Ο απίθανος ΠΑΟΚ (είσαι), το πάρτι Ντέλια- Ζίβκοβιτς και το μάθημα από το ρεσιτάλ γιόμας

ΠΑΟΚ είσαι, πάει και τελείωσε. Το βιώσαμε για μια ακόμη φορά και ευτυχώς δεν πληγωθήκαμε. Αντίθετα, θα έχουμε να θυμόμαστε αυτό το απίθανο και προφανώς απρόσμενο 3-4 με μεγάλη χαρά. Απλά πάντα θα έχουμε το παράπονο γιατί δεν έγραψε ο πίνακας 0-4, ή, έστω, 1-4, από τη στιγμή που είχε γράψει 0-3 σ' εκείνο το ονειρεμένο πρώτο ημίχρονο. Και γιατί μάς βγήκε τελικά πάλι η ψυχή για να πανηγυρίσουμε μια νίκη, ενώ μπορούσαμε να απολαύσουμε έναν ηδονικό θρίαμβο, χωρίς κανένα άγχος, χωρίς αγωνία, χωρίς να χρειαστεί να μας προστατεύσουν τα δοκάρια και χωρίς ο τερματοφύλακάς μας να κάνει “παπάδες”. Βέβαια, όλα έχουν την εξήγησή τους. 

Στο ποδόσφαιρο, ό,τι δεν εξαρτάται από την τύχη (το άθροισμα συμπτώσεων, δηλαδή, όπως την ονόμασε ο Αϊνστάιν), αποτελεί εύλογη συνέπεια της αγωνιστικής συμπεριφοράς των παικτών των δύο αντίπαλων ομάδων. Οι της Λιλ μπήκαν στο ματς χαλαρά, με υπεροψία, με αφέλεια και έδειξαν αδιάβαστοι για τις ικανότητες των αντιπάλων τους στον χώρο, ή τις υποτίμησαν. Σε όλο το πρώτο ημίχρονο και, παρά τις αλλεπάλληλες σφαλιάρες με τα τρία γκολ που δέχτηκαν, αντιμετώπισαν τον ΠΑΟΚ λες και ήταν κάποια ερασιτεχνική ομάδα. Επιτέθηκαν ανορθόδοξα, δεν πρέσαραν με συνέπεια, άφησαν ελεύθερους χώρους, οπότε ήταν πολύ φυσιολογικό να βρεθούν στο... αγαπημένο περιβάλλον τους ο Κωνσταντέλιας και ο Ζίβκοβιτς και να κάνουν πάρτι, αφού πρώτα φρόντισε ο Μεϊτέ να πετύχει ένα ωραίο και συμβολικό για την προσωπική ιστορία του γκολ. Με τους τρεις αυτούς σε τρελά κέφια, με Τσιφτσή κέρβερο στα δοκάρια και με όλους τους υπόλοιπους να μην εντυπωσιάζουν, αλλά και να μη δίνουν δικαιώματα στους αντιπάλους με λάθη, το 0-3 ήρθε απόλυτα φυσιολογικά. 

Στο δεύτερο ημίχρονο αρχίσαμε να βλέπουμε σιγά- σιγά άλλο έργο. Και όχι γιατί ο ΠΑΟΚ έπαψε να είναι εξίσου καλός κυρίως μεσοεπιθετικά, αλλά γιατί η Λιλ άλλαξε το στιλ του παιχνιδιού της. Δεν χρονοτριβούσε με πολλές πάσες, προτιμούσε τα πολλά μακρινά σουτ και, κυρίως, κατέφυγε στις...αεροπορικές επιθέσεις, έχοντας φορτώσει την 11άδα της και με Ζιρού και με άλλα ψηλά κορμιά. Ο Γάλλος κόουτς Ζενεσιό τα έπαιζε όλα για όλα, αφού δεν είχε και καμία άλλη επιλογή. Από όλο το δεύτερο ημίχρονο, η διαπίστωση ήταν ξεκάθαρη: Θέλεις να βάλεις γκολ στον ΠΑΟΚ; Παίξε αναχρονιστικά. Ποιές πάσες και ποια υπομονή; Ριξ΄ το στις γιόμες. Κάνε συνεχώς σέντρες για να προκαλέσεις... τουρλουμπούκι. Προσπάθησε να κερδίσεις φάουλ και κόρνερ και σημάδεψε εκεί, στο κέντρο άμυνας. 

Στις τέσσερις-πέντε σέντρες ένα γκολ το έχεις σίγουρο, ίσως και δύο. Η αλήθεια είναι ότι ο ΠΑΟΚ στο δεύτερο ημίχρονο “κατάφερε” να δεχτεί τέσσερα γκολ. Ενα “κανονικό” με ωραίο σουτ, το μόνο που νίκησε τον Τσιφτσή (μετά πάντως από προσωπικό λάθος του Κεντζιόρα) και άλλα τρία σε αδράνεια ή σε σύγχυση στην άμυνα μετά από σέντρες. Θα μπορούσε, δηλαδή, ακόμη και να χάσει με 4-3. Προσέξτε, λοιπόν, τώρα πόσα “ευτυχώς” χρειάστηκαν για να γίνει το 3-4 και όχι το 4-3. Ενα 3-4, ωστόσο, που θα μπορούσε άνετα να είναι και 3-6...) 

