Ουδείς μπορεί να ισχυριστεί ότι η ΚΕΔ δεν εργάζεται σκληρά. Όμως μόνο για τη βιτρίνα.
Οι μαζικές αποχωρήσεις χαμηλόβαθμων ρέφερι δημιουργούν δικαιολογημένο προβληματισμό και επιτείνουν το πρόβλημα που -ούτως ή άλλως- υφίσταται με τον παραγωγικό ιστό της ελληνικής διαιτησίας.
Η χώρα έχει πάψει να βγάζει νέους ρέφερι την τελευταία δεκαετία. Η διεθνής επιτροπεία ασχολήθηκε μόνο με την έλευση ξένων διαιτητών και εσχάτως με τους πρωτοκλασάτους Έλληνες. Ουδέποτε ασχολήθηκε με σχολές διαιτησίας που θα έφερναν φρέσκο αίμα.
Δυστυχώς και ο Στεφάν Λανουά με τους συνεργάτες του περιορίζονται στην αναιμική καμπάνια της ΕΠΟ, η οποία δημιουργεί μια επίπλαστη προσμονή.
"Γίνε διαιτητής"!
Όχι, βέβαια.
"Σε κάνουμε διαιτητή"!
Αλήθεια, ποιοι εκπροσωπούν τον διαρκή και αέναο μηχανισμό παραγωγής διαιτητών; Ο Ευθυμιάδης και η Κόκοτου που χάνουν την μπάλα σε λίστες συναδέλφων, οι οποίοι είτε αποδήμησαν εις Κύριον είτε έχουν παρατήσει τη σφυρίχτρα προ πολλού;
Πολύ σύντομα θα δούμε να χρησιμοποιούνται στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα ξένοι ρέφερι γιατί η ιδέα με τους ποδοσφαιριστές-διαιτητές δεν θα αποδώσει. Είναι πρακτικά ανεφάρμοστη.
Όσο για τους προαχθέντες, ήδη πήραμε την πρώτη γεύση από δύο. Χωρίς VAR στο κύπελλο, έμοιαζαν ανεκπαϊδευτοι. Πάσχουν και τα κριτήρια αξιολόγησης.
Η στήλη επιμένει στο ζήτημα της θεσμικής εκπροσώπησης των διαιτητών για έναν και μοναδικό λόγο: Θα αλλάξει η ψυχολογία τους. Όταν νιώσουν ότι συνδιοικούν το ποδόσφαιρο, θα απελευθερωθούν.
Ο αθλητικός νόμος δεσμεύει την ΕΠΟ να αναγνωρίσει την Ένωση Διαιτητών. Με όλους μέσα: Εν ενεργεία και μη. Σε κάθε περίπτωση, εκπρόσωπος της ελληνικής διαιτησίας στην Εκτελεστική Επιτροπή της Ομοσπονδίας, πρέπει να υπάρχει.
Μόνον έτσι θα δημιουργηθούν συνθήκες ολικής επαναφοράς των Ελλήνων ρέφερι. Διότι όσο η κατάσταση είναι βαλτωμένη, ο Γάλλος αρχιδιαιτητής δικαιούται να προβλέπει διεθνή επιτροπεία σε πλήρη μορφή έως το 2030.
Άλλωστε την τελευταία τριακονταετία, τα ζήσαμε όλα στην ελληνική διαιτησία. Από παράγκες μέχρι τρόικες. Και όπως έλεγε ο διασημότερος ζωγράφος όλων των εποχών, ο Πάμπλο Πικάσο, "κάθε πράξη δημιουργίας είναι πρώτα μια πράξη καταστροφής".
