Το Πρωτάθλημα-εξπρές της Super League 2 και η κανονική διάρκειά του έριξε αυλαία το προηγούμενο Σάββατο με τη διεξαγωγή της 18ης αγωνιστικής.
Αυτό ήταν... Τέλος, ό,τι έγινε έγινε, τίποτα δε γυρίζει πίσω, τίποτα δεν αλλάζει και οι ομάδες σε δύο εβδομάδες από σήμερα καλούνται να παίξουν τους κόπους μίας χρονιάς σε πλέι οφ και πλέι άουτ.
Στα πρώτα (σσ πλέι οφ) θα συμμετάσχει ο Ηρακλής με στόχο να πετύχει την ολική ανατροπή και να πετύχει αυτό που φάνταζε-και φαντάζει ακόμη για πολλούς-απίθανο. Να φέρει... τούμπα την διαμορφωθείσα βαθμολογική κατάσταση, να «σβήσει» την διαφορά από την ΑΕΛ και να πανηγυρίσει την πιο μάγκικη άνοδο στην ιστορία του Πρωταθλήματος της Super League 2.
Οι κυανόλευκοι εισέρχονται στα πλέι οφ με 18 βαθμούς, έξι λιγότερους από την πρώτη ΑΕΛ και πιστεύουν-και καλά κάνουν- ότι μπορούν να «γυρίσουν» την κατάσταση. Ενα μεγάλο «αχ» ωστόσο πλανάται πάνω από τη Μίκρα, καθώς η διαφορά θα μπορούσε να είναι πολύ μικρότερη και οι ισορροπίες πιο λεπτές εάν δεν υπήρχε το καταστροφικό ξεκίνημα.
Οι κυανόλευκοι «πλήρωσαν» εν πολλοίς την καθυστέρηση στον σχεδιασμό (το δέσιμο μίας ομάδας με 20 νέους παίκτες χρειάζεται χρόνο) για τη νέα χρονιά-λόγω καθυστέρησης στην εξασφάλιση αδειοδότησης και στη συμφωνία Ευγενίου-Μονεμβασιώτη- στην λάθος επιλογή του Σωκράτη Οφρυδόπουλου για την θέση του προπονητή (συγχρόνως και τις πολλές αλλαγές τεχνικών) αλλά και τους πολλούς και συχνούς τραυματισμούς.
Το... επιεικώς άθλιο ξεκίνημα είχε ως αποτέλεσμα στις τέσσερις πρώτες αγωνιστικές ο Ηρακλής να έχει συγκομιδή δύο βαθμών, την ώρα που η βασική του αντίπαλος για την άνοδο είχε ήδη συγκεντρώσει 12....
Έδειξε ότι έχει σφυγμό αλλά...
Η απομάκρυνση του Σωκράτη Οφρυδόπουλου εγκαίρως έφερε στον πάγκο τον Θανάση Στάικο.
Ο πρώτος «πλήρωσε» τα άσχημα αποτελέσματα αλλά και το γεγονός ότι ουδέποτε «μπήκε» στην ψυχολογία, στο κλίμα του Ηρακλή, παρότι έχει ελαφρυντικά μιας και κλήθηκε να δημιουργήσει σε χρόνο-dt μία ομάδα που θα έπρεπε να κάνει πρωταθλητισμό.
Ο «λαβωμένος» από πολλούς τραυματισμούς- μυϊκούς και όχι μόνο- έδειξε έστω και ασθμαίνοντας να επιστρέφει έπειτα από τις νίκες στο Καυτανζόγλειο με Εθνικό Νέου Κεραμιδίου και Διαγόρα, με 1-0 αμφότερες.
Νίκες με αίμα, δάκρυα και ιδρώτα...
Η αισιοδοξία που επέστρεψε πάνω από τη Μίκρα αλλά και στους οπαδούς της ομάδας για το προσδοκώμενο «turning point» έδωσε σύντομα τη θέση της στην απογοήτευση.
Η αδιανόητα κακή εμφάνιση στο άδειο «Παντελής Μαγουλάς» με αντίπαλο τη Νίκη Βόλου και η ήττα με 1-0 «τελείωσαν» και τον Θανάση Στάικο που είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος και καλός προπονητής, όμως εκείνο το απόγευμα στο Βόλο υπέπεσε σε προπονητικά εγκλήματα. Τα... άκυρα από προπονητές στους οποίους απευθύνθηκε ο Παναγιώτης Μονεμβασιώτης (ο οποίος έχει και αυτός ευθύνες για... ανορθογραφίες που έγιναν σε αγωνιστικό, διοικητικό και λειτουργικό κομμάτι) έφεραν στη θέση του πρώτου προπονητή τον Άκη Στολτίδη με βοηθό τον Λευτέρη Βελέντζα.
