Τι ψάχνεις;

Μπρουσάιρ: Άρχισε... με ρήξη αλλά το πείσμα τής έδωσε περιβραχιόνιο

A generic square placeholder image with rounded corners in a figure.

Από εκείνη την ημέρα, όπου ο ήχος του χιαστού πάγωσε το χαμόγελο στο πρόσωπο της έως και τη στιγμή που πάτησε ξανά χορτάρι και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα η πορεία της Καλλίστη Μπρουσάιρ είναι ένα μάθημα επιμονής, υπομονής και πείσματος.

Πρόκειται για μια παίκτρια που συνδυάζει ταλέντο, δουλειά, ηγεσία και ταπεινότητα. Mια πραγματική «μηχανή» σκοραρίσματος αλλά και δημιουργίας ευκαιριών. Σε κάθε παιχνίδι, σε κάθε λεπτό συμμετοχής, η Καλλίστη αποδεικνύει ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο θέμα φυσικών ικανοτήτων αλλά και ψυχικής αντοχής και χαρακτήρα.

Άρχισε... με ρήξη

Έκανε τα πρώτα της βήματα στην πόλη του Κίνγκστον στη Μασαχουσέτη και γρήγορα κατάφερε να τραβήξει τα βλέμματα πάνω της. Ξεχώρισε για την ταχύτητα και την ευφυΐα της στον αγωνιστικό χώρο αλλά και το οξύ ποδοσφαιρικό της ένστικτο.

Το ταξίδι της στον κόσμο της στρογγυλής θεάς άρχισε και επίσημα από το σχολείο στο Σίλβερ Λέικ, εκεί όπου το ταλέντο της φάνηκε από τα πρώτα λεπτά που πάτησε το γήπεδο. Ωστόσο, η μοίρα είχε άλλα σχέδια για εκείνη καθώς στο πρώτο έτος είδε το όνειρό της να απειλείται από ένα σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Πολλοί πίστεψαν ότι η ρήξη θα έγραφε τους τίτλους τέλος στην καριέρα του κοριτσιού αλλά εκείνη φρόντισε να τους διαψεύσει.

Χρειάστηκε να περάσει αρκετός χρόνος, μέρες που δεν άντεχε από τους πόνους και αρκετή δουλειά για να μπορέσει να πατήσει γερά στα πόδια της και να φορέσει τα ποδοσφαιρικά της παπούτσια. Τα έβλεπε εκεί στην άκρη του δωματίου της και έβρισκε το κίνητρο για να μην εγκαταλείψει την προσπάθεια και να παλέψει για το όνειρο της.

Και τα κατάφερε. Το όνομά της έγινε συνώνυμο της αγωνιστικότητας και της επιμονής, πάτησε ξανά χορτάρι και παιχνίδι με το παιχνίδι βρήκε τον εαυτό της, βελτιώθηκε περισσότερο και έγινε μια από τις πρωταγωνίστριες της ομάδας. Πήρε το περιβραχιόνιο και με τις καλές επιδόσεις της αποτέλεσε ένα από τα βαρόμετρα της ομάδας.

Μάγεψε από τις πρώτες επαφές - «Κλειδί» ο χαρακτήρας της

Το Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης στο Λόουελ ήταν το επόμενο μεγάλο βήμα. Στο απαιτητικό περιβάλλον του κολεγιακού ποδοσφαίρου, η Μπρουσάιρ δεν άργησε να δείξει το ταλέντο και τις ικανότητες της. Από την πρώτη της κιόλας χρονιά στο κολεγιακό ποδόσφαιρο, έδειξε πως δεν είναι απλώς μια αθλήτρια με ταλέντο αλλά μια προσωπικότητα έτοιμη να αντέξει τις απαιτήσεις του υψηλού επιπέδου. Σε μια σεζόν κατέγραψε 19 συμμετοχές, όλες ως βασική, μέτρησε 1.374 λεπτά αγωνιστικής δράσης και κατάφερε να σκοράρει τέσσερα γκολ και να μοιράσει έξι ασίστ.

