Ιωσηφίδου: «Ανταμοιβή η κούρσα στις Σέρρες- Κολυμπάμε στο ΟΑΚΑ όταν βρέχει»

Δυναμική, αυθόρμητη και ειλικρινής. Δεν έχει την αίσθηση του φόβου, γνωρίζει πως να προσαρμόζεται σε κάθε αλλαγή και είναι σίγουρη πως ένας αθλητής ή μια αθλήτρια οφείλει να προσέχει τον εαυτό του/της εντός και εκτός ταρτάν. 

Η Σοφία Ιωσηφίδου έκανε την καλύτερη της κούρσα στους Εαρινούς Αγώνες στις Σέρρες τερματίζοντας σε 13.65 τα 100μ με εμπόδια. Η νεαρή αθλήτρια μίλησε στο Metrosport.gr για την ανακούφιση που ένιωσε μετά την αγώνα και τους στόχους της ενώ έκανε και τον απολογισμό των φετινών εμφανίσεων της στον κλειστό. 

Διηγήθηκε πως από το να κλωτσά τη στρογγυλή θεά σε ένα χωριό της Καβάλας, άρχισε να τρέχει 100άρι και εξήγησε και τους λόγους που την οδήγησαν στις κούρσες μετ΄ εμποδίων. Επιπλέον, αναφέρθηκε στα συναισθήματα της κατά τη μεταφορά της Ολυμπιακής Φλόγας και μας εκμυστηρεύτηκε τη μεγάλη της επιθυμία να συμμετάσχει με την Εθνική ομάδα γυναικών σε μια μεγάλη διοργάνωση. 

Τέλος, περιέγραψε την κατάσταση των εγκαταστάσεων στο κλειστό του ΟΑΚΑ και στο Ζηρίνειο, όπου προπονείται, και μίλησε για το κομμάτι που θέλει να βελτιώσει και τις σκέψεις αποχώρησης που έκανε.

«Ένιωσα ανακούφιση μετά την κούρσα – Να ανεβάσω το ranking μου» 

Έκανες την καλύτερη σου κούρσα στους Εαρινούς Αγώνες στις Σέρρες. Ήταν στόχος σου το ατομικό; Είσαι ικανοποιημένη;

«Είμαι χαρούμενη για την επίδοση μου. Η αλήθεια είναι ότι δεν το περίμενα και ένιωσα μια απίστευτη ανακούφιση. Κατάλαβα ότι μπορώ να κάνω και καλό ανοιχτό, όχι μόνο κλειστό. Ήταν και οι γονείς μου εκεί, το πανηγύρισα μαζί τους και με την προπονήτρια μου και το ευχαριστήθηκα περισσότερο».

Φαντάζομαι ότι έκανες μια τόσο καλή επίδοση ενώ έβρεχε σε ικανοποιεί περισσότερο..

«Ναι, είναι ένα επιπλέον bonus (γέλια)».

Τι γεύση σου άφησε ο φετινός κλειστός;

«Έκανα ατομικό σε κάθε αγώνα και ένιωθα να ξεπερνώ τα όρια μου κάθε φορά. Πήρα καλή θέση και είχα και ένα επιπλέον κίνητρο για τον ανοιχτό».

Ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι σου;

«Θα συμμετέχω στο Πανελλήνιο και θα επιδιώξω να ανεβάσω το ranking μου. Ίσως αν κάνω μια καλή κούρσα, να βρεθώ και στο Βαλκανικό ως δεύτερη αθλήτρια. Είναι κάτι που θέλω πολύ».

«Αρχίζω και γκρινιάζω μετά τα 200μ – Φοβόμουν μήπως δεν φτάσω το εμπόδιο στον πρώτο αγώνα»

Άρχισες παίζοντας ποδόσφαιρο, πώς βρέθηκες στον στίβο;

«Ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο στην ακαδημία του πατέρα μου στο χωριό. Αγωνιζόμουν στο Ναζιανζό Νέας Καρβάλης. Έπαιζα με τα αγόρια και μου άρεσε πολύ. Η μητέρα μου έκανε στίβο παλαιότερα και ήθελε να ασχοληθώ. Το σκεφτόμουν. Μια μέρα ήρθαν κάποιοι άνθρωποι που αναζητούσαν νέα ταλέντα στο Δημοτικό και με επέλεξαν. Στην Τετάρτη δημοτικού σταμάτησα το ποδόσφαιρο και άρχισα να κάνω στίβο».

