Η απίθανη ιστορία -όπως τη διηγήθηκαν Ιβάν Γιοβάνοβιτς και Μιχάλης Κωνσταντίνου- από το 1997 για την πρώτη φορά που γνωρίστηκαν στον Ηρακλή.
Η Ένωση Νέων Παραλιμνίου σε πρόσφατη εκδήλωση που έγινε στο Δημαρχείο Παραλιμνίου-Δερύνειας, βράβευσε τον Μιχάλη Κωνσταντίνου για τη συμπλήρωση 30 χρόνων από το πρώτο παιχνίδι που έκανε ο σπουδαίος επιθετικός με την κυπριακή ομάδα. Από το Παραλίμνι άρχισε τη μεγάλη καριέρα που συνεχίστηκε σε Ηρακλή, Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό όπως και στην επιστροφή του στην Κύπρο.
Στην εκδήλωση προβλήθηκε -μεταξύ άλλων- και ένα βίντεο στο οποίο ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είπε -μεταξύ άλλων- και το πώς γνωρίστηκε με τον Μιχάλη Κωνσταντίνου. Μια απίθανη ιστορία με τον Κύπριο επιθετικό, άγνωστο μεταξύ αγνώστων τότε στον Ηρακλή, να μπαίνει στο ξενοδοχείο στην Αθήνα όπου έμενε ο Ηρακλής (καλοκαίρι 1997) γιατί θα έπαιζε φιλικά με τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ.
Ο Γιοβάνοβιτς είπε: “Ο Μιχάλης Κωνσταντίνου είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου πρόσωπα που γνώρισα στη διάρκεια της καριέρας μου. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το πώς γνωριστήκαμε με τον Μιχάλη. Ήταν το 1997, το καλοκαίρι, παίζαμε ένα φιλικό παιχνίδι στην Αθήνα και ήμασταν στο ξενοδοχείο. Τότε, εκείνες τις εποχές υπήρχε μεγαλύτερη ιεραρχία σε ό,τι αφορά στη θέση των μικρών και των μεγάλων στην ομάδα. Και τότε, στον Ηρακλή υπήρχαν αρκετοί μεγάλης ηλικίας όπως εγώ, ο Κωφίδης, ο Δανιήλ Παπαδόπουλος, ο Μήνας Χατζίδης. Υπήρχε και ένα γκρουπ παικτών που ήταν 25-26 χρονών.
Μία μέρα στο ξενοδοχείο κάποιος χτυπάει την πόρτα. Είμαι με τον Κωφίδη στο δωμάτιο. Μπαίνει ένας τύπος ψηλός, κοντοκουρεμένος, με ρούχα της ομάδας, τον βλέπουμε πρώτη φορά, μπαίνει μέσα, ρωτάει… “μπορώ να κάνω ένα τσιγάρο μαζί σας;”. Και εγώ και ο Σάββας μείναμε… Λογικά, αν ήταν ένας νεαρός που τον ξέραμε από την ομάδα, η απάντησή μας θα ήτανε… Μπορείτε να φανταστείτε. Επειδή ήταν ένα άγνωστο παιδί και ήρθε μέσα, του δώσαμε ένα τσιγάρο. Δεν κάναμε πολλή συζήτηση, καθόλου σχεδόν συζήτηση. Κάποια στιγμή, τον ρώτησε ο Σάββας… “Εσύ αγόρι μου, ποιος είσαι;”.
Λέει, είμαι ο Μιχάλης Κωνσταντίνου, έχω έρθει σήμερα στην ομάδα, με μεταγραφή, παίζω φορ και έφυγε. Όταν έφυγε, μείναμε οι δυο μας και λέγαμε… “Τι τύπος είναι αυτός; Τώρα πώς ήρθε ξαφνικά στο δωμάτιο και είχε και το θάρρος να ζητήσει και το τσιγάρο; Ποιος μικρός θα έρθει σε εμάς, στο δωμάτιο με τέτοιο θάρρος;” Και όμως μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, αυτός ο τύπος είχε φέρει ένα διαφορετικό αέρα στην ομάδα. Σε πολύ σύντομο διάστημα είχε καταφέρει να γίνει πρώτος στράικερ στην ομάδα φέρνοντας και τα γκολ και τη διάθεση και τον ενθουσιασμό”.
Στο περιστατικό αναφέρθηκε και ο Μιχάλης Κωνσταντίνου, σε συνέντευξη που έδωσε στους LEGOBALLS. Μεταξύ άλλων, είπε: “Είχα μια κακή συνήθεια όταν έπαιζα μικρός ποδόσφαιρο, κάπνιζα 1-2 τσιγάρα την ημέρα. Όταν υπέγραψα στον Ηρακλή, είχα πει ότι σταματάω. Έκανα 1-2 τσιγάρα την ημέρα στον στρατό και όταν έφτασα στην Θεσσαλονίκη, δεν είχα αγοράσει πακέτο. Τέλος. Όταν έφτασα, είχε αρχίσει η προετοιμασία, έκανα μία μικρή προπόνηση και φύγαμε για Αθήνα, για τα φιλικά παιχνίδια με Ολυμπιακό και ΑΕΚ.
Μου λένε, να πάω να γνωρίσω τους καινούργιους μου συμπαίκτες και έτσι ξεκίνησα να πηγαίνω, από δωμάτιο σε δωμάτιο. Κάποια στιγμή, σε πολλά δωμάτια έβλεπα τσιγάρα. Δηλαδή ίσως το 80% τότε της ομάδας του Ηρακλή, να καπνίζανε. Αν ήμασταν 25 επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, οι 19 σίγουρα καπνίζανε. Κάποια στιγμή έφτασα στο τελευταίο δωμάτιο, δεν άντεξα, είχα και δύο μέρες να καπνίσω όχι που κάπνιζα, αλλά κι αυτά τα 1-2 τσιγάρα ήτανε το κακό μου το πάθος. Φτάνω στο τελευταίο δωμάτιο μπαίνω μέσα, ήταν ο τεράστιος, Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ο τεράστιος, Κωφίδης, ο Χατζίδης ο Δανιήλ Παπαδόπουλος, παίζανε τάβλι και μιλάμε δεν έβλεπα. Και δεν άντεξα, μπορεί και να μη γνωρίστηκα. Τους είπα, μπορώ να κάνω ένα; Πήρα ένα τσιγάρο, δανείστηκα, και μετά, τους συστήθηκα”.
