Εδώ Χαλκιδική. Εδώ Σερβοσκοπιανοβουλγαρικορουμανική Δημοκρατία. Ακούει κανείς;

“Σκοτώνουν” τη Χαλκιδική η αδιάφορη πολιτεία, οι “ληστές” ντόπιοι μαγαζάτορες, οι βαλκάνιοι “μπατιροτουρίστες” και ο “αφελληνισμός”. Οχι, δεν έχουμε δικαίωμα να σιωπούμε. Εχουμε υποχρέωση να φωνάζουμε δυνατά. Πολύ δυνατά.

Υπάρχουν πολλοί εύλογοι και προφανείς λόγοι για τους οποίους μειώνεται κάθε χρόνο την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία η καλοκαιρινή τουριστική κίνηση στη Χαλκιδική. Τόσο η προσέλευση ξένων και Ελλήνων τουριστών, όσο και οι τζίροι στις περισσότερες από τις τουριστικές επιχειρήσεις.

Υπάρχουν όμως και κάποιοι άλλοι, πολύ σοβαροί λόγοι, τους οποίους κανείς επίσημος φορέας και κανένα δημόσιο πρόσωπο δεν πρόκειται ποτέ να αναφέρει, μην τυχόν και κατηγορηθεί ως ρατσιστής ή ξενοφοβικός, ή και τα δύο μαζί. Προσωπικά, δεν έχω τέτοιο πρόβλημα, αλλά επειδή ζω, μαζί με αρκετούς άλλους, μια κατάσταση που χειροτερεύει συνεχώς, θα διατυπώσω ευθαρσώς αυτούς τους “άλλους” λόγους για τους οποίους ο τουρισμός στη Χαλκιδική δέχεται συνεχή πλήγματα και γίνεται ολοένα και πιο κακής ποιότητας. 

Αρχικά, θα μας βοηθήσουν τα στοιχεία και τα συμπεράσματα που παρέθεσε στο ethnos.gr ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Χαλκιδικής, Γιάννης Κουφίδης. Ιδού τι λέει:

- Ο μέσος όρος μείωσης των επισκεπτών, Ελλήνων και αλλοδαπών, στη Χαλκιδική και σε σύγκριση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο φτάνει μέχρι στιγμής στο 10%, ωστόσο, σε κάποιες περιοχές η μείωση φτάνει ακόμα και στο 15%-20%.

-Η ίδια εικόνα προκύπτει και από τις απαντήσεις των επιχειρηματιών του νομού, στο πλαίσιο του βαρόμετρου του Επιμελητηρίου Χαλκιδικής για τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο. Περισσότεροι από έξι στους δέκα επιχειρηματίες (63%) λένει ότι είναι μειωμένη η επισκεψιμότητα από τις προηγούμενες χρονιές.

-Εκτός από τη σημαντική μείωση των επισκεπτών, όσοι επιλέγουν για τις διακοπές τους τη Χαλκιδική, ξοδεύουν λιγότερα χρήματα σε σχέση με την περσινή χρονιά αλλά και τις προηγούμενες. Περισσότεροι από τους μισούς επιχειρηματίες της Χαλκιδικής (55%) αναφέρουν ότι είναι μειωμένη φέτος η κατά κεφαλήν δαπάνη των τουριστών, ενώ αύξηση βλέπει μόλις το 7%.

Οσον αφορά τις προφανείς και εύλογες αιτίες επισημαίνει:

«-Τόσο η μείωση των επισκεπτών στην περιοχή μας όσο και τα λιγότερα χρήματα που ξοδεύουν οι τουρίστες, έχουν να κάνουν με τη μεγάλη πτώση της αγοραστικής δύναμης των Ελλήνων αλλά και των αλλοδαπών. Φέτος καταγράφουμε πολύ μεγάλη αύξηση στους τζίρους των σούπερ μάρκετ και κυρίως στον κλάδο του έτοιμου φαγητού καθώς και στα καταστήματα με fast food. Στον αντίποδα, οι υπόλοιποι χώροι εστίασης αλλά και τα εμπορικά καταστήματα καταγράφουν μεγάλη πτώση στους τζίρους τους.