Δοκίμασες και άλλα αθλήματα;

«Δεν έκανα κάτι άλλο γενικά. Στους σχολικούς αγώνες έχω συμμετάσχει σε αγώνες μπάσκετ, βόλεϊ και άλλων αγωνισμάτων».

Γιατί επέλεξες τις μικρές αποστάσεις;

«Ήμουν πάντα γρήγορη. Επίσης, μπορώ να κάνω προπόνηση μέχρι τα 200μ, μετά θα αρχίσω να γκρινιάζω (γέλια)».

Έκανες σπριντ. Τι σε οδήγησε στα εμπόδια;

«Έκανα 100άρι στην αρχή. Όταν πήγα στην Αθήνα σκέφτηκα να κάνω κάτι διαφορετικό. Είχα κουραστεί από τα καθημερινά σπριντ στην προπόνηση και ήθελα κάτι άλλο. Πλησίασα την κ. Ιωάννα (Σιώμου) και της είπα ότι θέλω να αρχίσω να τρέχω διαδρομές με εμπόδια. Δέχθηκε. Ήταν μια αλλαγή που μου έδωσε ξανά το κίνητρο και μια ψυχολογική ώθηση».

Είχες κάποιες επιφυλάξεις στον πρώτο σου αγώνα με εμπόδια;

«Στην πρώτη κούρσα στη Φιλοθέη, φοβόμουν μήπως δεν φτάσω τα εμπόδια και δεν καταφέρω να τερματίσω».

Προτιμάς τον ανοιχτό ή τον κλειστό;

«Ο αγαπημένος μου είναι ο κλειστός. Νιώθω πάντα πιο προετοιμασμένη, μου αρέσει το κρύο και τα μέτρα είναι λιγότερα. Είμαι εκρηκτική και προτιμώ τα 60μ με εμπόδια».

«Ανταμοιβή η κούρσα στις Σέρρες - Μου λείπει μια συμμετοχή με την Εθνική ομάδα γυναικών»

Ξεχωρίζεις κάποιον αγώνα σου;

«Την κούρσα στις Σέρρες. Μπορεί να έλειπαν οι δυο καλές, η Ελισάβετ (Πεσιρίδου) και η Αναϊς) Καραγιάννη, αλλά κέρδισα και ο χρόνος μου ήταν μια ανταμοιβή των κόπων μου».

Θα ήθελες να ξανατρέξεις κάποια κούρσα;

«Ναι, αυτή στην Καλαμάτα. Έχασα το ρυθμό μου, είχα κόντρα άνεμο, σκεφτόμουν ότι οι άλλες κοπέλες είναι πιο πίσω και τα παράτησα πριν καν μπω στην κούρσα. Μπήκα στον αγώνα με αρνητικό mood».

Υπάρχει κάποιο μετάλλιο που είναι ιδιαίτερο για εσένα;

«Ναι, αυτό που είχα κερδίσει σαν κορασίδα στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα. Ήταν δύσκολες οι στιγμές στο σπίτι καθώς περιμέναμε τη γιαγιά μου να φύγει από τη ζωή και μου βγήκε από την ψυχή μου αυτός ο χρόνος».

Έχεις συμμετάσχει σε αρκετούς αγώνες. Σου λείπει μια συμμετοχή σε Ευρωπαϊκό ή Παγκόσμιο Πρωτάθλημα;

«Μου λείπει μια συμμετοχή με την Εθνική ομάδα γυναικών. Θα ήθελα να δικαιωθεί ο κόπος μου. Θα ήθελα σκαλί με σκαλί να ανέβω και να πάρω ευκαιρίες. Δεν ξέρω αν θα είναι Βαλκανικό, Ευρωπαϊκό ή Παγκόσμιο, αυτό θα το κρίνουν οι επιδόσεις μου, αλλά θα ήθελα μια συμμετοχή. Θα είναι επιπλέον βαθμοί για εμένα».

