Μπέτις-Σεβίλλη: Πώς ζουν το ντέρμπι οι οπαδοί των δύο ομάδων (pics+vids)
ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗ ΣΕΒΙΛΛΗ: ΠΕΤΡΟΣ ΧΑΡΙΖΑΚΛΗΣ
Από την πρώτη στιγμή που μπήκε στο μυαλό μου το ταξίδι στην Ανδαλουσία για το ντέρμπι της Σεβίλλης, ανάμεσα στην ομώνυμη ομάδα και την Μπέτις, σκεφτόμουν πως ζουν αυτή τη μονομαχία οι οπαδοί των δύο ομάδων. Γνώριζα πως πρόκειται για ένα από τα πιο υποτιμημένα ντέρμπι στη χώρα της Ιβηρικής και παράλληλα ίσως το πιο έντονο. Εξάλλου, στη Σεβίλλη τα πάντα τα ζουν έντονα. Τον χορό, το ποδόσφαιρο, την καθημερινότητα.
Έτσι, αποφάσισα να βρω οπαδούς και των δύο μονομάχων για να μου μιλήσουν για το El Gran Derbi. Στην πόλη της Σεβίλλης οι οπαδοί της Μπέτις είναι περισσότεροι (σ.σ. 60%-40% όπως παραδέχονται και οι δύο πλευρές) και γενικότερα κυκλοφορούν με διακριτικά της ομάδας τους στην καθημερινότητά τους σε μεγαλύτερη συχνότητα από εκείνους της Σεβίλλης.
«Πάντα υπάρχει μια φιλονικία ποια είναι η καλύτερη ομάδα στην πόλη»
Ξεκίνησα από μια οπαδό της Μπέτις, τη Λουθία 20 ετών, που εργάζεται σε κατάστημα με σουβενίρ κοντά στον Torre del Oro. Νεαρή, παθιασμένη, έβλεπα τη σπίθα για την ομάδα της στα μάτια της όταν της έκανα μια ερώτηση παραμονές του ντέρμπι. Είναι οπαδός των «βερδιμπλάνκος» από νεαρή ηλικία, με την οικογένειά της να υποστηρίζει την Μπέτις. Τόνισε πόσο σημαντικό είναι το ντέρμπι για την πόλη και υποστήριξε πως πάντα υπάρχει μεγάλη ένταση για το ποιος θα κερδίσει.
Από το Μπρίστολ για την Μπέτις
Η επόμενη μέρα με βρήκε προς την περιοχή Ελιόπολις που εδρεύει το γήπεδο της Μπέτις, «Μπενίτο Βιγιαμαρίν». Νωρίς το μεσημέρι του Σαββάτου, ήθελα να κάνω τα ψώνια μου από την μπουτίκ και να ξεμπερδεύω πριν τη μέρα του αγώνα. Φτάνοντας έξω από το μεγαλοπρεπές στάδιο, το οποίο είναι αρκετά παλιό, έπιασα τον εαυτό μου να αναρωτιέται αν το ζω στα αλήθεια. Άνοιξε τις πύλες του το μακρινό 1929 ενώ η χωρητικότητά του μεγάλωσε τρεις φορές. Το 1982, το 2000 και το 2017. Πλέον χωράει 60.720 θεατές.
Εντυπωσιακό εξωτερικά, στην προσπάθειά μου να βρω σε ποια γωνία είναι η μπουτίκ είδα έναν έφηβο με τη φανέλα της Μπέτις, έχοντας δίπλα του δύο ενήλικες. Ρωτώ αν μπορώ να τους ρωτήσω για την ομάδα και συνειδητοποιώ πως ο Ίσαακ, 15 ετών, είναι Βρετανός. Μου εξηγεί πως έγινε οπαδός της Μπέτις αφού του δώρισαν μια φανέλα και ήρθε στο περσινό Μπέτις-Ρεάλ Μαδρίτης, ενώ για πρώτη φορά ετοιμαζόταν να ζήσει για πρώτη φορά ένα τόσο μεγάλο παιχνίδι. Τον ρωτάω τι ομάδα υποστηρίζει στην Αγγλία και μου αποκαλύπτει πως υποστηρίζει την Μπρίστολ Σίτι καθώς κατάγεται από το Μπρίστολ. Μαζί του είναι ο μπαμπάς του και ο παππούς του, οι οποίοι είναι οπαδοί της Μπρίστολ Ρόβερς. Τα ωραία του ποδοσφαίρου. Μάλιστα κατά τη διάρκεια της συνομιλίας μας, ο παππούς έβλεπε στο κινητό του την Μπρίστολ Ρόβετς κόντρα στη Γουίγκαν.
