Ο Ελάιζα Μήτρου-Λονγκ είναι ξανά κιτρινόμαυρος από τις αρχές του καλοκαιριού, επιστρέφοντας στη Θεσσαλονίκη ωριμότερος και πιο ικανός να βοηθήσει την ομάδα του. Νιώθει τη Θεσσαλονίκη δεύτερο σπίτι του και είναι χαρούμενος που θα φορέσει ξανά τη φανέλα του Άρη.
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, έκανε δηλώσεις… εφ όλης της ύλης, ενώ από τη συζήτηση δεν έλειψε και η Εθνική ομάδα μπάσκετ, καθώς ο Μήτρου-Λονγκ έχει αποκτήσει το ελληνικό διαβατήριο.
Αναλυτικά η συνέντευξή του:
Ερ. Τι θεωρείς πως σε έφερε πίσω στον Άρη, η μοίρα, ότι άφησες, ίσως, από την προηγούμενη θητεία σου στην ομάδα, δουλειά στη μέση, η ισχυρή θέλησή σου να επιστρέψεις, κάτι άλλο;
Απ. «Ειλικρινά, θα έλεγα το ό,τι συμβαίνει εδώ με την αλλαγή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της ομάδας. Ο Νίκος Ζήσης είναι, προφανώς, ένας από τους στυλοβάτες στην καινούργια σελίδα που ‘γράφεται’ για τον Άρη, γεγονός που μέτρησε στο μυαλό μου. Έπαιξα αντίπαλός του την πρώτη χρονιά μου στην Ελλάδα, όταν αγωνιζόταν εκείνος στην ΑΕΚ. Ήταν μια ξεκάθαρη, όχι εύκολη απόφαση, το να είμαι ξανά εδώ. Η συμμετοχή σε ευρωπαϊκή διοργάνωση με την ομάδα, έπαιξε, επίσης, τον ρόλο της στην απόφασή μου. Όπως και οι φίλαθλοι του Άρη, αλλά και η πόλη της Θεσσαλονίκης, την οποία γνωρίζω, έχω έρθει αρκετές φορές και μόνος μου εδώ. Θα έλεγα, γενικά, ότι τα... αστέρια ευθυγραμμίστηκαν για να επιστρέψω και νομίζω πως η απόφασή μου ήταν η σωστή».
Ερ. Γιατί πιστεύεις ο Άρης έχει «χαραχτεί» μέσα σου εντονότερα από κάθε άλλη ομάδα για την οποία αγωνίστηκες, μέχρι τώρα, στην καριέρα σου;
Απ. «Νομίζω πως, πέρα από την ελληνική καταγωγή μου, αυτό έχει σχέση με το ότι την περίοδο που οι συνθήκες διαμορφώθηκαν έτσι και ήμουν σε ανάγκη, επειδή αποδεσμεύτηκα από την ομάδα με την οποία είχα υπογράψει στην Τουρκία (Γιάλοβασπορ, το φθινόπωρο του 2022), ο Άρης, ο κόουτς Καστρίτης, τότε, άνοιξαν την αγκαλιά τους για μένα και υπέγραψα, αρχικά, συμβόλαιο δύο μηνών με την ομάδα. Ο οργανισμός του Άρη, οι φίλαθλοι, με δέχτηκαν. Έδειξαν υποστήριξη και κατανόηση στο ποιος είμαι και τι μπορώ να προσφέρω ως παίκτης. Έδειξε τότε ο Άρης, όπως συμβαίνει και τώρα, ότι νοιάζεται για μένα. Αυτό, αναπόφευκτα, ‘έγραψε’ μέσα μου. Γενικά, στον Άρη ο κόσμος είναι φανταστικός, παθιάζονται με το άθλημα. Ποιος δε θέλει να παίζει μπροστά σε ένα τέτοιο κοινό;»
Ερ. Υπέγραψες για δύο χρόνια με τον Άρη, έχει ή δεν έχει σημασία για σένα η μακράς διάρκειας συνεργασία με την ομάδα;
Απ. «Προσπαθούμε να ‘χτίσουμε’ κάτι καινούργιο και διαφορετικό, να αλλάξουμε τα πράγματα γύρω από την ομάδα. Δε γίνεται, φυσικά, αυτό από τη μια στιγμή στην άλλη. Όλοι γνωρίζουν πως η Ρώμη δε χτίστηκε σε μια μέρα. Όχι μόνο εγώ, αλλά και κάποια άλλα παιδιά δεσμεύτηκαν με διετούς διάρκειας συμβόλαιο. Θέλουμε να βάλουμε τα θεμέλια για να βαδίσει η ομάδα προς τη σωστή κατεύθυνση. Το να υπογράφεις μονοετούς διάρκειας συμβόλαια, όταν θέλεις να αρχίσεις κάτι νέο, δε σε βοηθά στο να φτάσεις στον στόχο σου».
