Τον Δεκέμβριο του 1994 ο ανερχόμενος τότε Νότης Σφακιανάκης, κυκλοφορεί τον τέταρτο προσωπικό του δίσκο. Πρόκειται για τον «Νοτιοανατολικά Του Κόσμου» που θα γίνει γρήγορα επιτυχία ενώ περιλαμβάνει και τραγούδια που πλέον θεωρούνται κλασικά. Κομμάτια όπως το «Δεν πόνεσα» ή το «Να ξαvαρθείς» είναι από τα πλέον πολυτραγουδισμένα κομμάτια του Notis εδώ και δεκαετίες.
Εκείνο το κομμάτι όμως που ξεχώρισε από όλα ήταν ο «Αετός». Έγινε ίσως το πιο πολυπαιγμένο ζεϊμπέκικο των 90s και παραμένει «ζωντανό» ακόμη και σήμερα, 30 χρόνια μετά από την κυκλοφορία του.
Το συγκεκριμένο τραγούδι είναι σε στίχους του Σπύρου Γιατρά και σε μουσική του Αλέκου Χρυσοβέργη και της Ειρήνης Χρυσοβέργη. Ένα δίδυμο που χάρισε μεγάλες επιτυχίες τόσο στον Νότη Σφακιανάκη όσο και σε άλλα μεγάλα ονόματα της ελληνικής λαϊκής σκηνής.
Δικά τους δημιουργήματα είναι άλλωστε, τραγούδια όπως τα «Καλύτερα μαζί σου και τρελός» και «Της γυναίκας η καρδιά» με τον Στράτο Διονυσίου, «Αν δεν είχα και σένανε» με τον Γιάννη Πάριο, «Όλα σ΄ αγαπάνε» με τον Σταμάτη Γονίδη, «Δεν πάω πουθενά» με τον Βασίλη Καρρά, «Όλα τα 'δωσα για σένα» με τον Δημήτρη Κοντολάζο «Είσαι τρελός» με την Πάολα, «Ένα σου σημάδι μόνο» με τον Αντύπα και πολλά άλλα. Ανάμεσα τους και όλες οι μεγάλες επιτυχίες του Νότη Σφακιανάκη στη δεκαετία του '90 και στις αρχές των 00s.
Για ποιον γράφτηκε πραγματικά ο «Αετός»
Ο στιχουργός Σπύρος Γιατράς, έφυγε από τη ζωή το 2021, αφήνοντας πίσω του τεράστια κληρονομιά. Ανάμεσα στα «διαμάντια» του και ο «Αετός» που «πεθαίνει στον αέρα, ελεύθερος και δυνατός».
Παρότι το τραγούδι συνοδεύει πολλά συναισθήματα, κάτι στο οποίο βοηθά άλλωστε και η φωνή του Νότη Σφακιανάκη, η έμπνευση για τους στίχους, είναι ιδιαίτερη.
Ο ίδιος ο στιχουργός, είχε πει σε συνέντευξη που είχα παραχωρήσει το 2018 στο musicheaven, πώς εμπνεύστηκε τους στίχους αλλά και πώς ήρθε η... έμπνευση. Ποιο κομμάτι είχαν ζηλέψει δηλαδή μαζί με τον Αλέκο Χρυσοβέργη.
«Αυτό γράφτηκε στην ταφόπλακα των παιδιών που σκοτώθηκαν για την πατρίδα. Είναι ο «εθνικός ύμνος» της Σχολής Ικάρων κι όλων των Βαλκανίων. Αυτό είναι το μεγαλύτερο ελληνικό τραγούδι γιατί, να σου πω, έχει και εικόνα. Έχει τρομερή εικόνα» είχε πει.
Για να συμπληρώσει: «Έχουμε ζηλέψει ο Αλέκος κι εγώ το «Είμ’ Αητός Χωρίς Φτερά» του Χατζιδάκι. Κι είπε ο Αλέκος να γράψουμε ένα τραγούδι πολύ δυνατό. Και το γράψαμε. Εγώ λέω «Ο αετός πεθαίνει στον αέρα, ελεύθερος και δυνατός / Της απονιάς όταν τον βρίσκει η σφαίρα, τον αγκαλιάζει ο ουρανός». Είναι ένα τραγούδι ονειρικό. Πιστεύω ότι είναι ένα τραγούδι στην κορωνίδα των κορωνίδων. Είναι πάρα πολύ μεγάλο. Τόσο μεγάλο τραγούδι σαν τον «Αετό» δεν υπάρχει. Ο «Αετός» είναι μόνος του και μετά είναι όλα τ’ άλλα. Αυτό είναι ένα βιβλίο της ελληνικής μουσικής που πρέπει να τραγουδιέται».