Το όνομα της έγινε πρώτο θέμα όταν πέτυχε το παρθενικό της γκολ στην αναμέτρηση με τη Νιου Χάμσαϊρ. Ήταν μια στιγμή που σημάδεψε την αρχή μιας πολλά υποσχόμενης πορείας. Λίγες ημέρες αργότερα, το βραβείο της καλύτερης επιθετικού της εβδομάδας στην Ανατολική Αμερική ήταν μια επιβεβαίωση ότι το νεαρό κορίτσι από το Κίνγκστον ήρθε για να μείνει. Από τότε, εξελίχθηκε σε έναν από τους πιο σταθερούς και αξιόπιστους κρίκους της ομάδας της δείχνοντας πως πίσω από κάθε στατιστική επιτυχία κρύβεται μια ιστορία σκληρής δουλειάς.

Η παρουσία της στο γήπεδο ήταν καθοριστική. Με 42 σουτ συνολικά, εκ των οποίων τα 28 εντός εστίας, είχε γίνει ο φόβος κάθε αντίπαλης άμυνας. Δεν είναι τυχαίο ότι βρίσκεται στην τρίτη θέση του πρωταθλήματος σε συνολικές ασίστ και σουτ εντός στόχου ενώ κρατά στα χέρια της το ρεκόρ του κολλεγίου έχοντας τις περισσότερες ασίστ καριέρας στη Division I, 18 συνολικά.

Αυτό που ξεχωρίζει την Καλλίστη δεν είναι μόνο οι αριθμοί της, οι οποίοι είναι εντυπωσιακοί αλλά ο τρόπος που κινείται μέσα στο γήπεδο. Γνωστή για την εκρηκτική ταχύτητά της και την ικανότητά της να χειρίζεται την μπάλα εξίσου άνετα και με τα δύο της πόδια, μπορεί να αλλάξει κατεύθυνση σε κλάσματα δευτερολέπτου ξεγλιστρώντας από τους αμυντικούς και δημιουργώντας χώρους εκεί όπου δεν υπάρχουν. Αυτό το φυσικό χάρισμα σε συνδυασμό με την τακτική της ωριμότητα, την καθιστούν έναν πονοκέφαλο για κάθε αντίπαλη άμυνα.

Ο Σκοτ Γουίλιαμς, προπονητής της στο Σίλβερ Λέικ, θυμάται ακόμη τη μέρα που την είδε πρώτη φορά να αγωνίζεται. «Ήξερα αμέσως ότι πρόκειται για κάτι ξεχωριστό. Αλλά αυτό που την κάνει πραγματικά μοναδική είναι ο χαρακτήρας της. Είναι ένα εξαιρετικό πρότυπο για όλα τα κορίτσια. Ξέρει ότι οι συμπαίκτριές της στηρίζονται πάνω της και εκείνη ανταποκρίνεται με ταπεινότητα και συνέπεια. Δεν υπάρχει έπαρση, δεν υπάρχει εγωισμός. Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι το καλό της ομάδας» είχε δηλώσει στην επίσημη σελίδα του συλλόγου.

Η ίδια δείχνει να αντιλαμβάνεται πλήρως τον ρόλο της ως μέλος μιας ομάδας και γνωρίζει καλά πως να τοποθετεί τον εαυτό της ένα βήμα πίσω για το καλό του συνόλου. Εξάλλου, η ομαδική δουλειά είναι ένας τρόπος να κερδίσεις, όπως είχε υποστηρίξει σε συνέντευξης της. «Δεν χρειάζεται να φέρεις μόνη σου το βάρος. Έχουμε πολλές ταλαντούχες παίκτριες και το πιο σημαντικό είναι να λειτουργούμε σαν σύνολο. Η ομάδα έρχεται πάντα πρώτη. Αν παίζουμε μαζί, θα κερδίσουμε μαζί».