Ερ. Ποιο θεωρείς ότι ήταν το δυσκολότερο εμπόδιο, μέχρι τώρα, στην καριέρα σου; Το γεγονός, ίσως, ότι απέκτησες το ελληνικό διαβατήριο μετά από αρκετά χρόνια προσπάθειας;
Απ. «Σίγουρα και αυτό. Ο Βασίλης Σπανούλης βοήθησε πολύ στο συγκεκριμένο θέμα, σε συνδυασμό, φυσικά, με τη δουλειά που έκανε η μαμά μου (Γεωργία Μήτρου). Θα έλεγα, ωστόσο, πως το δυσκολότερο είναι να διαχωρίσεις το μπάσκετ από την υπόλοιπη ζωή σου. Αγαπάω το άθλημα, το ζήτημα, όμως, είναι πως να αφήσεις το παιχνίδι, ό,τι κάνεις στο παρκέ, όταν φεύγεις από το γήπεδο και έχεις να ασχοληθείς με την προσωπική σου ζωή. Είσαι μόνος σου, σκέφτεσαι υπερβολικά πολύ, οπότε αυτό και το να παραμένω υγιής, ήταν τα δυσκολότερα θέματα που χρειάστηκε να αντιμετωπίσω, ως τώρα, στην καριέρα μου. Δόξα το Θεώ έχω υγεία και γενικά διαχειρίζομαι τα πράγματα. Εκτός γηπέδου κρατάω το μυαλό μου απασχολημένο με τον σκύλο μου, βγαίνοντας για φαγητό, πηγαίνοντας στην παραλία, έχοντας επαφή με φίλους και την οικογένειά μου».
Ερ. Έχεις δηλώσει πολλές φορές στο παρελθόν ότι θέλεις να αγωνιστείς με την εθνική Ανδρών. Ζήλεψες, με την καλή έννοια, προ ημερών, όταν η Ελλάδα κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ;
Απ. «Χάρηκα πολύ με την επιτυχία της εθνικής. Μακάρι να μπορούσα να είχα συνεισφέρει και εγώ σε αυτήν. Έβαλε τον πήχη ψηλά η εθνική. Δε με εκπλήσσει το επίτευγμά της, με δεδομένα τον προπονητή, τους παίκτες που είχε η ομάδα στο παρκέ. Ελπίζω, κάποια στιγμή, να είμαι στις επιλογές της εθνικής, θα είμαι έτοιμος για αυτό».
Ερ. Παλιότερα είπες, επίσης, πως θα ήθελες να αγωνιστείς στη εθνική με τον αδερφό σου, τον Ναζ και τα αδέρφια Αντετοκούνμπο. Καλύπτεσαι, κάπως, με το ότι φέτος θα έχεις συμπαίκτη ένα από τα αδέρφια Αντετοκούνμπο;
Απ. «Ξέχασα ότι το είχα πει αυτό, αλλά παραμένει αλήθεια. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να παίξω με τον αδερφό μου στην εθνική, καθώς, δυστυχώς, επιτρέπεται μόνο ένας νατουραλιζέ παίκτης στην ομάδα. Δεν το ήξερα τότε αυτό, τώρα ξέρω τον κανονισμό, οπότε μάλλον δε θα συμβεί. Είμαστε συμπαίκτες, ναι, με τον Άλεξ Αντετοκούνμπο, ο οποίος είναι πολύ καλό παιδί, ταλαντούχος παίκτης και είμαι χαρούμενος για τη συνύπαρξή μας στον Άρη».
Ερ. Με την προετοιμασία για τη νέα σεζόν να ολοκληρώνεται, ποιο θεωρείς πως είναι το ισχυρότερο αγωνιστικό χαρακτηριστικό του Άρη;
Απ. «Νομίζω πως το ισχυρότερο χαρακτηριστικό μας είναι ευχή και κατάρα. Έχουμε στο ρόστερ πολλούς ταλαντούχους παίκτες, οι οποίοι έρχονται από διαφορετικά μέρη υψηλού επιπέδου. Αυτό μπορεί να λειτουργήσει και υπέρ και εναντίον μας. Μέχρι σήμερα νομίζω ότι κάνουμε καλή δουλειά, αντιλαμβανόμενοι πως δεν είμαστε σε σπριντ, αλλά σε έναν μαραθώνιο. Είμαστε στην αρχή της σεζόν, σίγουρα δε θα παίξουμε το καλύτερο μπάσκετ τώρα, αλλά δεν πειράζει. Πρέπει να καταλάβουμε πως χρειάζεται να δουλεύουμε κάθε μέρα στην προπόνηση και όλα τα υπόλοιπα θα βρουν τον δρόμο τους».
