Κρύος ιδρώτας λούζει τους Τούρκους, που λόγω της κόντρας τους με το Ισραήλ, κινδυνεύει ο εφοδιασμό τους με ανταλλακτικά για τα δήθεν σούπερ drones τους, ενώ Ισραηλινός ειδικός ξεσκεπάζει την τουρκική αμυντική βιομηχανία.
Ο Ισραηλινός αναλυτής Shay Gal, συζητώντας την κίνηση της Τουρκίας για το TB2, εξέδωσε κρυφές απειλές ότι η Baykar δεν θα μπορέσει να προμηθευτεί ανταλλακτικά από δυτικές χώρες σε περίπτωση πιθανών εντάσεων μεταξύ Άγκυρας και Τελ Αβίβ, αναφέρει το τουρκικό Haber 7.
Η κόντρα των δύο χωρών έχει μεγαλώσει ακόμα περισσότερο, και πλέον δεν αφορά την Συρία ή τους Κούρδους, αλλά ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο.
Ο Ισραηλινός ειδικός και Αξιωματούχος Σέυ Γκάλ, μιλά ξεκάθαρα για τουρκική παγίδα των Μπαϊρακτάρ. "Το Bayraktar TB2 πωλούνταν ως «ανεξάρτητο προϊόν στο κουτί». Στην πραγματικότητα, είναι μια… εξάρτηση με φτερά! ", τόνιζει ο ίδιος.
Η νέα ανάλυση του Αντιπροέδρου της Αεροδιαστημικής Υπηρεσίας του Ισραήλ.
"Γιατί οι πελάτες της Τουρκίας πρέπει να είναι επιφυλακτικοί και γιατί η διπλωματία των drones της Τουρκίας παγιδεύει τους δικούς της πελάτες;
Η Τουρκία δεν ξεκίνησε από το μηδέν: Αντέγραψε πρώτα τα ισραηλινά ΜΕΑ «Ερευνητής» και «Ερωδιός», ενώ υπέκλεψε τα αμερικανικά Predator / Reaper. Η φήμη για το Μπαιρακτάρ TB2 προέρχεται από το Καραμπάχ (2020) και την Ουκρανία (2022). Μόλις η Ρωσία προσαρμόστηκε, το TB2 υποβαθμίστηκε σε αναγνώριστικο drone.
Εκεί ακριβώς καταρρίφθηκε ο μύθος. Το Μπαϊρακτάρ δεν είναι το «θαυματουργό όπλο» για το οποίο προσπαθούσαν να μας πείσουν τόσο ο Ερντογάν, όσο και ο Ζελένσκι.
Η εταιρεία ιδρύθηκε τη δεκαετία του 1980 από τον Özdemir Bayraktar. Τώρα διοικείται από τον Selcuk Bayraktar, γαμπρό του Ερντογάν.
Υπό την αιγίδα του Ερντογάν, η BaykarTech μετατράπηκε σε κάτι περισσότερο από μια απλή εταιρεία, έγινε μέρος της οικογενειακής αυτοκρατορίας, όπου η πολιτική, οι επιχειρήσεις και τα drones συνδυάζονται.
Η προωθούμενη ως «ανεξαρτησία» της εταιρείας, στην πραγματικότητα αποτελεί επίδειξη κρατικής υποστήριξης και σχέσης εξουσίας και χρήματος.
Η Baykar δεν είναι απλώς μια βιομηχανική επιτυχία. Είναι η απόλυτη οικογενειακή επιχείρηση που μετατράπηκε σε εργαλείο εξωτερικής πολιτικής. Τα πρώτα TB2 λειτουργούσαν με αυστριακούς κινητήρες BRP_Rotax, καναδικά οπτικά L3HarrisTech WESCAM και γερμανικούς αισθητήρες hensoldt.
Η Οτάβα πάγωσε τις εξαγωγές (2020), με μερική αντιστροφή (2024) της απόφασης. Έως το 2025, είχαμε περίπου 120 εκατομμύρια δολάρια σε επαναλαμβανόμενες πωλήσεις WESCAM.
