Ο Μάσιμο Καντσελιέρι βρίσκεται στην Ελλάδα, έχει επιστρέψει για το παιχνίδι της Τρέντο με τον Πανιώνιο στο EuroCup με στόχο να... βελτιώσει το ρεκόρ της ιταλικής ομάδας.
Ο Ιταλός κόουτς μίλησε σε συνέντευξή του με πολύ συναίσθημα για τον ΠΑΟΚ και τον κ. Χατζόπουλο, ενώ αναφέρθηκε στις λεπτομέρειες που τον έκαναν να αποφασίσει Ιταλία.
Αναλυτικά:
Επιστροφή στην Ελλάδα, έστω και για λίγο, για να αντιμετωπίσετε τον Πανιώνιο. Ο Πανιώνιος ήταν η τελευταία ομάδα που αγωνιστήκατε ως προπονητής του ΠΑΟΚ. Ποιες σκέψεις περνούν από το μυαλό σας στην επιστροφή σας στην Ελλάδα;
«Πρέπει να είμαι ειλικρινής, αλλά αυτό δεν είναι μυστικό. Λέω σε όλους από τότε που έφυγα ότι νιώθω αυτή τη χώρα σαν μια χώρα που μου αρέσει πολύ.
Ας πούμε, εντάξει, δεν είμαι Έλληνας. Δεν θέλω να πω ότι είναι η χώρα μου, αλλά είναι μια χώρα όπου θα ήθελα αργά ή γρήγορα να ζήσω, να μείνω και να προπονήσω, γιατί ξέρετε ότι η εμπειρία ήταν υπέροχη. Αλλά συνολικά, η Ελλάδα είναι αυτή η θετική εμμονή με το μπάσκετ, ξέρετε, και η αγάπη που ταιριάζει απόλυτα στον τρόπο που ζω το μπάσκετ.
Έτσι, όταν έφτασα εδώ, ένιωθα άνετα. Ένιωθα σαν στο σπίτι μου. Ένιωθα καλά. Δεν έχω πάει ποτέ στην Αθήνα για να ζήσω, αλλά οι άνθρωποι γύρω μου, όπως είναι. Και επίσης μετά από μερικούς μήνες, οι άνθρωποι εξακολουθούν να με αναγνωρίζουν. Οπότε ήταν αρκετά περίεργο, αλλά ειλικρινά, μια θετική, πολύ θετική αίσθηση».
Τι σας λείπει περισσότερο από την Ελλάδα και τι θυμάστε περισσότερο;
«Η ελληνική σαλάτα, freddo espresso, σκέτο. Όταν πρωτοήρθα, κορόιδευα τους δύο αγαπημένους μου βοηθούς, τον Μπάμπη (Καραϊσκο) και τον Παντελή (Μπούτσκο), ότι έπιναν freddo espresso και εγώ, όχι, πρέπει να το πιώ αυτό.
Και μετά από έξι, επτά μήνες, ξεκίνησα με freddo espresso και τώρα μου λείπει. Τι μου λείπει από αυτή τη χώρα; Α, όλα έχουν να κάνουν με τον αθλητισμό. Το γεγονός ότι όλοι σε γνωρίζουν, θετικά ή αρνητικά.
Ξέρεις, μπορείς να αναλάβεις αυτή την ευθύνη. Μπορείς να αναλάβεις και αυτό το αρνητικό κομμάτι. Δηλαδή, αν κερδίσεις ή αν δεν κερδίσεις, αν δεν σε συμπαθούν, στο λένε.
Για έναν άμεσο και ευθύ άνθρωπο σαν εμένα, προτιμώ κάποιον που έρχεται κατευθείαν σε μένα για να μου πει, ποιος είσαι; Περισσότερο από το να μην λέει τίποτα και να γράφει σχόλια ή οποιοδήποτε είδος κοινωνικής δικτύωσης. Μου λείπει το πάθος. Μου λείπει το πάθος για τον αθλητισμό που έχει κάθε ομάδα.
Ο ΠΑΟΚ ήταν ξεχωριστός. Δεν μπορώ να το κρύψω. Όταν μου το έλεγαν στην αρχή, σκεφτόμουν, εντάξει, είναι φυσιολογικό να το λένε αυτό.
Αλλά φεύγοντας από εκεί, ένα πράγμα που πρέπει να πω είναι ότι όλοι, από τον υπεύθυνο εξοπλισμού μέχρι τον Ηρακλή, τον ιδιοκτήτη της καφετέριας μέσα στο γήπεδο, είναι σαν να είναι εθισμένοι στον ΠΑΟΚ. Και όταν υπάρχει ένας αγώνας, πηγαίνουν εκεί και δεν σκέφτονται τίποτα άλλο, αλλά πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να κερδίσουμε. Και αυτό το πράγμα του να βρίσκουμε τον τρόπο ήταν επίσης, εξέτασα την ομάδα και υποθέτω ότι η ομάδα έφερε το πνεύμα εκείνης της σεζόν.