H επόμενη συνάντηση με οπαδούς των δύο ομάδων πριν φτάσω έξω από το γήπεδο, ήταν την ημέρα του αγώνα στο κέντρο της πόλης. Εκεί που κάθισα να φάω το μεσημεριανό μου, είδα στο διπλανό μαγαζί μια παρέα πέντε νεαρών αγοριών, με φανέλες και κασκόλ Μπέτις και Σεβίλλης. Τους πλησίασα, τους εξήγησα τι θέλω να κάνω και με χαρά δέχθηκαν να συμμετέχουν στο βίντεο. Αντόνιο, Χοσέ Μανουέλ και Ιβάν είναι οπαδοί της Σεβίλλης, ενώ Χοσέ και Άλεξ οπαδοί της Μπέτις. Τους ρωτάω τι κάνουν όλοι μαζί πριν το ντέρμπι και μου απαντάνε πως ετοιμάζονται να κατευθυνθούν προς το γήπεδο της ομάδας τους. Οι τρεις Σεβιγίστας προς την περιοχή «Νερβιόν» και το «Ραμόν Σάντσεθ Πιθχουάν» για να ξεπροβοδίσουν την ομάδα τους πριν το μεγάλο ντέρμπι ενώ οι δύο Μπέτικος για να πάνε στο «Μπενίτο Βιγιαμαρίν» όπου επρόκειτο να διεξαχθεί το μεγάλο ντέρμπι.
Ξεκινάω με τον Αντόνιο και τον Χοσέ που μιλάνε περισσότερο από τους άλλους και θέλω να τους ρωτήσω για τις ομάδες τους και για το ντέρμπι, ξεχωριστά. Πριν αρχίσω να βιντεοσκοπώ, λέω στον Αντόνιο (19 ετών) πως πρώτη φορά βλέπω στην πόλη οπαδούς της Σεβίλλης με φανέλες και κασκόλ. Όλες τις ημέρες έβλεπα παντού «Μπέτικος». «Είναι περισσότεροι και παθιασμένοι» μου αποκρίνεται με όση ειλικρίνεια διαθέτει. Μου λέει πως ο θείος τον έκανε Σεβίλλη και από μικρός είναι μέλος της ομάδας ενώ περιγράφει πως η πόλη ζει το ντέρμπι με έναν ιδιαίτερο τρόπο.
«Δεν είναι το ίδιο να ζεις το ντέρμπι χωρίς φίλο από την αντίπαλη ομάδα»
Ο φίλος του ο Χοσέ (18 ετών) είναι οπαδός της Μπέτις. Παραδέχεται πως είναι οικογενειακή παράδοση να είσαι Μπέτις και πως οι οπαδοί της το ζουν διαφορετικό αυτό το ντέρμπι. «Το να είσαι Μπέτις, είναι κάτι διαφορετικό, πολύ διαφορετικό» αποκρίνεται.
Στη συνέχεια αφού έχουν σηκωθεί από το τραπέζι τους και μιλάμε όλοι μαζί για το παιχνίδι, τους προτείνω να βγουν φωτογραφία και βίντεο όλοι μαζί. Δέχονται με χαρά. Η ερώτηση είναι διαφορετική. Πως είναι να είναι φίλοι, για την ακρίβεια είναι και συμμαθητές, ενώ υποστηρίζουν αντίπαλες ομάδες. Θα μου πείτε τι πιο φυσιολογικό. Στην Ελλάδα δεν είναι, στην Ισπανία θεωρείται φυσιολογικό.
Την καλύτερη απάντηση δίνει ο Χοσέ (18 ετών), οπαδός της Μπέτις. «Γιατί ο τρόπος να ζεις ένα τέτοιο ντέρμπι, αν δεν έχεις φίλο σε αντίπαλη ομάδα δεν είναι το ίδιο. Το ζεις διαφορετικά».
Και ο Άλεξ (17 ετών) δίνει τη δική του απάντηση στην ερώτηση αν χωρίζονται μόνο τα 90 λεπτά του αγώνα. «Όταν έρχεται η ώρα του αγώνα, κανείς δεν μιλάει. Αν κερδίσει η Μπέτις, τότε μπορώ να τους πειράξω (σ.σ. καζούρα). Αν κερδίσει η Σεβίλλη, τότε εγώ δεν μιλάω και εκείνοι με πειράζουν». Ο Αντόνιο (19 ετών) τονίζει πως στην πόλη της Σεβίλλης υποστηρίζεις είτε τη μία ομάδα είτε την άλλη, ενώ ο Χοσέ Μανουέλ (18 ετών) και Ιβάν (19 ετών) είναι πιο σιωπηλοί, όμως δείχνουν να συμφωνούν με τους φίλους τους.
Μια παρέα πέντε ατόμων, τρεις οπαδοί της Σεβίλλης και δύο της Μπέτις. Λιγότερο από έξι ώρες πριν την έναρξη του μεγάλου ντέρμπι ήταν μαζί και συζητούσαν για το τι θα συμβεί και ποιος θα κερδίσει. Όπως θα έπρεπε να είναι το ποδόσφαιρο σε κάθε γωνιά της γης.