Οι γονείς η κινητήριος δύναμη της

Από μικρή έμαθε πως η πραγματική επιτυχία έρχεται όταν το ταλέντο συνδυάζεται με τη σωστή ακαδημαϊκή πορεία και τις αξίες που σε συνοδεύουν σε κάθε σου βήμα. Μια φιλοσοφία που δεν της την επέβαλαν αλλά της τη δίδαξαν οι γονείς της μέσα από το παράδειγμα και τις ιστορίες ζωής τους.

Προέρχεται από μια οικογένεια που ο αθλητισμός και οι αρχές ήταν πάντα τρόπος ζωής. Ο πατέρας της, πρώην δρομέας σε πολιτειακούς αγώνες, της μιλούσε για το πάθος, την προσπάθεια και τη σημασία του να σηκώνεσαι όταν πέφτεις. Η μητέρα της, που τυχαίνει να είναι ελληνικής καταγωγής, ήταν προπονήτρια σε τοπική ομάδα κοριτσιών και της έδειξε πώς να δουλεύει για τους στόχους της με υπομονή και συνέπεια ενώ της υπενθύμιζε πως μεγαλύτερη σημασία έχει να είναι καλός άνθρωπος παρά οι διακρίσεις.

Οι γονείς της, Ελένη και Τζέιμς, που ζουν μεταξύ Κίνγκστον και Βοστώνης στη Μασαχουσέτη, και τα δύο της αδέρφια, η Κάιλα και ο Τζάκσον και ο Jackson, αποτελούν για εκείνη το πιο σταθερό και σίγουρο έρεισμα. Όπως η ίδια έχει παραδεχθεί, ήταν η αγάπη και η πίστη τους που την κράτησαν όρθια στα δύσκολα και της έδωσαν τη δύναμη να κυνηγήσει τα όνειρά της.

Η πεζοπορία και η λατρεία στη Λαβέλ

Μακριά από το γήπεδο αναζητά στιγμές χαλάρωσης και επαφής με τη φύση. Λατρεύει την πεζοπορία και την εξερεύνηση νέων τόπων ενώ δηλώνει φανατική φίλαθλος των New England Patriots. Ξεχωρίζει τη Ρόουζ Λαβέλ και την εθνική ομάδα ποδοσφαίρου γυναικών των ΗΠΑ (USWNT), που τη γεμίζουν έμπνευση και της θυμίζουν πόσο μακριά μπορεί να φτάσει μια γυναίκα όταν πιστέψει στον εαυτό της.

Όταν θέλει να ξεφύγει από την ένταση της καθημερινότητας βρίσκει καταφύγιο σε αγαπημένες σειρές. Το One Tree Hill είναι η δική της «μικρή απόδραση» και αναφέρεται σε μια ιστορία για το πώς τα όνειρα, οι φιλίες και οι δυσκολίες της ζωής μπορούν να σε διαμορφώσουν.

Με τη νοοτροπία αυτή, η Καλλίστη Μπρουσάιρ συνεχίζει να γράφει τη δική της ιστορία αποδεικνύοντας ότι πίσω από κάθε σπουδαία αθλήτρια κρύβεται ένας άνθρωπος με αρχές, αξίες και τη σοφία να ξέρει πως το ποδόσφαιρο, όπως και η ζωή, είναι ομαδικό άθλημα. Η πορεία της μέχρι τώρα αφήνει υποσχέσεις για ακόμη μεγαλύτερες επιτυχίες και το μέλλον της στο ποδόσφαιρο φαντάζει λαμπρό. Με το οικογενειακό της υπόβαθρο, τη στήριξη των προπονητών και τη δική της αφοσίωση, παραμένει σημείο αναφοράς για τη νέα γενιά αθλητριών στην Πολιτεία της Μασαχουσέτης και όχι μόνο. Και να φανταστείς πως η ιστορία της μόλις άρχισε...

πηγή φωτογραφιών: UMASS LOWELL ATHLETICS