Παρότι η σουκραλόζη είναι ένα δημοφιλές τεχνητό γλυκαντικό που χρησιμοποιείται από όσους επιθυμούν να χάσουν βάρος ή να ρυθμίσουν τα επίπεδα του σακχάρου, μια νέα μελέτη προειδοποιεί ότι ενδεχομένως να μην είναι η καλύτερη επιλογή για όσους υποβάλλονται σε ανοσοθεραπεία για την ίαση του καρκίνου.
Ειδικότερα, σύμφωνα με νεότερη μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ και του Κέντρου Καρκίνου UPMC Hillman, που δημοσιεύτηκε στο Cancer Discovery, οι ασθενείς με μελάνωμα και μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα που κατανάλωναν υψηλά επίπεδα σουκραλόζης είχαν χειρότερη ανταπόκριση στην ανοσοθεραπεία και χαμηλότερη επιβίωση σε σύγκριση με όσους ακολουθούσαν διατροφή χαμηλή σε τεχνητά γλυκαντικά.
Παρόλα αυτά, τα συμπληρώματα που αύξησαν τα επίπεδα του αμινοξέος αργινίνη μείωσαν τις βλαβερές επιδράσεις της σουκραλόζης στην ανοσοθεραπεία, όταν δοκιμάστηκαν πειραματικά σε ποντίκια.
«Θα ήταν εύκολο να πούμε “Σταματήστε να πίνετε αναψυκτικά χωρίς ζάχαρη”, αλλά όταν οι ασθενείς υποβάλλονται σε θεραπεία για καρκίνο, έχουν ήδη αρκετά προβλήματα, οπότε το να τους ζητήσουμε να αλλάξουν δραστικά τη διατροφή τους μπορεί να μην είναι ρεαλιστικό», δήλωσε η κύρια συγγραφέας Δρ. Abby Overacre, Ph.D., επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Ανοσολογίας του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ και του UPMC Hillman. «Γι’ αυτό είναι τόσο συναρπαστικό το γεγονός ότι η συμπλήρωση αργινίνης μπορεί να είναι μια απλή προσέγγιση για την αντιμετώπιση των αρνητικών επιδράσεων της σουκραλόζης στην ανοσοθεραπεία» συμπληρώνει.
Ο ανώτερος συγγραφέας Δρ. Diwakar Davar, M.D., αναπληρωτής καθηγητής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ και ογκολόγος – αιματολόγος στο UPMC Hillman, σε συνεργασία με την Δρα. Overacre και την ερευνητική τους ομάδα, χρησιμοποίησε ποντίκια για να δείξει ότι οι αρνητικές επιπτώσεις της σουκραλόζης οφείλονται στη διαταραχή των βακτηρίων του εντέρου. Συγκεκριμένα, στα μοντέλα ποντικών με καρκίνο του πνεύμονα και του δέρματος, η προσθήκη σουκραλόζης στη διατροφή μείωσε την αποτελεσματικότητα της ανοσοθεραπείας anti-PD1, με αποτέλεσμα μεγαλύτερους όγκους και μικρότερη επιβίωση. Ωστόσο, όταν στα ποντίκια χορηγήθηκε αργινίνη – ή κιτρουλίνη, την οποία ο οργανισμός μετατρέπει σε αργινίνη – η θεραπεία άρχισε να λειτουργεί ξανά.
Αυτό που παρατήρησαν ήταν ότι η σουκραλόζη αλλοίωσε τη σύνθεση του μικροβιώματος του εντέρου στα ποντίκια, ενισχύοντας τα είδη που διασπούν την αργινίνη. Ως αποτέλεσμα, τα επίπεδα αργινίνης μειώθηκαν στο αίμα, στο υγρό του όγκου και στα κόπρανα. Οι αναστολείς των ανοσολογικών σημείων ελέγχου, όπως η θεραπεία anti-PD1, ενισχύουν τη δραστηριότητα των Τ κυττάρων για να τα βοηθήσουν να καταστρέψουν καλύτερα τα καρκινικά κύτταρα. Η αργινίνη διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην υποστήριξη της λειτουργίας των Τ κυττάρων, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις καρκίνου.
«Όταν τα επίπεδα αργινίνης εξαντλήθηκαν λόγω των μεταβολών στο μικροβίωμα που προκλήθηκαν από τη σουκραλόζη, τα Τ κύτταρα δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν σωστά», δήλωσε η Δρ. Overacre. «Ως αποτέλεσμα, η ανοσοθεραπεία δεν ήταν τόσο αποτελεσματική σε ποντίκια που τράφηκαν με σουκραλόζη» εξήγησε.
Θέλοντας να εξετάσουν τα θετικά αυτά αποτελέσματα και σε ανθρώπους, οι ερευνητές μελέτησαν 132 ασθενείς με προχωρημένο μελάνωμα ή καρκίνο του πνεύμονα που λάμβαναν την ανοσοθεραπεία anti-PD1, είτε μόνη της είτε σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία. Αυτοί οι ασθενείς συμπλήρωσαν λεπτομερείς ερωτηματολόγια σχετικά με τη διατροφή τους, μαζί με ερωτήσεις σχετικά με τη συχνότητα χρήσης τεχνητών γλυκαντικών σε ροφήματα όπως καφές, τσάι και αναψυκτικά χωρίς ζάχαρη.
«Διαπιστώσαμε ότι η σουκραλόζη εμπόδιζε την αποτελεσματικότητα των ανοσοθεραπειών σε μια σειρά από τύπους καρκίνου, στάδια και μεθόδους θεραπείας», δήλωσε ο Δρ. Davar. «Τα αποτελέσματα αυτά αυξάνουν την πιθανότητα σχεδιασμού πρεβιοτικών, όπως στοχευμένη συμπλήρωση θρεπτικών συστατικών για ασθενείς που καταναλώνουν υψηλά επίπεδα σουκραλόζης».
Με αυτά τα νέα ευρήματα, οι ερευνητές στοχεύουν να ξεκινήσουν μια κλινική δοκιμή για να διαπιστώσουν εάν τα συμπληρώματα κιτρουλίνης μπορούν να επηρεάσουν το μικροβίωμα του εντέρου και να βελτιώσουν την ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος να καταπολεμά τους όγκους στους ασθενείς. Οι ερευνητές ενδιαφέρονται επίσης να εξετάσουν πώς άλλα υποκατάστατα ζάχαρης, όπως η ασπαρτάμη, η σακχαρίνη, η ξυλιτόλη και η στέβια, επηρεάζουν το ανοσοποιητικό σύστημα και την ανταπόκριση στην ανοσοθεραπεία.
πηγή: ygeiamou
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube
Βρείτε μας και στο spotify