Τουρκικό ΜΜΕ αναφέρει ότι: ”Για πολύ καιρό, η Άγκυρα προσεγγίζει τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, ιδίως εκείνα που αφορούν την άμεση περιοχή της, μέσα στο πλαίσιο των δογμάτων της «περιφερειακής ιδιοκτησίας» και της «στρατηγικής υπομονής».
Θέλει να λύσει τα προβλήματα μόνιμα μέσω της διπλωματίας, με μια φόρμουλα win-win.
Οι προσπάθειες που καταβάλλονται για την επίλυση του ζητήματος του ΡΚΚ στο Ιράκ και τη Συρία, καθώς και στην Τουρκία, αποτελούν σαφή ένδειξη αυτού.
Επειδή το ΡΚΚ, το οποίο έχει φτάσει στο μηδενικό σημείο εντός της χώρας, εξακολουθεί να αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή αστάθειας στο Ιράκ και τη Συρία.
Η μη εξάλειψη της τρομοκρατίας στις γειτονικές χώρες σημαίνει ότι η τρομοκρατία, η μετανάστευση, το οικονομικό κόστος και η αστάθεια θα μεταφερθούν στην Τουρκία, καθώς και στις χώρες όπου βρίσκεται.
Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο η Άγκυρα τιμά τον στόχο «Τουρκία χωρίς τρομοκρατία» μαζί με τον στόχο «Περιοχή χωρίς τρομοκρατία».
Η πρόοδος που σημειώθηκε στη διαδικασία που ξεκίνησε την 1η Οκτωβρίου – μετά από 47 χρόνια αιματηρής και επώδυνης τρομοκρατίας – δεν είναι καθόλου κακή. Η διάλυση του PKK, η καύση των όπλων του, η σύσταση μιας «επιτροπής σχεδιασμού μετά το PKK» στη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας… Πηγές ασφαλείας αναφέρουν ότι η διαδικασία προχωρά και επί τόπου υπό τον έλεγχο της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (MIT) και των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (TSK).
Το PKK-YPG, το οποίο χρησιμοποιεί το όνομα SDF στη Συρία, φαίνεται να επιμένει να ανατρέπει τα πάντα μη συμμορφούμενο με την απόφαση τερματισμού και τη συμφωνία που υπογράφηκε στη Δαμασκό στις 10 Μαρτίου.
Τι σημαίνει αυτό; Για να το θέσω με τους πιο απλούς και ρεαλιστικούς όρους, σημαίνει την παρεμπόδιση των προσπαθειών της Άγκυρας να «τερματίσει την τρομοκρατία χωρίς αιματοχυσία». Το να δοθεί στο YPG-SDF η μεταχείριση που τους αξίζει σημαίνει «να ζητηθεί το τέλος τους».
Ταυτόχρονα με τις επιθέσεις του Ισραήλ στη Συρία… Προσπαθώντας να διεισδύσει στη Συρία αφού δεν κατάφερε να βρει μέρος να κρυφτεί στο Ιράκ… Συγκρουόμενο με τον στρατό της Δαμασκού και μαρτυρώντας Σύρους στρατιώτες… Αποκλείοντας δρόμους γύρω από το Χαλέπι και επιτιθέμενοι σε στρατιωτικές θέσεις στη Μανμπίτζ και το Ντέιρ Χαφίρ… Εγκαθίσταμενο γύρω από το φράγμα Τισρίν, το οποίο δεν παρέδωσε… Μη παραδίδοντας στρατιωτικούς και πολιτικούς δημόσιους θεσμούς και οργανισμούς, εγκαταστάσεις πετρελαίου και νερού που υποτίθεται ότι θα παραδώσει στη Δαμασκό…Στρατιωτικά είδη
Δείχνει ότι διψάει για τον θάνατό του.
Οι SDF βγήκαν από ένα συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στη Χασακά στις 8 Αυγούστου με την απόφαση να «επιμείνουν στο αίτημά τους για ομοσπονδία». Ένωσαν τις δυνάμεις τους με τους ελεγχόμενους από το Ισραήλ Δρούζους και φιλο-Άσαντ Αλαουίτες με στόχο τη διαίρεση της Συρίας. Παρόμοιες δηλώσεις έγιναν τις προάλλες από τον πρώην ηγέτη του ΠΥΔ, Σαλίχ Μουσλίμ, ο οποίος βρίσκεται στη λίστα των πιο καταζητούμενων τρομοκρατών της Τουρκίας.
