Αλλοι πνίγονται σε μια κουταλιά νερό, άλλοι βιάζονται να σκηνοθετήσουν δράμα χωρίς να υπάρχει καν δραματικό σενάριο, άλλοι οχυρώνονται σε ένα φρούριο της φαντασίας τους για να αποτρέψουν ένα μέλλον που θα τους έχει κόψει τη μαρμίτα και άλλοι, οι πιο ήρεμοι, οι πιο ψύχραιμοι, οι πιο λογικοί, οι απλοί και άδολοι οπαδοί του ΠΑΟΚ δηλαδή, αισθάνονται απέραντη χαρά με τη θεαματική εμφάνιση του Αριστοτέλη Μυστακίδη στο προσκήνιο.
Αλήθεια, γιατί υπάρχει φόβος για διχασμό; Αν ο Ιβάν Σαββίδης επρόκειτο να διαθέσει 150 εκατομμύρια για να κατασκευάσει τη Νέα Τούμπα θα το είχε κάνει εδώ και 13 χρόνια. Δεν το έκανε. Κι αν ήταν στις άμεσες προθέσεις του έστω και τώρα, δεν θα έλεγε ο αντιπρόεδρος της ΠΑΕ στη γενική συνέλευση ότι η μοναδική δέσμευση που έχει αναλάβει είναι να συμβάλει “κατά το μέτρο του δυνατού”. Ούτε θα τόνιζε ότι ο Ερασιτέχνης ΠΑΟΚ έχει στη διάθεσή του το πολυθρύλητο προεδρικό διάταγμα που άνοιξε τον δρόμο για το έργο, οπότε είναι θέμα του Ερασιτέχνη να φροντίσει και για την κατασκευή της Νέας Τούμπας.
Η δήλωση του αντιπροέδρου της ΠΑΕ ήταν ξεκάθαρη και δεν άλλαξε καθόλου όταν ο έκπληκτος και ενοχλημένος Ερασιτέχνης ανακοίνωσε ότι θα κάνει το παν για να γίνει πραγματικότητα η Νέα Τούμπα. Εκ των υστέρων και μετά την ανακοίνωση της συμφωνίας μεταξύ Ερασιτέχνη ΠΑΟΚ και Αριστοτέλη Μυστακίδη, έρχεται να πει ο Σαββίδης ότι τηρεί τις υποσχέσεις του και ότι θα ολοκληρώσει το έργο που ο ίδιος ξεκίνησε. Γενικώς και αορίστως, όμως. Χωρίς το πότε και χωρίς διευκρίνηση: Αποκλειστικά με δική του δαπάνη, ή με μια απλή συμβολή (απροσδιόριστη κι αυτή) “κατά το μέτρο του δυνατού”, όπως είπε ο αντιπρόεδρος της ΠΑΕ;
Από την άλλη πλευρά, έρχεται ο Μυστακίδης και λέει: “Εγώ δίνω μόνος μου 150 εκατομμύρια και το έργο θα εκτελεστεί τάχιστα”. Η μία τοποθέτηση είναι η μέρα και η άλλη η νύχτα. Τόσο πολύ διαφέρουν μεταξύ τους. Να υπάρξει διχόνοια ως προς τι; Ο ένας λέει ΧΑΡΙΖΩ τη Νέα Τούμπα στον ΠΑΟΚ και αρχίζω την κατασκευή της εδώ και τώρα, ενώ ο άλλος λέει “θα τηρήσω κάποια στιγμή την υπόσχεση με τρόπο που δεν θέλω να διεκρινήσω”. Ποιοι να διχαστούν; οι οπαδοί του ΠΑΟΚ; Από πού κι ως πού; Θα υπάρχει δηλαδή έστω και ένας που προτιμάει τη νεφελώδη“πρόθεση” Σαββίδη; Θα υπάρχει έστω ένας που δεν θα χαιρετίσει με ενθουσιασμό την ξεκάθαρη δωρεά του Μυστακίδη;
Για όσους το ξεχνούν: Το γήπεδο της Τούμπας ανήκει στον ΑΣ ΠΑΟΚ. Αποτελεί περιουσία του ΑΣ ΠΑΟΚ. Κι αυτό με νόμο του κράτους, που υφίσταται ακριβώς για να προστατεύει τις περιουσίες των συλλόγων. Για να μη χάνουν περιουσιακά στοιχεία οι σύλλογοι, μεγάλοι και μικροί, από μεγαλομετόχους, από προέδρους, γενικώς από παράγοντες, που, κατά καιρούς, ασκούν διοίκηση και παίρνουν αποφάσεις. Είναι ο νόμος που “έδιωξε” το 2006 τον Ιβάν Σαββίδη, όταν εκείνος έκανε την πρώτη προσπάθεια να αναλάβει την ΠΑΕ ΠΑΟΚ και επέμενε να του εκχωρηθεί το δικαίωμα επί του γηπέδου χωρίς να γνωρίζει τη σχετική νομοθεσία και χωρίς ίσως να αντιλαβάνεται τη χρησιμότητά της.
