Σύμφωνα με όσα μετέφεραν τα ισπανικά μέσα, ο επιθετικός της Λίβερπουλ έχασε τη ζωή του σε τροχαίο δυστύχημα στη βορειοδυτική Ισπανία, κοντά στην περιοχή της Ζαμόρα, μαζί με τον αδερφό του Αντρέ Σίλβα, ο οποίος ήταν 26 ετών και επίσης επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.
Ο Ζόταν ήταν λάτρης των βιντεοπαιχνιδιών, είχε δική του ομάδα eSports και έκανε συχνά live μεταδόσεις στο Twitch ενώ πριν από μόλις δυο εβδομάδες παντρεύτηκε με την επί χρόνια σύντροφο του.
Η εκκίνηση στην Πάκος, ο «δύσπιστος» Σιμεόνε και η έκρηξη στη Γουλβς
Έκανε τα πρώτα του βήματα στις ακαδημίες της Γκοντομάρ, μιας μικρής ομάδας στην Πορτογαλία, όπου εντάχθηκε σε πολύ νεαρή ηλικία. Εκεί έμεινε για οχτώ χρόνια, δουλεύοντας σκληρά και δείχνοντας το ποδοσφαιρικό του ένστικτο. Το 2013 ήρθε η στιγμή για το μεγάλο βήμα. Η Πάκος Φερέιρα αναγνώρισε το ταλέντο του και του έδωσε την ευκαιρία να ενταχθεί στο ρόστερ της πρώτης ομάδας, υπό τις οδηγίες του Πάολο Φονσέκα.
Στην αρχή, οι ευκαιρίες ήταν περιορισμένες, κυρίως στα παιχνίδια του Κυπέλλου, όμως κάθε φορά που έμπαινε στο γήπεδο φρόντιζε να δικαιώνει τον προπονητή του. Δεν άργησε να βρει το δρόμο προς τα δίχτυα και να κερδίσει τη συμμετοχή του και στα παιχνίδια του πρωταθλήματος. Με σταθερά ανοδική πορεία, κατέγραψε 47 συμμετοχές, σημειώνοντας 18 γκολ και μοιράζοντας 14 ασίστ, αποδεικνύοντας πως ήταν ένας ποδοσφαιριστής με σπάνιο ταλέντο και ικανότητα να συνδυάζει εκτελεστική δεινότητα και δημιουργία.
Η σεζόν του ήταν εντυπωσιακή και τα ρεκόρ διαδέχονταν το ένα το άλλο. Έγινε ο νεότερος ποδοσφαιριστής που σκοράρει στο πρωτάθλημα για την Πάκος Φερέιρα, αλλά και ο νεότερος που σημειώνει δύο γκολ σε ένα παιχνίδι στην κατηγορία, μετά τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Μάλιστα, έγραψε το όνομά του στην ιστορία του πορτογαλικού ποδοσφαίρου, καθώς έγινε και ο νεότερος που φτάνει τα 12 τέρματα σε μία αγωνιστική περίοδο. Δεν ήταν έκπληξη όταν στο τέλος της χρονιάς ανακηρύχθηκε ο καλύτερος νέος ποδοσφαιριστής του πρωταθλήματος, με το όνομά του να μπαίνει στα μπλοκάκια μεγάλων ευρωπαϊκών συλλόγων.
Το 2016 η Ατλέτικο Μαδρίτης προχώρησε στην απόκτησή του. Η προοπτική να αγωνιστεί υπό τις οδηγίες του Ντιέγκο Σιμεόνε στην La Liga ήταν τεράστια, όμως ο ανταγωνισμός και το απαιτητικό στυλ της ομάδας δεν του επέτρεψαν να καθιερωθεί. Έτσι, η ισπανική ομάδα αποφάσισε να τον παραχωρήσει δανεικό στην Πόρτο, για να αποκτήσει χρόνο συμμετοχής και εμπειρίες.
Στην Πόρτο, ο Πορτογάλος επιθετικός βρήκε ξανά τον καλό του εαυτό. Στο ντεμπούτο του με τη φανέλα των «Δράκων», κατάφερε να σκοράρει τρία γκολ στο πρώτο ημίχρονο, στέλνοντας μήνυμα σε όλους πως δεν είχε πει την τελευταία του λέξη. Συνολικά, μέτρησε 38 συμμετοχές, εννέα γκολ και επτά ασίστ βοηθώντας σημαντικά την ομάδα του να διεκδικήσει τους στόχους της σε πρωτάθλημα και Ευρώπη.
Η επιστροφή στην Ατλέτικο δεν κράτησε πολύ και η επόμενη σελίδα της καριέρας του γράφτηκε στην Premier League, με τη μεταγραφή του στη Γουλβς. Εκεί, κατάφερε να καθιερωθεί γρήγορα, εντυπωσιάζοντας τον προπονητή του και τους Άγγλους φιλάθλους με το δυναμισμό, την ταχύτητα και το ένστικτο του σκόρερ που διέθετε. Αγωνίστηκε σε 131 παιχνίδια, σημειώνοντας 44 γκολ και μοιράζοντας 19 ασίστ.
Μάλιστα, πέτυχε το πρώτο χατ τρικ στην ιστορία του συλλόγου στην Premier League, γράφοντας το όνομά του στα βιβλία της ιστορίας της Γουλβς. Παράλληλα, έγινε ο νεότερος Πορτογάλος ποδοσφαιριστής που πετυχαίνει τρία γκολ σε έναν αγώνα στην κορυφαία κατηγορία της Αγγλίας, «σπάζοντας» το ρεκόρ του Κριστιάνο Ρονάλντο.
