Για περισσότερα από 6 χρόνια συνεργάστηκε με την Ελληνική Ραδιοφωνία και Τηλεόραση, σ’ έναν «κύκλο» που κλείνει. Ο δημοσιογράφος και ρεπόρτερ, Κώστας Παπαδόπουλος, έκανε γνωστό πως η παρουσία του στην ΕΡΤ ολοκληρώνεται. Μάλιστα ετοιμάζεται για το νέο του τηλεοπτικό ξεκίνημα στη σεζόν που αρχίζει…
Γεμάτος εμπειρίες και συναισθήματα από τη συνεργασία του με την ΕΡΤ αποχωρεί ο Κώστας Παπαδόπουλος. Σε ανάρτησή του στα Social Media ο ρεπόρτερ-δημοσιογράφος έκανε γνωστό πως κλείνει ο «κύκλος» του στην ΕΡΤ, η συνεργασία του με την οποία ολοκληρώνεται.
Αναλυτικά όσα σημειώνει:
«ΕΡΤ σ’ ευχαριστώ για όλα!
Ήταν λίγο μετά τα μέσα Απριλίου του 2019, όταν πέρασα για πρώτη φορά το κατώφλι του Ραδιομεγάρου της Αγίας Παρασκευής. Δύο συναισθήματα, μάλλον οξύμωρα, με γέμισαν εκείνο το πρωινό που δε θα ξεχάσω ποτέ: δέος και αγωνία. Έχοντας συμπληρώσει περισσότερα από 6 χρόνια, αυτή τη φορά το ημερολόγιο δείχνει 18 Αυγούστου 2025 και το ρολόι λίγο πριν τη 1 μεσημέρι. Είναι η τελευταία φορά που κράτησα το μικρόφωνο με το λογότυπο της ΕΡΤ στα χέρια μου.
Ακολουθεί συναισθηματικό σεντόνι...
Ναι, δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμη, παρότι οι τελευταίες 20 ημέρες ήταν πολύ φορτισμένες συναισθηματικά, καθώς η ΕΡΤ δεν είναι απλά μία δουλειά, ένα τηλεοπτικό κανάλι. Είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο, το οποίο αν δεν το ζήσεις είναι αδύνατον να το καταλάβεις. Φεύγω «γεμάτος» εμπειρίες, συναισθήματα, γνωστούς και φίλους που με κάποιους γίναμε οικογένεια. Ατελείωτες ώρες δουλειές, πολλές φορές υπό δύσκολες συνθήκες -βροχές, χιόνια, καύσωνες, πυρκαγιές, πλημμύρες-, αλλά και χαλαρές στιγμές: όλα αυτά που δημιουργούν σχέσεις ζωής. Γιατί στον απολογισμό της ημέρας, βλέπεις πως δε σου μένει ούτε η καριέρα, ούτε η αναγνωρισιμότητα: μένουν μόνον οι άνθρωποι.
Με βαθιά συγκίνηση και ειλικρινή ευγνωμοσύνη θέλω να ευχαριστήσω τους ανθρώπους που μου έδωσαν την ευκαιρία να εργαστώ για την ΕΡΤ και να γίνω κομμάτι της για περισσότερα από 6 χρόνια. Αυτοί που με εμπιστεύτηκαν σε δύσκολα ρεπορτάζ, που μου έδωσαν την ευκαιρία να γίνω καλύτερος δημοσιογράφος και ταυτόχρονα να βάλω το μικρό μου λιθαράκι στο οικοδόμημα που διαρκώς μεγαλώνει. Κάποιοι απ’ αυτούς συνεχίζουν την προσπάθεια, κάποιοι έχουν αποχωρήσει, το σίγουρο όμως είναι ότι δεν πρόκειται να ξεχάσω κανέναν.
Κι επειδή, όπως συνηθίζω να λέω, είμαι γέρος (σ.σ. εκτός από γνώσεις και εμπειρίες τόσα χρόνια πήρα και κάποιες... άσπρες τρίχες!) και ξεχνάω δεν θα ξεκινήσω να γράφω ονόματα γιατί είναι τόσοι πολλοί που κάποιον θα ξεχάσω, κάποιον θα αδικήσω.
Θα ήταν λάθος, όμως, να παραλείψω μία ξεχωριστή αναφορά στους ανθρώπους που δεθήκαμε παραπάνω κι αυτοί δεν είναι άλλοι από τους τεχνικούς. Οι άνθρωποι που κρατούν την κάμερα, που φροντίζουν για τον ήχο, την ζωντανή μετάδοση και οδηγούν με ασφάλεια τα οχήματα της ΕΡΤ. Κάποιες φορές βέβαια τα κάνουν κι όλα μαζί... Είναι αυτοί που έζησαν περισσότερο τη γκρίνια μου, τα άγχη μου, τις αγωνίες και τις χαρές μου. Είναι αυτοί που έμειναν να δουλέψουν ακόμη κι εκτός ωραρίου «για εσένα ρε Παπαδόπουλε». Είναι αυτοί που στην τελική σε κάνουν μάγκα στο γυαλί, γιατί κανένας από εμάς τους δημοσιογράφους δεν ξέρει καλύτερα τη δουλειά τους...
Θέλω να πιστεύω ότι όλα αυτά τα χρόνια κάλυψα με επάρκεια, ψύχραιμη φωνή, μακριά από κραυγές και «κιτρινίλες» όλα τα θέματα του αστυνομικού ρεπορτάζ που φιλοξενήθηκαν στις εκπομπές και τα δελτία ειδήσεων της ΕΡΤ. Προφανώς έγιναν και λάθη, αλλά αλάνθαστοι είναι μόνο όσοι δεν δουλεύουν και ο Θεός.
Κάπου εδώ ο κύκλος μου στο Ραδιομέγαρο κλείνει. Ναι, δεν το έχω ακόμη συνειδητοποιήσει ότι αποφάσισα να πω «αντίο». Ναι, το δέος παραμένει -όπως την πρώτη ημέρα- αλλά, πλέον είναι πολύ περισσότερα τα συναισθήματα. Και ναι κάποια στιγμή θα ήθελα να έχω ξανά την χαρά και την τιμή να κρατήσω ξανά το μικρόφωνο με το λογότυπο της δημόσιας τηλεόρασης.
ΕΡΤ σ’ ευχαριστώ για όλα! Εις το επανιδείν!
Υ.Γ.: Ο Σεπτέμβριος φέρνει ένα νέο τηλεοπτικό ξεκίνημα...».