Οι «αυτόχθονες» κινητήρες Μπαϊρακτάρ παραμένουν όμηροι της δυτικής αδειοδότησης. Τα 24 TB2 της Πολωνίας στο πλαίσιο σύμβασης NSPA (εκπαίδευση, υλικοτεχνική υποστήριξη) έχουν σκοτεινούς, παρασκηνιακούς όρους.
Η Κροατία αγόρασε 6 TB2s και έγινε το πρώτο μέλος του NATO που τα έθεσε σε λειτουργία. Στα Βαλκάνια, πρωταγωνιστούν οι διεφθαρμένες χώρες: Αλβανία, Κόσοβο, Βοσνία, όπου οι αδιαφανείς συμφωνίες διευρύνουν την τουρκική μόχλευση.
Δεν μιλάμε πλέον για πωλήσεις, αλλά για «χορηγίες» σε πολιτικές τσέπες. Το TB2 υποσκάπτει τα MQ-9 Reaper, Hermes-900, CH-4/Wing Loong. «Αρκετά καλό» για πολέμους στα σύνορα, αλλά οι κυρώσεις πνίγουν τις αλυσίδες εφοδιασμού του.
Η εξάρτηση περιορίζει την κυριαρχία στο χρονοδιάγραμμα της Άγκυρας.
Το Πακιστάν διαθέτει τουρκικά UAV, αλλά και τα κινεζικά CH-4/Wing Loong.
Διπλή γραμμή τροφοδοσίας ανθεκτική στις κυρώσεις, διαθέτοντας τουρκικά όπλα και υποστήριξη από το Πεκίνο, δηλαδή φθηνή αεροπορική ισχύς σε 2 μέτωπα, Κασμίρ και Ινδικός Ωκεανός.
Τουρκία, Πακιστάν, Κίνα συγκλίνουν σε ένα οικοσύστημα πακιστανικής εξάρτησης, το οποίο είναι ένα δίκοπο μαχαίρι. Το TB2 έχει κάνει την παρουσία του και στο Tigray της Αιθιοπίας, έπειτα στο Μαλί, αλλά και στον Νίγηρα.
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, η Τουρκία με το TB2 παραβίασε το εμπάργκο στη Λιβύη και στο Σουδάν.
Μιλάμε ξεκάθαρα για μίζες και όχι εμπόριο. Το πάγωμα της ΕΕ (2019), οι αμερικανικές κυρώσεις CAATSA (2020), το καναδικό εμπάργκο (2020), η απώλεια γραμμής κινητήρων, τσοκ μεταφοράς, και διακοπές λογισμικού είναι μόνο από τα πραγματικά γεγονότα για το τι σημαίνει τουρκική αμυντική βιομηχανία μη επανδρωμένων αεροσκαφών.
Σε μια κρίση Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, το δίκτυο υπηρεσιών των τουρκικών TB2 θα σταματήσει ακριβώς όταν η Άγκυρα θα το έχει ανάγκη.
Για Ισραήλ, Ελλάδα, Κύπρο η απάντηση είναι συμμετρική:
-Ανίχνευση σε όλα τα επίπεδα
-Ευέλικτα C-UAS
-Δολώματα
-Επιθέσεις σε επίγειους σταθμούς
-Μαζική όχληση και όχι ύψιστος κίνδυνος
Ακόμα και οι χώρες που είναι ήδη συνδεδεμένες με τα TB2 μπορούν κάλλιστα να διαφοροποιήσουν τις αλυσίδες εφοδιασμού και να απεμπλακούν από την «τουρκική παγίδα».
Η υποτιθέμενη «ανεξαρτησία» της Άγκυρας στηρίζεται σε δυτικές πηγλές. Η πραγματική διέξοδος για τους πελάτες του Ερντογάν είναι το άνοιγμα αυτών των καναλιών και η απεμπλοκή τους από την εξάρτηση της εταιρείας του «γαμπρού του Ερντογάν», καταλήγει ο ίδιος.
Η περιβόητη τουρκική αμυντική βιομηχανία είναι μια μεσαία παγκόσμια κατασκευαστική δύναμη, με πήλινα πόδια, που να κάποιος τραβήξει την πρίζα που την τροφοδοτεί, αυτή θα διακόψει τα πάντα.
Πηγή: pentapostagma