-Η δύσκολη οικονομική κατάσταση των ελληνικών νοικοκυριών, πολλά από τα οποία δεν θα μπορέσουν να κάνουν φέτος διακοπές, φαίνεται και από το γεγονός ότι σχεδόν εφτά στις δέκα επιχειρήσεις της Χαλκιδικής (69%) βλέπουν μείωση στον αριθμό των Ελλήνων επισκεπτών – πελατών τους.

-Οι υψηλές τιμές, αφού παρά το δυσμενές κλίμα πολλοί επιχειρηματίες δεν βάζουν «νερό στο κρασί τους», η κακή νοοτροπία σε ό,τι αφορά την παροχή υπηρεσιών από κάποιες επιχειρήσεις αλλά και η σημαντική έλλειψη υποδομών στο νομό είναι οι βασικές αιτίες της φθίνουσας πορείας του τουρισμού της Χαλκιδικής.

-Ακόμη, καταγράφεται μεγάλη αύξηση του all inclusive και τα πεντάστερα ακριβά ξενοδοχεία είναι σχεδόν γεμάτα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι υπάρχουν τουρίστες που μπορούν να ξοδέψουν χρήματα, ωστόσο προτιμούν να τα δώσουν μέσα στα ξενοδοχεία, αφού η Χαλκιδική πάσχει από έλλειψη υποδομών. Σε κάποιες περιοχές κόβεται το νερό και το ρεύμα, δεν υπάρχει καλό ίντερνετ και βλέπεις βουνά από σκουπίδια. Όταν τα βλέπει αυτά ο επισκέπτης, δεν θα ξαναέρθει. Μέσα στα ξενοδοχεία όλα αυτά τα προβλήματα είναι λυμένα.

-Επίσης, πρέπει να αναβαθμιστεί η παροχή των υπηρεσιών από τις επιχειρήσεις και να πέσουν οι τιμές που σε κάποιες περιπτώσεις είναι πολύ υψηλές. Πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία και των επιχειρηματιών και του κρατικού μηχανισμού. Αλλιώς, θα το χάσουμε το παιχνίδι και δεν θα επιστρέψουμε στις καλές εποχές», καταλήγει ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Χαλκιδικής.

Μια χαρά, λοπόν, τα λέει ο κ. Κουφίδης και τα αναλύει με στοιχεία και απόλυτη αντικειμενικότητα. Ναι μεν η ακρίβεια “χτυπάει” τον τουρισμό της Χαλκιδικής, αλλά τον “δέρνουν” αλύπητα και η αδιαφορία της πολιτείας και η κάκιστη νοοτροπία των περισσότερων, πιστεύω, επιχειρηματιών. Είναι ένας φαύλος κύκλος υπαιτίων και υπευθύνων που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να δουν λίγα εκατοστά πιο μακριά από τη μύτη τους.

Ας πούμε, όμως, εδώ και ό,τι δεν τολμούν να ξεστομίσουν οι τοπικοί παράγοντες. Μέχρι και πριν από περίπου 10 χρόνια, η καλοκαιρινή Χαλκδικική, ιδιαίτερα στα δύο πρώτα “πόδια” δεχόταν πολλούς τουρίστες από τη Βόρεια και την Κεντρική Ευρώπη. Πάρα πολλούς Βρετανούς, Σκανδιναβούς, Γερμανούς, Γάλλους, Ιταλούς, επίσης πολλούς Ρώσους που έπαψαν να έρχονται μόνο όταν ξέσπασε ο πόλεμος με την Ουκρανία, αλλά και Τούρκους και Ρουμάνους. Λίγοι έως ελάχιστοι ήταν οι άλλοι Βαλκάνιοι. Την τελευταία 10ετία, σιγά-σιγά έχουν εξαφανιστεί οι πολλοί και έχουν γίνει πολλοί οι ελάχιστοι. Η Χαλκιδική κατακλύζεται από Σέρβους, Σκοπιανούς, Βούλγαρους, Ρουμάνους, Τούρκους και Μολδαβούς. Πιθανότατα με αυτή τη σειρά σε αριθμούς επισκεπτών. Κι αυτή η αντιστροφή, που καθόλου τυχαία δεν είναι, έχει επιφέρει σημαντικές δυσμενείς οικονομικές συνέπειες.