Έχεις πάρει μέρος και σε αγώνες σκυτάλης. Είναι κάτι που σου αρέσει;

«Μου αρέσει πολύ. Είναι ένα αγώνισμα που σε εξιτάρει».

Είχες την τιμή να μεταφέρεις την Ολυμπιακή Φλόγα. Ποια τα συναισθήματα σου;

«Ήταν η χρονιά που είχα κερδίσει το Βαλκανικό Πρωτάθλημα και ήμουν στις επιλογές του Δήμου που θα εκπροσωπούσαν την πόλη όταν θα περνούσε η φλόγα από την Καβάλα. Το μεγαλύτερο μου όνειρο ως αθλήτρια είναι να βρεθώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες και η στιγμή εκείνη έμοιαζε να με φέρνει πιο κοντά σε αυτό. Συγκινήθηκα πολύ».

«Κολυμπάμε στο ΟΑΚΑ κάθε φορά που βρέχει – Πέφτουν σοφάδες»

Πού προπονείσαι; Είσαι ικανοποιημένη από τις εγκαταστάσεις στις οποίες προπονείσαι;

«Κάνω προπόνηση στο κλειστό του Ολυμπιακού Σταδίου και στο Ζηρίνειο. Μας διώχνουν από το Ζηρίνειο σιγά σιγά και δεν υπάρχει και σωστό ταρτάν. Στο ΟΑΚΑ δεν υπάρχει θέρμανση, πλημμυρίζουμε κάθε φορά που βρέχει, μπαίνει νερό και κολυμπάμε (γέλια). Κάποιες φορές πέφτουν και σοφάδες από το ταβάνι. Απλά επιβιώνουμε. Κάνουμε το σταυρό μας για να μην τραυματιστούμε. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια».

Είναι επαρκής η χρηματοδότηση; Υπάρχουν στιγμές που έχεις βάλει το χέρι στην τσέπη;

«Τα έξοδα μου τα καλύπτει ο σύλλογος μου, ο ΟΚΑ Καβάλας. Με βοηθάει με το υλικό και τα ταξίδια. Παράλληλα, δουλεύω σε ένα σύλλογο με παιδιά στην Πεύκη και κάνω κάποια μαθήματα personal ώστε να μπορώ να καλύπτω τα προσωπικά μου έξοδα».

Είναι εύκολο να συνδυάσεις τον πρωταθλητισμό και την εργασία;

«Δεν είναι εύκολο αλλά ο πρωταθλητισμός μου δίνει κίνητρο να πάω για δουλειά. Ξέρω ότι κάνω κάτι που αγαπώ και ταυτόχρονα δουλεύω. Δεν ξέρω πόσο θα τα καταφέρνω αλλά θα προσπαθήσω να δουλεύω όσο πάει».

Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος της προπονήτριας σου (Ιωάννα Σιώμου);

«Είναι σημαντική τόσο ως προπονήτρια αλλά και ως άνθρωπος. Μου ταιριάζει το πρόγραμμα της. Είναι ένας άνθρωπος με κατανόηση και μας βοηθά συνεχώς».

Ποια είναι η σημαντικότερη συμβουλή που σου έχει δώσει;

«Να απολαμβάνω τον αγώνα».

«Σκέφτηκα να τα παρατήσω την πρώτη χρονιά στην Αθήνα - Υστερώ πάνω από το εμπόδιο»

Έφυγες από την Καβάλα για την Αθήνα. Ήταν εύκολη η μετάβαση;

«Δεν ήταν καθόλου εύκολη. Ήμουν μόνη μου στην Αθήνα, η παρέα μου είχε περάσει σε άλλες πόλεις. Είχα φίλους μόνο αθλητές. Δεν μπορώ να μιλάω όλη μέρα για τον στίβο, όμως. Υπάρχει ζωή και εκτός αυτού. Άλλαξε αρκετά ο τρόπος σκέψης μου από το πιο μικρό, που είναι να πάω για καφέ, έως και το κομμάτι των σχέσεων».