Ως προς τη Νέα Τούμπα, λοιπόν, κανένας διχασμός και κανένας εμφύλιος πόλεμος. Ο Μυστακίδης κάνει τη δωρεά του και όλοι οι ΠΑΟΚτσήδες, ακόμη και ο ίδιος ο Σαββίδης, απολαμβάνουν το νέο υπερσύγχρονο σπίτι του ΠΑΟΚ, αυτό που θα στεγάσει την ποδοσφαιρική ομάδα, αλλά και όλα τα τμήματα του Ερασιτέχνη για τα πολλά επόμενα χρόνια.
Πάμε, όμως, τώρα στο... επόμενο θεωρητικό βήμα. Υποθέτουν όλοι ότι ο Μυστακίδης θα θελήσει να αναλάβει κάποια στιγμή την ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Και λένε ότι τότε μπορεί να ξεσπάσει εμφύλιος πόλεμος και διχασμός μεταξύ των φιλάθλων. Προσωπικά, λέω ότι αν υπάρχει επίδοξος αγοραστής και πρόθυμος πωλητής, δεν μένει τίποτε άλλο από το να γίνει διαπραγμάτευση ανάμεσά τους. Η θα συμφωνήσουν και θα γίνει μεταβίβαση, ή θα διαφωνήσουν και δεν θα γίνει. Αν γίνει η αλλαγή σκυτάλης μετά από διαπραγμάτευση, εννοείται ότι θα είναι συναινετική, οπότε κανένα πρόβλημα. Αν ο Σαββίδης δεν θελήσει να πουλήσει, ή δεν συμφωνήσει, δεν θα πουλήσει. Πάλι κανένα πρόβλημα. Αγοραπωλησίες με το στανιό, χωρίς να το θέλουν και οι δύο πλευρές δεν γίνονται.
Αν τώρα υποθέσουμε ότι ο λαός του ΠΑΟΚ εκφράσει άποψη υπέρ του Μυστακίδη, επειδή εκείνος θα έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του, ζητώντας να αλλάξει το ιδιοκτησιακό καθεστώς, αυτό θα μπορούσε να συμβεί οποτεδήποτε. Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, για παράδειγμα, δεν έχουν αφήσει ούτε μια στιγμή ήσυχο τον Γιάννη Αλαφούζο. Απαιτούν να μεταβιβάσει την ΠΑΕ Παναθηναϊκός ακόμη και στον… διάβολο, αρκεί να φύγει ο ίδιος. Αν φτάσει στο σημείο ο οπαδός να έχει σοβαρά παράπονα από τον ιδιοκτήτη της ομάδας του, είναι λογικό να φερθεί έτσι. Κι αν έχει και αξιόπιστη εναλλακτική μπροστά του, τότε είναι ακόμη πιο λογικό να ζητήσει την αλλαγή εποχής στην ομάδα του. Αυτό ούτε εμφύλιος πόλεμος λέγεται, ούτε διχασμός. Διότι αν συντρέξουν τέτοιες προυποθέσεις στον ΠΑΟΚ, δηλαδή μεγάλα παράπονα από τον Σαββίδη και μεγάλη πίστη στον Μυστακίδη, δεν θα υπάρχουν δύο στρατόπεδα για να γίνει πόλεμος. Ολοι θα θέλουν τη νέα εποχή...
Με τα σημερινά μέχρι στιγμής δεδομένα, δηλαδή την εξέλιξη-βόμβα σχετικά τη Νέα Τούμπα, είναι ευχής έργον το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ “αποκτά” έναν ακόμη ευεργέτη, με όλη τη σημασία της λέξης. Είχε έναν, τον Σαββίδη, που έλυσε το οικονομικό πρόβλημά του και τον ανέβασε επίπεδο, τώρα έχει και άλλον, τον Μυστακίδη, ο οποίος, μάλιστα, μπορεί κάλλιστα να αποδειχθεί μεγαλύτερος ευεργέτης. Αγαπητοί, το “μέγεθος” Μυστακίδη είναι... ασύλληπτα τεράστιο. Και αυτός ο άνθρωπος είναι από τα γεννοφάσκια του ΠΑΟΚτσής...
Στέλιος Απ. Γρηγοριάδης