Γι' αυτό, αυτό είναι βασικά αυτό που μου λείπει, αν με ρωτάτε, δεν είναι ότι σε άλλα μέρη ή στην Ιταλία, δεν είναι έτσι. Αλλά αυτή τη στιγμή, όταν επιστρέφω στην Ελλάδα, μου θυμίζει αυτό».
Μιλάτε ακόμα με μεγάλο πάθος για τον ΠΑΟΚ και όσα ζήσατε στη Θεσσαλονίκη. Οπότε, θα ήθελα να σας ρωτήσω, τι συνέβη το καλοκαίρι;
«Ο ΠΑΟΚ ήταν τέλειος απέναντί μου. Ο Θανάσης Χατζόπουλος είναι σοβαρός και εξαιρετικός άνθρωπος. Επίσης, νομίζω ότι διαχειριζόταν και διαχειρίζεται την ομάδα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Είχαμε συνομιλίες και απλά, ήταν τέλειοι.
Είπαν απλώς, εντάξει, αν θέλετε να μείνετε, είμαστε έτοιμοι. Ό,τι και να χρειαστεί. Έτσι, ήταν απλώς μια απόφαση που με έφερε να αποδείξω τον εαυτό μου για άλλη μια φορά.
Ξέρετε, όπως δεν μπορώ να κρύψω ότι στη Θεσσαλονίκη, ένιωθα σαν στο σπίτι μου. Έτσι, το να νιώθω σπίτι για μένα είναι ένα όμορφο συναίσθημα όσον αφορά την οικογένεια και τα πρόσωπα και τα πάντα, και επίσης το μπάσκετ. Αλλά το να βρω έναν άλλο κόσμο για να αγωνιστώ, ξέρετε, ήταν η προτεραιότητά μου.
Ήταν πολύ, πολύ προσωπικό. Και ήθελα να το κάνω στην Ιταλία για να δω αν μπορώ να το κάνω και στη χώρα μου. Αυτός ήταν ο μόνος λόγος. Δεν έχει καμία σχέση με αυτό που ζούσα. Δηλαδή, είναι πιο λογικό από το λογικό. Γι' αυτό τώρα θέλω έναν ακόμη αγώνα. Είναι διαφορετικό, εντελώς διαφορετικό. Είναι το Eurocup.
Ήθελα να παίξω στο Eurocup για πρώτη φορά στη ζωή μου, ξέρετε, ακόμα κι αν αυτή τη στιγμή δεν είμαστε στην καλύτερη θέση. Αλλά, θέλω να αγωνιστώ και θέλω να αναδείξω αυτήν την ομάδα. Έτσι είμαι. Δεν ξέρω αν είναι σωστό, αλλά έτσι νιώθω».
Είδαμε πως παίκτες όπως ο Φρανκ Μπάρτλεϊ, ο Δημήτρης Κατσίβελης, ο Σαβάρ Ρέινολντς, ο Τζέικ Φόρεστερ, ο Ρόκι Κρούζερ, σχεδόν όλοι οι παίκτες της περσινής ομάδας πήραν καλύτερα συμβόλαια. Νιώθετε πως αφήσατε με αυτόν τον τρόπο το σημάδι σας στην ομάδα;
«Πιστεύω και νιώθω ότι άφησαν το στίγμα τους σε μένα και στο μέλλον μου περισσότερο από εμένα. Είναι καλοί παίκτες. Απλώς κάναμε μια στρατολόγηση, υπογράψαμε αυτούς τους παίκτες και τους δώσαμε την ευκαιρία. Την πήραν και έπαιξαν. Εγώ ήμουν απλώς εκεί.
Πιστεύω ότι ήταν ο σωστός συνδυασμός. Αλλά αν θα έχω μια καλύτερη καριέρα, τους το οφείλω περισσότερο από ό,τι μου το οφείλουν αυτοί. Έπαιξαν, σκόραραν καλάθια, έπαιξαν άμυνα, ήταν σκληροί τις μέρες που ήμουν πολύ σκληρός. Ήταν πιο εύκολο για μένα και πιο δύσκολο για αυτούς. Γι' αυτό τους αξίζουν όλα τα εύσημα».
Πηγή: Athletiko.gr
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube
Μαζί και στο spotif
