Μία ενδιαφέρουσα
ανάλυση για το Πρωτάθλημα της Κ19 που
ολοκληρώθηκε δημοσιεύει δημοσιογράφος
που εξειδικεύεται στο ποδόσφαιρο των
ακαδημιών, ο Γιώργος Μανταίος στο
Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο. Επιλέγει,
μάλιστα, και την καλύτερη ενδεκάδα, στην
οποία συμπεριλαμβάνει και έναν παίκτη
του Αρη και δύο του ΠΑΟΚ.
Αναλυτικά, το
σχετικό δημοσίευμα:
«Το πρωτάθλημα
Κ19 έφτασε στο τέλος του με τον Ολυμπιακό
να κατακτά τον τρίτο διαδοχικό τίτλο
και το ΑΠΕ/ΜΠΕ παρουσιάζει τις 14 ομάδες
και τους πρωταγωνιστές τους.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Ότι
το πήρε δίκαια είναι αναμφισβήτητο. Ο
βαθμός δυσκολίας ήταν πολύ μεγάλος αν
αναλογιστούμε ότι ανέλαβε ένας ξένος
προπονητής, που σίγουρα θα χρειαζόταν
διάστημα προσαρμογής. Όμως ο Ρομέν Πιτό
κατάφερε να παρουσιάσει μια επιθετική
και θεαματική ομάδα, παρότι στερήθηκε
τους ακρογωνιαίους λίθους της μεγάλης
επιτυχίας του Youth League (Μουζακίτης,
Παπακανέλλος, Κωστούλας, Μπακούλας).
Παράλληλα, οδήγησε την ομάδα στους «8»
του Youth League, συνεπώς κερδίζει δίκαια τον
τίτλο του Προπονητή της Χρονιάς.
Σπουδαία σεζόν
για τον αρχηγό Πρεκατέ, τον Αλαφάκη, τον
Πνευμονίδη και τους δύο νεοαποκτηθέντες,
Γιουσούφ και Σιλά. Ωστόσο, αδιαφιλονίκητος
MVP ήταν ο Αργύρης Λιατσικούρας.
«Αυτοκράτορας» στη μεσαία γραμμή και
άκρως παραγωγικός με 14 γκολ (δεύτερος
σκόρερ στο πρωτάθλημα). Σπάνια ένας χαφ
να σκοράρει με τόση συνέπεια και μάλιστα
με πολλά καθοριστικά γκολ.
ΠΑΟΚ: Είχε την
ευκαιρία να επιστρέψει στους τίτλους,
όμως την έχασε μέσα από τα χέρια του με
την ισοπαλία στο Ρέντη και στη συνέχεια
την ήττα στην Καλλιθέα. Η δεύτερη θέση
τον επαναφέρει σε ευρωπαϊκή τροχιά
(Youth League), ενώ θα διεκδικήσει και το
κύπελλο στον τελικό της 24ης Μαϊου
εναντίον του Ολυμπιακού. Αποκάλυψη για
την ομάδα του Πέτρου Τσιαπακίδη, ο
Σενεγαλέζος (ισπανικό διαβατήριο)
Μαχαμαντού Μπαλντέ (2007), «κουβάλησε»
την ομάδα στα δύσκολα μαζί με τους
Χατσίδη, Αλμασίδη, Πολυκράτη, Μύθου και
τον Μπαταούλα όποτε κατέβηκε από την
Β΄ ομάδα.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Η
ομάδα με την καλύτερη ηλικιακή μετάβαση.
Στο rotation μπήκαν και είχαν ενεργό ρόλο
6-7 παιδιά του 2008 και του 2009 και σε συνδυασμό
με τους παίκτες του 2007 που ήταν βασικοί,
η ομάδα είναι έτοιμοι για τη νέα σεζόν.
Ο Δημήτρης Κοροπούλης στηρίχθηκε στην
ηγετική φυσιογνωμία του Αντριάνο
Μπρέγκου (2006), στον ακούραστο «εργάτη»
του κέντρου Ρόνι Ζέκα (2007) και στην
ευχέρεια του Νάσου Νταμπίζα (2004) στο
σκοράρισμα (πρώτος σκόρερ της κατηγορίας
με 18 γκολ). Ο «αστάθμητος παράγοντας»
που έκανε τον ΠΑΟ απόλυτα ανταγωνιστικό,
ήταν η παρουσία του Γιάννη Μπόκου (2007)
με τα 13 γκολ που πέτυχε, τα περισσότερα
κομβικής σημασίας.
ΑΡΗΣ: Κι εδώ είχαμε
εντυπωσιακή μετάβαση με τον προπονητή
Γρηγόρη Παπαδόπουλο να εντάσσει σταδιακά
πολλά παιδιά του 2007 αλλά και του 2008.
