίνουμε περισσότερο επικριτικοί, αν συνεχίζετε να μην μας υπολογίζετε».
Εμείς προσωπικά για να μην σας κουράζουμε και πολύ περισσότερο για να μην σας μπλέξουμε με τα πολιτικά γιατί εκεί περισσεύει η βρωμιά και η υποκρισία, μένουμε σε μια απλή επισήμανση ή μάλλον επαναλαμβάνουμε την ίδια για δεύτερη φορά. Ότι όλος αυτός ο πόλεμος που γίνεται με τα εκβιαστικά μηνύματα και άρθρα, στοχεύει στην χειραγώγηση από πλευράς των επιτελών του λιμανιού, των επιλογών των ξένων διαιτητών για τα υπόλοιπα πολύ κρίσιμα παιχνίδια των πλέι οφ.
Μια προσπάθεια που καταβάλλεται με ιδιαίτερο πάθος, χωρίς όμως μέχρι στιγμής επιτυχία. Κάτι που εξαγριώνει, αλλά συγχρόνως και εκθέτει τους πρωταγωνιστές (ερυθρόλευκους) όσο και τους περιέργως συνωμοσιολογούντες συνοδοιπόρους τους (πράσινους). Που βγήκαν στο κλαρί, άσχετα αν έχουν διαιτησίες απίστευτα ευνοϊκές.
Ο χαμός και το μακελειό – το επαναλαμβάνουμε - γίνεται για την ταμπακιέρα. Και η ταμπακιέρα σημαίνει διαιτητές από το περιβάλλον και της επιρροής του νταραβερτζή Κλάτενμπρεργκ και όχι ανεξάρτητους, όπως τουλάχιστον έχουν αποδειχθεί οι περισσότεροι από τους ελίτ, που έχουν διαιτητεύσει μέχρι τώρα παιχνίδια.
ΥΓ1: Χαροπαλεύει το θύμα των εγκαθέτων στα Γιάννινα. Των εγκαθέτων που… δεν έχουν χρώμα, ούτε οπαδική προέλευση, όπως επίμονα και σχεδόν αδιάφορα αναφέρεται με δυο κουβέντες και άλλες δύο αράδες, από όλα τα ΜΜΕ του λεκανοπεδίου. Έλα όμως που ήταν τόσο φανερά όλα όσα βάρβαρα και εγκληματικά έγιναν, όπως και η οργή που ξέσπασε στα Γιάννινα για τα «λεβεντόπαιδα» του θρύλου που μακέλεψαν τους νεαρούς συμπολίτες τους και τα πάντα ήρθαν στο φως. Έτσι δόθηκε ευκαιρία στους «αετούς» της Αθηνοκεντρικής ενημέρωσης που αξιοποιούν αλλά και εργαλειοποιούν επιλεκτικά παρόμοιες εγκληματικές ενέργειες προερχόμενες από την οπαδική βία, να δείξουν πόσο αγνές είναι οι προθέσεις τους.
Και κάτι ακόμη. Ο Αλέξης Κούγιας μετά από το πάθος - θα το χαρακτηρίσουμε δικαιολογημένο – που επέδειξε να υπερασπιστεί την οικογένεια του άτυχου και άγρια δολοφονημένου Άλκη, ανέλαβε την υπεράσπιση των αποδεδειγμένα εγκαθέτων και ανεγκέφαλων οπαδών του Ολυμπιακού, αφήνοντας περιθώρια για μια πολύ μεγάλη συζήτηση. Νόμιμη βέβαια η απόφαση του, αλλά… και ένα ερωτηματικό.
ΥΓ2: Στο χθεσινό μας σχόλιο η ανίερη συμμαχία Αλαφούζου αποδόθηκε ως «ανίσχυρη» αντί «πανίσχυρη». Ζητούμε συγνώμη για το εκ παραδρομής λάθος.