Ευτυχώς η ομάδα δεν έπαψε, ως ένα σημείο τουλάχιστον, να λειτουργεί καλά μεσοεπιθετικά. Ευτυχώς έκανε μία (και μοναδική) εντυπωσιακή ενέργεια ο Ντεσπόντοφ, δίνοντας την ευκαιρία στον Ζίβκοβιτς να πετύχει το τέταρτο γκολ. Ευτυχώς το VAR “έπιασε” τη λεπτομέρεια, της λεπτομέρειας, ω λεπτομέρεια και για ένα-δύο εκατοστά δεν “μέτρησε” ένα από τα γκολ της Λιλ. Ευτυχώς σε μια άλλη περίπτωση η μπάλα “έσκασε” στη ρίζα του αριστερού δοκαριού. Και ευτυχώς υπήρχε ο Τσιφτσής που έκανε τρεις σωτήριες αποκρούσεις. Υπήρχε και ένα άλλο “ευτυχώς” στο πρώτο ημίχρονο. Η άρνηση του διαιτητή να δεχτεί την υπόδειξη του VARίστα για υπόδειξη πέναλτι σε βάρος του Κεντζιόρα. Δεν συνηθίζεται. Σωστή, πάντως, η απόφασή του 100%. Δεν ξέρω αν ο ρέφερι απλώς δεν είδε ανατροπή, εγώ είδα ότι ακόμη και να δεχτούμε ότι υπάρχει ανατροπή, ο Κεντζιόρα έρχεται σε επαφή με τον αντίπαλό του εκτός μεγάλης περιοχής και στη συνέχεια εκείνος πέφτει εντός. Αρα, το πολύ ένα φάουλ. 

Από την άλλη πλευρά, στο δεύτερο ημίχρονο ο Κωνσταντέλιας κέρδισε το πέναλτι αλλά ο Ζίβκοβιτς δεν κατάφερε να κάνει το 2-5 και λίγο αργότερα έχασε την τρομερή ευκαιρία εξ επαφής ο Γιακουμάκης. Με γκολ σ' αυτές τις δύο περιπτώσεις ο ΠΑΟΚ θα είχε σκοράρει έξι φορές, δεν θα τραβούσε ζόρι μέχρι να λήξει το παιχνίδι και θα είχε πετύχει με τελικό σκορ 3-6 κάτι ακόμη πιο εντυπωσιακό επί γαλλικού εδάφους σε βάρος μιας παραδοσιακά πολύ καλής γαλλικής ομάδας. 

Θα ήταν τρομερά άδικο αυτή η φοβερή εμφάνιση στα 3/4 ενός πολύ απαιτητικού αγώνα να μη συνοδευτεί από νίκη. Αδικο βέβαια είναι που δεν συνοδεύτηκε με τον θρίαμβο που “προανήγγειλε” το πρώτο ημίχρονο, αλλά, εντάξει, υπήρχε και μία Λιλ εκεί, που, έστω και καθυστερημένα, έπρεπε να αντιδράσει για να αποφύγει το κάζο. 

Το ζήτημα είναι ακόμη και μετά από αυτή την πολύ σπουδαία επιτυχία να κερδίσει η ομάδα από το μάθημα που πήρε με το ρεσιτάλ γιόμας από τους Γάλλους. Δεν γίνεται να σκοράρουν οι αντίπαλοι ανενόχλητοι με κεφαλιές. Δεν γίνεται σε πολλές σέντρες να μην πηδάει κανείς για να διώξει την μπάλα. Αυτό το “κουσούρι” το έχει πληρώσει πολλές φορές ο ΠΑΟΚ. Και είναι κρίμα. 

Επίσης, μια που έρχεται το ματς με τον Βόλο στην Τούμπα, εννοείται ότι πρέπει να γυρίσει άμεσα ο διακόπτης γιατί ο ΠΑΟΚ θα βρει μπροστά του έναν αντίπαλο ταμπουρωμένο πίσω που θα προσπαθεί να “χτυπήσει” με αντεπιθέσεις. Που σημαίνει ότι θα χρειαστούν εμπνεύσεις σε κλειστούς χώρους για δημιουργία ευκαιρών. Και, βέβαια, απαγορεύονται οι αδράνειες και οι γκάφες στην αμυντική λειτουργία. 

ΥΓ. Τρεις νίκες έχει ο ΠΑΟΚ στα τρία πιο δύσκολα παιχνίδια που έχει δώσει μέχρι στιγμής φέτος, δηλαδή στα ντέρμπι με Ολυμπιακό, ΑΕΚ και στο ματς με τη Λιλ. Αν επέλεγα τον πιο σημαντικό από τους λόγους στους οποίους οφείλονται αυτές οι νίκες, θα έλεγα εύκολα ότι είναι το οριστικό και αμετάκλητο (όπως φαίνεται) φουλ φορμάρισμα του Κωνσταντέλια και του Ζίβκοβιτς. Αλλος είναι ο ΠΑΟΚ και με τους δύο στον εξαιρετικό πραγματικό εαυτό τους...

Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news

Μπείτε στην παρέα μας στο instagram

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook

Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube

Μαζί και στο spotify