Απόλυτα δίκαιη η τέταρτη θέση, με τον
Καράι (2005) να είναι εγγύηση κάτω από τα
δοκάρια, τον Χαρούπα (2007) να ανταμείβεται
με επαγγελματικό συμβόλαιο και να κάνει
ντεμπούτο στην πρώτη ομάδα, τον Καραμανλή
(2007) να σκοράρει με συνέπεια και τον
Δουπάτση (2008) να ενθουσιάζει με την
προοπτική του.
ΑΕΚ: Εδώ είχαμε το
ακριβώς αντίθετο. Μηδενική μετάβαση
στην επόμενη σεζόν, με μόλις τρεις
παίκτες του 2007 να βρίσκονται στο rotation.
Από αυτούς ξεχώρισε ο Σταύρος Ψυρόπουλος
ο οποίος είχε 25 συμμετοχές 90 λεπτών (!)
και συνολικά τα περισσότερα λεπτά στην
κατηγορία απ΄όλους τους γεννηθέντες
το 2007. Από τους μεγαλύτερους, σημαντική
συνεισφορά είχαν οι Μούτσα, Διαμαντόπουλος
(2005) και ο Δημήτρης Παπαζήσης (2006). Γενικά
μέτρια παρουσία και αρνητικό ρεκόρ -34
από την κορυφή.
ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΟΣ: Η
ευχάριστη έκπληξη του πρωταθλήματος.
«Φλέρταρε» ακόμα και με την 4η θέση, αλλά
στο τέλος της σεζόν έγινε γενικευμένο
rotation ώστε να αξιολογηθούν όλα τα παιδιά
που δεν είχαν εκτενή χρόνο συμμετοχής
και χάθηκαν αρκετοί βαθμοί. Βέβαια, η
6η θέση είναι η καλύτερη όπως και η
συγκομιδή των 34 βαθμών (μόλις 22 πέρσι)
για την ομάδα του Πέτρου Στοϊλα. Ο αρχηγός
Φώτης Χάβος (σέντερ μπακ, 2006) πήρε όλα
τα παιχνίδια και θέτει σοβαρή υποψηφιότητα
για επαγγελματικό συμβόλαιο. Επίσης,
πλήρη σεζόν είχε ο χαφ Σαλβάνος που
πέτυχε κρίσιμα γκολ, ο Καρίμ προσέφερε
τα μέγιστα στην επιθετική συγκομιδή, ο
Γεωργουλάκης ήλθε από τον Παναθηναϊκό
για να προσδώσει εμπειρία και ποιότητα.
ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ: Μια
του ύψους, μια του βάθους, αλλά πάντα με
σωστά δομημένο ποδόσφαιρο, η ομάδα του
Δημήτρη Θεοδοσίου. Σε αυτό έπαιξε ρόλο
το «ασανσέρ» παικτών από την πρώτη
ομάδα. Όποτε έπαιζε πλήρης, ο Παναιτωλικός
ήταν μεγάλος «πονοκέφαλος» για όλους.
Οι μπακ Γιωτόπουλος, Γαλιάτσος οι χαφ
Ράδος, Κεχαγιάς, ο winger Εσκετζής και
μπροστά οι Χότζα, Κακιώνης συγκροτούν
ένα πολύ ισχυρό σύνολο. Στο Αγρίνιο ήδη
δρέπουν τους καρπούς (Κοντούρης, Νικολάου)
της άριστης δουλειάς που γίνεται στις
Ακαδημίες κι αυτό θα συνεχιστεί στο
μέλλον.
ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ:
Πάντα συνεπείς οι Αρκάδες παρουσίασαν
ξανά ένα ανταγωνιστικό σύνολο, παρά τις
αντικειμενικές δυσκολίες που προκύπτουν
όταν ένας σύλλογος δημιουργεί Β΄ ομάδα.
Εντάχθηκαν στην ομάδα αρκετοί παίκτες
από την Κ17 με τον Γιάννη Δουβίκα να
δουλεύει υποδειγματικά και στον τομέα
της μετάβασης. Ο Κωνσταντίνος Αγγελάκης
(2007) ήταν για ακόμα μία χρονιά σημείο
αναφοράς, ενώ πολύ καλή παρουσία είχε
και ο Τηλαβερίδης (2006), καθώς και οι
Πασχάλης Ανδρεάδης, Σταύρος Αγγέλου
(αμφότεροι του 2007) στη δεξιά πτέρυγα.