Οι SDF λαμβάνουν πολύ σαφή υποστήριξη από το Ισραήλ και κυμαινόμενη υποστήριξη από τις ΗΠΑ.
Μέχρι τον περασμένο μήνα, ο Ειδικός Αντιπρόσωπος του Τραμπ για τη Συρία και Πρέσβης στην Άγκυρα, Τομ Μπαράκ, έλεγε: «Ο ομοσπονδισμός δεν λειτουργεί στη Συρία. Οι SDF πρέπει να επιταχύνουν τις διαπραγματεύσεις», «Ο μόνος δρόμος στη Συρία περνάει από τη Δαμασκό. Ο ομοσπονδισμός δεν λειτουργεί» και «Ένα έθνος, ένας στρατός, μία Συρία». Μιλούσε με τα λόγια της Άγκυρας.
Ξαφνικά, λόγω των επερχόμενων ενδιάμεσων εκλογών και της αυξανόμενης πίεσης στον Τραμπ από το εβραϊκό λόμπι, η «φωνή του ιδιοκτήτη της» επέστρεψε στην αρχή: «Αν όχι μια ομοσπονδία, τότε μια μορφή κυβέρνησης κοντά σε αυτήν θα μπορούσε να είναι δυνατή», είπε, επικαλούμενος «εθνοτικές θρησκευτικές σεκταριστικές διαφορές» και έδωσε τη συνταγή για το πώς να διαιρεθεί η Συρία – δηλαδή, τιθασεύοντάς την με τον τρόπο που θέλει να δει το Ισραήλ στο μενού.
Ας τελειώσουμε αυτό το θέμα λέγοντας ότι το Ισραήλ παράγει επίσης δικαιολογίες για τις SDF που βασίζονται στο ISIS.
Το συριακό PKK είναι το πιόνι του Ισραήλ
Εν ολίγοις, οι SDF θα χρησιμοποιηθούν για άλλη μια φορά εναντίον της Τουρκίας για «τακτικούς» σκοπούς.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες το έκαναν αυτό πριν από δέκα χρόνια, και τώρα το Ισραήλ επιδιώκει κάτι παρόμοιο.
Το αίμα και τα δάκρυα που χύθηκαν στη Συρία την τελευταία δεκαετία δεν σημαίνουν τίποτα ούτε για το Ισραήλ ούτε για τις ΗΠΑ. Η εμπειρία έχει αποδείξει ότι δεν έχουν καμία σχέση με το κουρδικό αίμα που χύνεται με τη «στολή» του PKK-SDF.
Η Τουρκία ήταν η μόνη χώρα που έκλαψε για την αιματοχυσία, τα κατεστραμμένα σπίτια, τις κατεστραμμένες πόλεις, τα παιδιά που πνίγονταν στα νερά της Μεσογείου, τις γυναίκες που βιάστηκαν, τους αδελφούς και τις αδελφές των οποίων τα σώματα πιέστηκαν σε όργανα βασανιστηρίων, ανεξάρτητα από το αν ήταν Κούρδοι, Άραβες, Τουρκομάνοι, Ασσύριοι, Αλεβίτες ή Γιαζίντι, και εργάστηκε για να τερματίσει αυτό. Έτσι προέκυψε η επανάσταση της 8ης Δεκεμβρίου.
Φαίνεται ότι έχει επιτευχθεί ένα νέο σημείο για τις SDF.
Η στάση της Τουρκίας είναι ξεκάθαρη. Η Άγκυρα ερμηνεύει τη διάλυση της Συρίας ως άμεση απειλή για την Τουρκία. Έχουν γίνει πολλές δηλώσεις προς τούτο.
Ο Υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν δήλωσε: «Θα το εκλάβουμε αυτό ως απειλή για την εθνική μας ασφάλεια και θα επέμβουμε». Δεν θα μπορούσε να είχε δηλωθεί πιο ξεκάθαρα.”
πηγή: enoplos
