Ημερίδα με θέμα «Ποδόσφαιρο και Ψυχική Υγεία: Νιώθω, Αποδέχομαι, Δρω», διοργάνωσε την Τρίτη (25/4) η ΕΠΟ σε συνεργασία με την ΚΣΔΕΟ «ΕΔΡΑ» και τα λεγόμενα των Ντέμη Νικολαΐδη, Χρύσα Κουρομπίλια, Χρήστου Σωτηρακόπουλου, Αλέξη Σπυρόπουλου και Τάσου Μπακασέτα μαγνήτισαν το ενδιαφέρον. Αναπτύχθηκε το θέμα της ψυχολογίας του ποδοσφαιριστή όταν εγκαταλείπει την ενεργό δράση, καθώς και την διαχείριση της επιτυχία και της αποτυχίας.
Ο Ντέμης Νικολαΐδης ανέφερε μεταξύ άλλων: «Η ψυχολογία στον αθλητισμό μπορεί να είναι και το 50% στην απόδοση του αθλητή. Αυτός που έχει ταλέντο σίγουρα ξεχωρίζει. Εγώ πήγα στην ΑΕΚ στα 22 μου και βρέθηκα με τρομερή δόξα.Είχα να διαχειριστώ όλη αυτή την επιτυχία, κάτι που δεν ήξερα να κάνω. Βρίσκεσαι με δόξα και πολλά χρήματα από τη μια στιγμή στην άλλη. Όμως, μπορεί να έχεις αναποδιές στην καριέρα σου, να τραυματιστείς ή να χάσεις τη θέση σου στην ενδεκάδα.
Πρέπει να μπορείς να διαχειριστείς και την αποτυχία.
Εμείς σταματάμε αυτό που κάνουμε όταν είμαστε ακόμα παιδιά. Άλλοι ξεκινούν την καριέρα τους όταν εμείς την τελειώνουμε. Δεν ξέρουμε κάτι άλλο να κάνουμε, ξέρουμε μόνο το ποδόσφαιρο. Και ξαφνικά μια μέρα όλα τελειώνουν, χάνουμε όλη μας τη ζωή, όλο το νόημα. Είναι σαν πένθος, σαν να χάνεις δικό σου άνθρωπο. Είμαστε χαμένοι και δεν έχουμε εκπαιδευτεί καθόλου για αυτό το πράγμα.
Τελειώνει η καριέρα μας και εμείς συνεχίζουμε να ζούμε πλούσια ενώ το εισόδημα έχει τελειώσει.
Και κινδυνεύουμε να χάσουμε την περιουσία μας. Παίρνουμε κιλά, συμβαίνουν διάφορα. Τώρα υπάρχει γνώση. Δεν υπάρχουν ταμπού πλέον. Είναι συχνό το φαινόμενο της κατάθλιψης όταν τελειώνεις την καριέρα σου.
Εγώ τη χρονιά που δεν πήγα στην ΑΕΚ ενώ ήθελα, δηλαδή μια χρονιά πριν πάω τελικά, στις 7 πρώτες αγωνιστικές δεν είχα βάλει ούτε ένα γκολ. Με είχε επηρεάσει πολύ και δεν το καταλάβαινα. Έπαιζα μπάλα γιατί ήθελα να κάνω χαρούμενο τον κόσμο. Μετά έγινα πρόεδρος. Δεν μου έλειψε το ποδόσφαιρο. Μετά ασχολήθηκα με την άλλη μου αγάπη, τη μουσική, και έκανα συναυλίες. Αργότερα όμως έχασα το νόημα. Πήρα κιλά, άρχισα να πίνω περισσότερο.
Πέρασα μια περίοδο που έψαχνα να βρω νόημα για τη ζωή. Χρειάστηκα βοήθεια. Με βοήθησε ότι διάβαζα αλλά πήγα και σε ψυχοθεραπευτή. Τα νέα παιδιά έχουν κι άλλο ένα πρόβλημα, τα social media, που θέλει και αυτό διαχείριση. Στα social σε αποθεώνουν χωρίς να σε αγαπούν και σε βρίζουν χωρίς να σε μισούν. Στην εποχή μου δεν υπήρχαν social media. Ο ποδοσφαιριστής κάθε Κυριακή αποδεικνύει στον εαυτό του και στους άλλους ποιος είναι. Δεν σταματάει αυτό, γίνεται κάθε Κυριακή. Και μια μέρα σταματάει. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι γι’ αυτό».
Η διεθνής διαιτητής, Χρυσούλα Κουρομπίλια, πήρε το λόγο με τη σειρά της και τόνισε ότι: «Χωρίς τον διαιτητή δεν γίνεται ένας αγώνας. Όταν το αντιληφθούν όλοι αυτό θα αλλάξει η αντιμετώπιση. Εμένα, ψυχολογικά με βοηθάει όταν είμαι μέσα στο γήπεδο, γιατί το αγαπώ πολύ αυτό. Εγώ δυσκολεύτηκα πολύ στην καραντίνα. Ενώ πήγαινα από τη μία πόλη στην άλλη σε όλο τον κόσμο, για διεθνείς αγώνες, ξαφνικά κλείστηκα στο σπίτι μου. Τώρα είμαι πολύ κοντά στην έξοδο και το έχω ήδη δουλέψει.
Οπότε είμαι προετοιμασμένη για αυτό. Και για το επόμενο βήμα.
Στα γήπεδα υπάρχει μια ημιάγρια κατάσταση, πρωτόγονη. Υπάρχει όχλος, βρισιές και απειλές. Και πρέπει να το διαχειριστείς. Κι εγώ έπαιζα ποδόσφαιρο. Και ποτέ δεν συμπαθούσα τους διαιτητές. Μετά που ασχολήθηκα, το λάτρεψα. Διοχετεύω όλη μου την ενέργεια στο να γίνω εγώ καλύτερη, όχι στο να διαβάζω ύβρεις και απειλές. Γι’ αυτό και δεν έχω social media».
Ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος έφερε το παράδειγμα του Χρήστου Κωστή που ήταν ο μεγάλος σταρ της εποχής του και τελείωσε η καριέρα του πολύ πρόωρα αλλά και στη διαχείριση των social media και στο media training. Επιπλέον, αναφέρθηκε και σε μια έρευνα στη Μεγάλη Βρετανία το 2014, που αναφερόταν στον αριθμό των διαζυγίων των παικτών όταν τελείωναν την καριέρα τους, τα υψηλά ποσοστά ποδοσφαιριστών που πτωχεύουν μετά την απόσυρσή τους, τα προβλήματα υγείας που παρουσίαζαν και την εξάρτησή τους από φάρμακα.
Ο Αλέξης Σπυρόπουλος αναφέρθηκε σε αθλητικό ντοκιμαντέρ του Netflix που αναδείκνυε ότι «υπάρχει τρομακτική μοναχικότητα σε αυτό που κάνουν οι αθλητές. Και πολλή ανασφάλεια: Θα είμαι και του χρόνου; Είμαι τόσο καλός όσο χρειάζεται; Χρειάζονται και τα δύο: Να βοηθήσεις εσύ το εαυτό του και να ζητήσεις και βοήθεια», είπε.