ΟΦΗ: Κύριο
χαρακτηριστικό της εφετινής περιόδου
ήταν η αξιοποίηση τριών παιδιών του
2008 ως βασικότατα στελέχη της Κ19: Μανώλης
Χνάρης, Κωνσταντίνος Λαγουδάκης, Παύλος
Καινουργιάκης. Με αυτούς τους παίκτες,
τον σκόρερ Σταυρόπουλο (10 γκολ) αλλά και
το project από το Βέλγιο Λοϊκ Αλβαρέζ (επίσης
του 2008) η νέα χρονιά προμηνύεται εξίσου
συναρπαστική.
ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ: Δύσκολη,
μεταβατική σεζόν με το νέο προπονητή
Αχιλλέα Ανδριανάκη να καταφέρνει να
βρίσκει την κατάλληλη χημεία και να
εμφανίζει ένα ανταγωνιστικό σύνολο,
όπως μας έχει συνηθίσει εδώ και χρόνια
ο Ατρόμητος. Ξεχώρισαν οι Γκόλφης,
Κώτσης, Κοπανίδης, Φρέρης και ο Γιώργος
Λιόσης με τα 10 γκολ που πέτυχε.
ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ: Η
Καλλιθέα και ο Βόλος είχαν τις στιγμές
τους. Ειδικά η αθηναϊκή ομάδα πέτυχε
την έκπληξη της σεζόν με το 2-1 επί του
ΠΑΟΚ, που ουσιαστικά «έκοψε» το πρωτάθλημα
από τους Θεσσαλονικείς. Γνώρισε, όμως,
και συντριβές 8-0 από τον Ολυμπιακό, 7-2
από τον Παναθηναϊκό. Τη διαφορά έκανε
ο έμπειρος (2005) Ορμενάι ενώ ο στόπερ
Αιμίλιος Σεϊτανίδης (2006) ήταν πρώτος σε
λεπτά συμμετοχής σε όλη την Κ19. Ο Βόλος
δυσκολεύτηκε πολύ στο ξεκίνημα της
σεζόν, αλλά άρχισε να βρίσκει ρυθμό προς
το τέλος. Έχει καλό τερματοφύλακα
(Γεροφωκάς, 2006), ο φορ Σαντής (2007) κλήθηκε
στην εθνική Νέων, ενώ εξαιρετικά είναι
και τα ακραία μπακ Λυκουρίνος και
Αλεξιάδης (2006).
Τέλος, η Λαμία και
ο Λεβαδειακός είναι δύο σύλλογοι με
διοικήσεις που δεν ενδιαφέρονται για
το αναπτυξιακό ποδόσφαιρο κι αυτό
αποτυπώθηκε στη βαθμολογία. Κι όμως,
υπάρχουν αξιόλογα ταλέντα, που αν
δουλευτούν σε καλύτερες συνθήκες, θα
έχουν εξέλιξη. Οι Βοιωτοί διαθέτουν
στις τάξεις τους τον επιθετικό Βασίλη
Τζεμπελίκο που πρωταγωνιστεί εδώ και
χρόνια στα πρωταθλήματα υποδομών μαζί
με τους Θεοδώρου, Θεοχάρη (όλοι του
2006), ενώ στη Λαμία υπάρχει ο Αλέξανδρος
Καψαλιάρης (2008), ο νεότερος γκολκίπερ
της Κ19 που έχει ήδη ανεβεί στην πρώτη
ομάδα. Ο φορ Λιοπύρης και ο μπακ Ζαλοκώστας
(του 2006) είναι άλλοι δύο παίκτες που
αξίζει να προσεχθούν.
Η
ομάδα της χρονιάς
Τερματοφύλακας:
Καράι (Άρης)
Αμυντικοί:
Γιωτόπουλος (Παναιτωλικός), Ψυρόπουλος
(ΑΕΚ), Χάβος (Πανσερραϊκός), Αλαφάκης
(Ολυμπιακός)
Μέσοι: Μπρέγκου
(Παναθηναϊκός), Λιατσικούρας (Ολυμπιακός),
Αλμασίδης (ΠΑΟΚ)
Επιθετικοί:
Μπαλντέ (ΠΑΟΚ), Μπόκος (Παναθηναϊκός),
Αγγελάκης (Αστέρας Τρίπολης)
Αναπληρωματικοί:
Γεωργακόπουλος (Ολυμπιακός), Σεϊτανίδης
(Καλλιθέα), Πολυκράτης (ΠΑΟΚ), Κεχαγιάς
(Παναιτωλικός), Χαρούπας (Άρης), Χνάρης
(ΟΦΗ), Ζέκα (Παναθηναϊκός), Μύθου (ΠΑΟΚ)
Προπονητής:
Ρομέν Πιτό (Ολυμπιακός)»
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