Δεν είναι καθόλου τυχαία γιατί όσο ο Βρετανός, ο Σκανδιναβός, ο Γερμανός, ο Γάλλος και ο Ιταλός, έβλεπαν τους Βαλκάνιους να έρχονται, τόσο οι ίδιοι πατούσαν φρένο. Ετσι, άλλαξε αργά αλλά σταθερά, όλη η ατμόσφαιρα, όλη η αισθητική και, τελικά, όλο το αποτέλεσμα σε οικονομικό επίπεδο.

Ο οικονομικός αντίκτυπος αυτής της αντιστροφής ήρθε ως απολύτως φυσιολογική συνέπεια, καθότι “εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε-γέλασε”, αλλά η Χαλκιδική βιώνει τον “μπατιροτουρισμό” των ματζίρηδων, έχοντας ξεχάσει οριστικά και αμετάκλητα την “άπλα” και την αρχοντιά των άλλων Ευρωπαίων. Ο Αγγλος δεν ερχόταν φέρνοντας μαζί του ακόμη και το νερό του, ο Σέρβος, ο Σκοπιανός και ο Βούλγαρος το κάνουν. Ο Σκανδιναβός πήγαινε στο ρεστοράν και την ταβέρνα και έτρωγε σαν άνθρωπος, ο Σέρβος, ο Σκοπιανός και ο Βούλγαρος αν τυχόν εξαντλήσουν τις δικές τους προμήθειες και αν τυχόν καθίσουν σε ένα μαγαζί να φάνε, θα “τη βγάλουν” με μία σαλάτα και μία πατάτες τηγανητές. Αντε να πιουν, βαριά-βαριά, και καμια μπίρα. Ο Γάλλος ή ο Ιταλός δεν χάζευε μόνο στα διάφορα άλλα καταστήματα, ψώνιζε κιόλας. Και άφηνε πολύ χρήμα. Ο Σέρβος, ο Σκοπιανός και ο Βούλγαρος το πολύ να αγοράσουν κανένα αναμνηστικό των δύο ευρώ και κανένα καπελάκι για τον ήλιο, επειδή ξέχασαν να το φέρουν κι αυτό από το σπίτι.

Στην κατηγορία των “καλών” τουριστών ανήκαν και οι Ρώσοι, αλλά μας τελείωσαν. Και, όπως είδατε, στους “κακούς” δεν ανέφερα ούτε τους Ρουμάνους, ούτε τους Τούρκους. Κατά γενική ομολογία των πάσης φύσεως καταστηματαρχών του πρώτου “ποδιού”, με τους οποίους σκόπιμα το κουβεντιάζω το θέμα εδώ και τουλάχιστον μια πενταετία, ο Ρουμάνος, σε γενικές γραμμές και όχι φυσικά σε απόλυτο βαθμό, είναι ο πιο φυσιολογικός καταναλωτής από τους Βαλκάνιους τουρίστες, αλλά και ο πιο αξιοπρεπής στη γενικότερη συμπεριφορά του. Από κοντά σε… κιμπαριά και ο Τούρκος.

Για όσους δεν κατάλαβαν, οι ποιοτικοί (από κάθε άποψη) Ευρωπαίοι τουρίστες απομακρύνθηκαν σε πολύ μεγάλο βαθμό επειδή τους ενοχλούσε η παρουσία των μη ποιοτικών (επίσης από κάθε άποψη) Βαλκάνιων. Οι μεν ξόδευαν πολλά, οι δε ξοδεύουν ελάχιστα, πώς να μην υπάρξει δυσμενής οικονομικός αντίκτυπος; Μια μεγάλη αλήθεια είναι αυτό. Γιατί πρέπει να φοβόμαστε να την πούμε;

Ολα αυτά, βέβαια, ισχύουν για τους εκτός των μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων τουρίστες. Διότι εκείνοι έτσι κι αλλιώς δεν ξοδεύουν έξω από τα ξενοδοχεία τους. Μέσα τρώνε, μέσα πίνουν. Και ανάμεσα στους Βαλκάνιους, που και εκεί αποτελούν πλειονότητα, ευτυχώς υπάρχουν ακόμη αρκετοί Βορειο- και Κεντρο-Ευρωπαίοι, για να αφήσουν τα ευρώ τους σε εκτός σίτισης καταστήματα.

Πάντως, η κατάσταση γενικώς είναι από απαράδεκτη έως τραγική. Από όλα αυτά που αναφέραμε, μέχρι την ασυδοσία στις ομπρέλες και τις ξαπλώστρες. Από τις απαρχαιωμένες υποδομές, μέχρι τις ληστρικές διαθέσεις πολλών Ελλήνων και δη Χαλκιδικιωτών καταστηματαρχών, που, μέσα σε δυο-τρεις μήνες, προσπαθούν να εξασφαλίσουν το ευ ζην όλης της χρονιάς. Και κάτι ακόμη: Είναι τεράστια η ευθύνη της πολιτείας, διότι αδιαφορεί για ένα πολύ σημαντικό γρανάζι της μοναδικής ισχυρής βιομηχανίας που διαθέτει παγκοσμίως η Ελλάδα. Αδιαφορεί όχι μόνο για τον εξευτελισμό της Χαλκιδικής σε υποδομές, αλλά και για τον “αφελληνισμό” της. Αλλο φοβερό θέμα κι αυτό. Δεν θέλει πια να πάει Χαλκιδική ο Θεσσαλονικιός. Διότι δεν έχουμε πήξει απλά στους Βαλκάνιους τουρίστες. Εχουμε πήξει και στους Βαλκάνιους γείτονες της… διπλανής πόρτας, έχουμε πήξει και στους Βαλκάνιους καταστηματάρχες, έχουμε πήξει και στα βαλκανικά παράνομα AIRBNB, από τα οποία δεν μένει ούτε ευρώ στο ελληνικό κράτος. Σε λίγο καιρό θα πηγαίνεις Χαλκιδική και θα νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε μια χώρα που ονομάζεται Σερβοσκοπιανοβουλγαρικορουμανική Δημοκρατία.

Ξέρω ότι όλοι όσοι φωνάζουμε για τη διάσωση όχι απλά του τουρισμού της Χαλκιδικής, αλλά της Χαλκιδικής, αποτελούμε φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Κι αυτό γιατί η εκάστοτε εξουσία του ελληνικού κράτους δεν αποτελείται από κουφούς, αλλά από αναίσθητους, από αδιάφορους, από παχύδερμα. Ομως αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε το δικαίωμα να σιωπούμε. Σημαίνει ότι έχουμε την υποχρέωση να φωνάζουμε όλο και πιο δυνατά.

ΥΓ. Από Βαλκάνιους τουρίστες του τζάμπα, που μας αφήνουν κυρίως τα “απόβλητά” τους, κατακλύζονται επίσης τα παράλια της Πιερίας και της Καβάλας, αλλά και η Θάσος. Το ξέρουμε όλοι, αλλά καλύτερα να μιλήσουν με λεπτομέρειες άνθρωποι που ζουν, ή κάνουν εκεί διακοπές κάθε χρόνο.

Στέλιος Απ. Γρηγοριάδης

Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news

Μπείτε στην παρέα μας στο instagram

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook

Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube

Βρείτε μας και στο spotify