Το ντεμπούτο του «Ιέρο» με αντίπαλο τον Μακεδονικό ήταν εμφατικό με το 3-0 επί του Μακεδονικού, όμως η ισοπαλία-μαχαιριά με τον Καμπανιακό στη Χαλάστρα στο αλήστου μνήμης 3-3 (από 0-2 και 2-3) έβαλε τέλος στην παρουσία του ως προπονητή.
Η έλευση Δερμιτζάκη και η... απογείωση
Ο «γάμος» με τον Παύλο Δερμιτζάκη έγινε τελικά μετά από μία αποτυχημένη προσπάθεια που είχε προηγηθεί και ο καβαλιώτης τεχνικός ανέλαβε τον Ηρακλή.
Από την ημέρα που ανέλαβε ο τέταρτος τη φετινή χρονιά τεχνικός τους κυανόλευκους ξεκίνησε η ξέφρενη πορεία προς τα... ψηλά πατώματα της βαθμολογίας και εσχάτως την 2η θέση.
Μας αρέσει, δεν μας αρέσει, έχει υποστηρικτές, έχει haters και «προβληματισμένους» με το παρελθόν και τη θητεία του σε άλλες ομάδες όλα και όλοι κρίνονται εκ του αποτελέσματος.
Το πρόσημο συνεπώς-μέχρι στιγμής- είναι θετικό για τον έλληνα τεχνικό από τη στιγμή που ο Ηρακλής έχει μαζί του οκτώ νίκες στις τελευταίες εννιά αναμετρήσεις!
Εκτός από τις νίκες όμως σε αρκετούς αγώνες ο Ηρακλής παρουσίασε μία πολύ βελτιωμένη εικόνα εντός αγωνιστικού χώρου, με την ηρεμία και την πειθαρχία να επιστρέφουν μέσα και έξω από το γήπεδο. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι επί Δερμιτζάκη ο Ηρακλής έχει σκοράρει σε όλες τις αναμετρήσεις του.
Η μοναδική ήττα για τους κυανόλευκους επί θητείας Δερμιτζάκη ήταν από την ΑΕΛ στο Καυτανζόγλειο. Σε ένα παιχνίδι που στοίχισαν τα «εγκλήματα» Μπερτόλιο και Μαρκετζιάνι και ανεπάρκεια του διαιτητή Κόκκινου (επιβραβεύτηκε με την άνοδο του σαν 4ος στη Super League 1).
Αποτέλεσμα που θα μπορούσε να επιφέρει διαφορετικές ισορροπίες ενόψει της συνέχειας, σε ένα παιχνίδι που ίσως ο κ. Δερμιτζάκης (προπονητής δεν είμαι, άποψη και γνώμη καταθέτω) θα μπορούσε να κάνει καλύτερη διαχείριση, διαφορετικές αλλαγές και διαφοροποίηση συστήματος έστω και αν ο Ηρακλής αγωνιζόταν για 60 λεπτά με παίκτη λιγότερο.
Τα κορυφαία της χρονιάς
Ολοκληρώνοντας τη μίνι ανασκόπηση της χρονιάς, όσον αφορά βεβαίως την κανονική διάρκεια του Πρωταθλήματος, ας κάνουμε ένα... flash back στις τοπ επιδόσεις των 18 αγωνιστικών.
Η μεγαλύτερη σε έκταση σκορ νίκη για τον Ηρακλή σημειώθηκε την 18η και τελευταία αγωνιστική με αντίπαλο τον Καμπανιακό στο Καυτανζόγλειο με το συντριπτικό 5-0.
Ο Ηρακλής πέτυχε μία «τεσσάρα« και μάλιστα εκτός έδρας επί του Διαγόρα για την 15η αγωνιστική, ενώ είχε και δύο «τριάρες» επί Μακεδονικού (3-0) και ΠΑΣ Γιάννινα (3-1).
Οι κυανόλευκοι επίσης διαθέτουν το πιο αποτελεσματικό έως επιδραστικό δίδυμο σκόρερ στο βόρειο όμιλο αλλά και την κατηγορία.
Τσιριγώτης και Κούστα έχουν πετύχει τα 20 από τα 31 συνολικά τέρματα, 14 ο πρώτος και άλλα 6 ο δεύτερος.
Ο αθηναίος φορ μάλιστα έχει σημειώσει και χατ τρικ (στον αγώνα με τον Καμπανιακό στη Χαλάστρα), κάτι που έχει πετύχει επίσης μόνο ο Γιάννης Πασάς της ΑΕΛ.