Γιατί ξεχώριζε
Η αγαπημένη του θέση ήταν στην αριστερή πτέρυγα, εκεί όπου ένιωθε πιο άνετα να ξεδιπλώσει το ταλέντο του, αλλά μπορούσε να αγωνιστεί ως επιθετικός μέσος, ως δεύτερος επιθετικός και ως εξτρέμ. Το βασικό του όπλο υπήρξε πάντα η εξαιρετική πρώτη επαφή με την μπάλα, η έκρηξη στα πρώτα μέτρα και η ικανότητά του να «διαβάζει» το παιχνίδι. Ξεχώριζε για την ευελιξία του, την τεχνική κατάρτιση, την ντρίμπλα και κυρίως για την ικανότητά του να εντοπίζει τον δρόμο προς τα δίχτυα.
Ήταν πολύτιμος στο transition, καθώς έφευγε γρήγορα στην αντεπίθεση και βρισκόταν διαρκώς στο σωστό σημείο τη σωστή στιγμή. Είχε μοναδική αίσθηση του χώρου και ήξερε πότε και πού να κινηθεί για να εκμεταλλευτεί τα κενά στην άμυνα του αντιπάλου. Αποτελούσε στήριγμα τόσο για τον επιθετικό όσο και για τους μέσους της ομάδας του, καθώς βοηθούσε στο χτίσιμο της επίθεσης, γυρνώντας πίσω για να πάρει την μπάλα ή συγκλίνοντας προς τη μεσαία γραμμή. Είχε την ικανότητα να δέχεται μπαλιές από την άμυνα και να προσφέρει λύσεις στις εναλλαγές της μπάλας, συμβάλλοντας καθοριστικά στην επιθετική ανάπτυξη.
Η έννοια της «αλεπούς στο κουτί» ταίριαζε απόλυτα στον Ντιόγκο Ζότα. Ήταν ένας έξυπνος, ευέλικτος ποδοσφαιριστής που μπορούσε να κάνει τα πάντα στο επιθετικό τρίτο του γηπέδου. Από το να ελέγχει με άνεση την μπάλα υπό πίεση, να ντριμπλάρει αντιπάλους και να δημιουργεί ρήγματα, μέχρι να συνεργάζεται υποδειγματικά με τους συμπαίκτες του και να τελειώνει με ψυχραιμία τις φάσεις.
Γιατί τον είχε επέλεξε ο Κλοπ
Σίγουρα οι Μανέ, Φιρμίνιο και Σαλάχ αποτέλεσαν τη ραχοκοκαλιά της επίθεσης της Λίβερπουλ για αρκετά χρόνια. Ήταν αναντικατάστατοι, όμως ακόμη κι εκείνοι χρειάζονταν ανάσες. Η ανάγκη για έναν ποδοσφαιριστή που θα μπορούσε να ανταποκριθεί άμεσα και με ποιότητα έμοιαζε επιτακτική.
Ο Ντιόγκο Ζότα υπήρξε αυτή η πολύτιμη λύση. Ήταν εξαιρετικά ευέλικτος, με τη δυνατότητα να αγωνιστεί και στις δύο πτέρυγες, με μεγαλύτερη επιτυχία στα αριστερά. Είχε δοκιμαστεί σε ρόλους επιθετικού, δεύτερου φορ και εξτρέμ, ανταποκρινόμενος πλήρως στις απαιτήσεις κάθε θέσης. Γνώριζε πολύ καλά πώς να ελέγχει την μπάλα, ενώ, αν και δεν διέθετε την εκρηκτική ταχύτητα ή τη σωματική δύναμη άλλων παικτών, είχε την ικανότητα να κρατά την κατοχή και να ξεπερνά τον αντίπαλο με μια έξυπνη κίνηση ή μια ατομική έκρηξη.
Μπορούσε να πάρει πάνω του ένα σημαντικό μέρος της πίεσης που δεχόταν η μεσοεπιθετική γραμμή της ομάδας, λειτουργώντας υποστηρικτικά και απελευθερωτικά για τους υπόλοιπους. Από τις πρώτες του κιόλας εμφανίσεις με τη φανέλα της Λίβερπουλ είχε καταφέρει να κερδίσει τις εντυπώσεις, δείχνοντας ότι μπορούσε να σταθεί επάξια σε μία από τις κορυφαίες ομάδες της Premier League.
Ήξερε, όμως, ότι για να καθιερωθεί και να χτίσει το όνομά του στο Άνφιλντ, χρειαζόταν αφοσίωση, δουλειά και συνέπεια, στοιχεία που τον χαρακτήριζαν σε όλη του την ποδοσφαιρική πορεία. Δεν το έβαλε κάτω, δούλεψε σκληρά και κέρδισε τη εμπιστοσύνη του προπονητή του. Ο Ζότα έπαιξε σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια των πέντε χρόνων του με τους «κόκκινους» κατέγραψε 182 συμμετοχές, 65 γκολ και 26 ασίστ, συμπεριλαμβανομένων και των έξι γκολ στη φετινή αγωνιστική περίοδο, όπου η Λίβερπουλ κατέκτησε την Premier League.