Σκέφτηκες να τα παρατήσεις;

«Ναι, την πρώτη χρονιά που ήμουν στην Αθήνα και δεν έκανα τίποτα. Μπήκα στη σχολή στο δεύτερο εξάμηνο και απλά καθόμουν στην πόλη και δεν έκανα στίβο. Σκεφτόμουν είτε να τα παρατήσω είτε να αλλάξω αγώνισμα. Έτσι, κατάλαβα ότι η ζωή μου δεν είναι μόνο στίβος. Το να τρέχω είναι κάτι που μου αρέσει αλλά θέλω παράλληλα, να προσέχω εμένα ως άνθρωπο, ως κοπέλα, ως κόρη, ως σύντροφο. Το ένα μου δίνει δύναμη για το άλλο».

Τι σου έχει προσφέρει ο στίβος;

«Σίγουρα έχω κερδίσει εμπειρίες και πολλές συγκινητικές στιγμές. Έχει καθορίσει τον χαρακτήρα μου. Έμαθα να είμαι δυναμική, να παίρνω τις σωστές αποφάσεις την κατάλληλη στιγμή και να ξεπερνώ κάθε δυσκολία».

Ποια είναι η στάση της οικογένειας σου;

«Είναι πάντα δίπλα μου και με στηρίζουν. Έρχονται σε κάθε αγώνα μου και είναι κάτι που μου δίνει και μια έξτρα ώθηση να τρέξω. Είναι η δύναμη μου οι γονείς και η αδερφή μου».

Τι θα ήθελες να βελτιώσεις σε εσένα;

«Υστερώ πάνω από το εμπόδιο. Δεν είμαι γρήγορη πάνω από το εμπόδιο ενώ στο ενδιάμεσο είμαι. Θέλω να βελτιωθώ σε αυτό το κομμάτι».

Εκτός στίβου, με τι ασχολείσαι;

«Είμαι γυμνάστρια στις ακαδημίες. Τελείωσα τα ΤΕΦΑΑ με ειδικότητα τον στίβο και Οργάνωση και Διοίκηση του Αθλητισμού. Μου αρέσει πολύ και θέλω να ασχοληθώ».

Γνωρίζοντας καλύτερα τη Σοφία

Πρότυπο: «Είναι η Ελισάβετ Πεσιρίδου. Τη θαυμάζω για όσα έχει κάνει και για εκείνες τις στιγμές που έχει σταθεί βράχος. Χάρη σε αυτή έχω φτάσει σε αυτό το σημείο. Αν δεν είχα εκείνη για συναθλήτρια, ίσως να μην είχα καταφέρει να φτάσω ως εδώ. Με έχει βοηθήσει πολύ»

Αγαπημένο φαγητό: «Γεμιστά»

Αγαπημένο τραγούδι: «Το Tonight των Χατζηγιάννη και Reamonn»

Αγαπημένη σειρά/ταινία: «Το Manifest και το Get away with murder»

Αγαπημένο χρώμα: «Μπλε»

Κατοικίδιο: «Έχω ένα σκυλάκι στην Καβάλα. Στην Αθήνα ταΐζω τα αδέσποτα γατάκια (γέλια)»

Τατουάζ: «Όχι»

Γούρι: «Οι γονείς και η αδερφή μου»

Ελεύθερος Χρόνος: «Απλά ξαπλώνω στο κρεβάτι μου»

Μεγαλύτερη τρέλα: «Πήγα με τις φίλες μου στη Ρώμη για 1.5 μέρες και γυρίσαμε. Κάναμε βόλτες απλά με ένα πατίνι από την Παρασκευή το απόγευμα έως τα ξημερώματα της Κυριακής (γέλια)».

Πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου με μια λέξη/φράση: «Προσαρμοστική».

Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook