Μεγάλη μέρα για το ελληνικό μπάσκετ. Η καρδιά του χτυπά εδώ και μέρες στη Ρίγα της Λετονίας, αλλά σήμερα το χτύπημα θα είναι λίγο πιο έντονο. Ελλάδα-Τουρκία λοιπόν (21:00), με έπαθλο τη συμμετοχή στον μεγάλο τελικό της Κυριακής (14/9).
Η Ελλάδα μπορεί, το έχει δείξει και μέσα στο τουρνουά αλλά και παλιότερα, ότι έχει παίκτες που έχουν τη νοοτροπία του νικητή και μιλούν στα κρίσιμα παιχνίδια. Έχει και στον πάγκο της τέτοιους. Βασίλης Σπανούλης και Νίκος Ζήσης ήταν παρόντες στον τελευταίο τίτλο (2005) της «γαλανόλευκης» κόντρα στους Γερμανούς του τεράστιου Ντιρκ Νοβίτσκι.
Πάντως και ο σημερινός αντίπαλος στον ημιτελικό, η Τουρκία, είναι μια ομάδα που έχει δείξει σε όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης ότι είναι εδώ για να πρωταγωνιστήσει, όπως και η Ελλάδα.
Το σημαντικότερο παιχνίδι που έχουν δώσει οι δύο ομάδες είναι αυτό του 2009, όταν κοντραρίστηκαν στα προημιτελικά της διοργάνωσης (EuroBasket και τότε) με την Ελλάδα να επικρατεί (76-74) σε έναν συναρπαστικό αγώνα. Ο νυν ομοσπονδιακός τεχνικός Βασίλης Σπανούλης, «διέλυσε» τους Τούρκους με τους 23 πόντους που πέτυχε, ενώ και ο Νίκος Ζήσης ήταν καθοριστικός με τους 13 δικούς του.
Τα δεκάλεπτα: 14-17, 26-29, 46-47, 65-65 (κ.α.), 74-76 (παρ.)
Το σημερινό ματς ασφαλώς και είναι διαφορετικό, με τις δικές του δυσκολίες, ανάμεσα σε δύο πολύ καλές, ίσως και ισοδύναμες, ομάδες. Το μυαλό όλων θα είναι απόψε στη Ρίγα. H νίκη της Εθνικής μας ομάδας το 2009, μας οδήγησε στο τελευταίο μετάλλιο μέχρι τώρα. Απόψε, εφόσον η Ελλάδα επικρατήσει της Τουρκίας, θα συμβεί το ίδιο. Μάλιστα, οι συμπτώσεις δεν παύουν να υφίστανται. Αν περάσουμε στον τελικό θα αντιμετωπίσουμε τον νικητή του Γερμανία-Φινλανδία (φαβορί η Γερμανία) όπως το 2005! Τότε, είχαμε αντιμετωπίσει, όπως και φέτος, το Ισραήλ στους «16». Υπομονή μέχρι το βράδυ και θα πάρουμε την απάντησή μας για το αν η ιστορία θα επαναληφθεί.
