Να λοιπόν που, με τα πολλά, η Εθνική
πήρε το βατό μονοπάτι των νοκ άουτ αγώνων. Όχι το εύκολο αλλά το βατό. Γιατί αν έχει κανείς την αίσθηση ότι το Ισραήλ και στη συνέχεια η Λιθουανία ή Λετονία είναι του χεριού μας, το πιθανότερο είναι να διαψευστούν. Όχι απαραίτητα από το αποτέλεσμα αλλά σίγουρα από την εικόνα των αγώνων.
Το σημαντικό όμως είναι ότι η «επίσημη αγαπημένη» απέφυγε τα μεγαθήρια και μπορεί να βλέπει πιο μακριά. Αυτό βέβαια δεν θέλει ούτε να το ακούει ο Βασίλης Σπανούλης και δεν μπορεί κανείς να τον αδικήσει. Αυτό γιατί το Ισραήλ δεν είναι σε καμία περίπτωση η ομάδα που μπορεί να επιτρέψει στους Έλληνες παίκτες να χαλαρώσουν. Οι λόγοι είναι σχεδόν προφανείς.
Πέραν του ότι πρόκειται για ένα νοκ άουτ παιχνίδι και αυτά «πληγώνουν» την Εθνική στα μεγάλα τουρνουά, ο αντίπαλος είναι η επιτομή του αουτσάιντερ που μπορεί να κάνει τη ζημιά. Πώς αλλιώς να αντιμετωπιστεί η ομάδα που έσπασε το αήττητο της Γαλλίας; Πώς αλλιώς να παρουσιαστεί μία ομάδα που στις τάξεις της βρίσκεται ο τρομερά ταλαντούχος Ντένι Άβντιγια;
Μπορούσε και την πρωτιά
Στον πλέον αμφίρροπο όμιλο της πρώτης φάσης, το Ισραήλ ήταν ανταγωνιστικό σε όλα τα παιχνίδια του. Η 4η θέση στην οποία βρέθηκε δημιουργεί, ενδεχομένως, λανθασμένους συλλογισμούς αφού το Ισραήλ μειονέκτησε στην τριπλή ισοβαθμία με την Πολωνία και τη Σλοβενία στο 3-2. Ηττήθηκε στα... σημεία από τους Πολωνούς (66-64) και χθες, στην τελευταία μέρα της πρώτης φάσης, από τη Σλοβενία απλά γιατί δεν βρήκε τρόπο να σταματήσει τον Λούκα Ντόνσιτς (106-96). Ποιος τον βρήκε άλλωστε;
Η αντίπαλος της Εθνικής μας μπήκε στη διοργάνωση με τη νίκη επί της αδύναμης Ισλανδίας (83-71) και μετά την ήττα από την Πολωνία σημείωσε την πρώτη μεγάλη έκπληξη του τουρνουά, νικώντας τη Γαλλία την οποία μάλιστα κράτησε κάτω από τους 70 πόντους. Ζορίστηκε από το Βέλγιο που και χθες μπορούσε να βρεθεί ακόμη και στην πρώτη θέση του ομίλου με νίκη επί της Σλοβενίας. Η διαδρομή του Ισραήλ προφανώς και δεν δημιουργεί την εντύπωση ότι η Ελλάδα θα βρει απέναντι της έναν εύκολο αντίπαλο.
Μία πεντάδα και το... χάος
Η Εθνική μας ομάδα δεν μπορεί να περηφανεύεται για το βάθος της, λίγο-πολύ όμως όλοι οι παίκτες της 12άδας μπορούν να δώσουν μερικά λεπτά και κάποια πράγματα στον Σπανούλη. Ο αντίπαλος της στους «16» όμως έχει ένα ακόμη πιο ρηχό ρόστερ. Στην πραγματικότητα το Ισραήλ είναι ο Άβντιγια, μία τετράδα πίσω και του μετά το... χάος.
Ο Άβντιγια είναι κάτι περισσότερο από τη μισή ομάδα του Ισραήλ. Γκαρντ-φόργουορντ ύψους 2,03, ένας παίκτης που κάνει τα πάντα στο παρκέ. Ο παίκτης των Μπλέιζερς έχει μέσους όρους 24,4π, 7,6ρ, 3ασ, 2κλ στο Ευρωμπάσκετ και βέβαια η Εθνική θα προετοιμαστεί πρωτίστως για να αντιμετωπίσει αυτόν τον παίκτη. Παπανικολάου και Καλαϊτζάκης έχουν μπροστά τους μία σημαντική αποστολή.
Πίσω από τον Άβντιγια είναι...
*Ο σέντερ της Μακάμπι Ρομάν Σόρκιν που δίνει στο Ισραήλ 16,8 πόντους, 6 ριμπάουντ και 1,2 ασίστ κατά μέσο όρο.
*Ο φόργουορντ της Χάποελ Τελ Αβίβ, Τόμερ Γκινάτ που παίζοντας στο «4» όχι μόνο εκτελεί (10,4 πόντοι), όχι μόνο είναι ο κορυφαίος ριμπάουντερ του Ισραήλ (7,8) αλλά δημιουργεί με εντυπωσιακά νούμερα για τη θέση του (3,8 ασίστ).
*Ο Γιαμ Μάνταρ είναι ο παίκτης από τα χέρια του οποίου περνάει σε μεγάλο βαθμό το παιχνίδι της ισραηλινής ομάδας. Ο γκαρντ της Χάποελ Τελ Αβίβ έχει στο τουρνουά 10,2 πόντους και 6,6 ασίστ.
*Ο Κχαντίν Καρ κλείνει την πεντάδα που... τραβάει το κουπί. Ο γκαρντ της Χάποελ Ιερουσαλήμ έδωσε στην πρώτη φάση με 7,2 πόντους με 38,5% στα τρίποντα.
