Μέρες που είναι δεν έχω καμία διάθεση να μεμψιμοιρήσω και να ρίξω όλη την ευθύνη για τα στραβά που συμβαίνουν (και) στο ποδόσφαιρο στην «κακιά Αθήνα». Πάντα ήμουν από εκείνους που έλεγαν στον εαυτό τους «και συ τι κάνεις για να αποφεύγεις τις παθογένειες;», όμως αυτό που συμβαίνει με τους τελικούς Κυπέλλου στο ελληνικό ποδόσφαιρο «φωνάζει» ότι τα πάντα είναι φτιαγμένα γύρω από την Αθήνα.
Την χρονιά, λοιπόν, που θέλαμε-και το αποδέχθηκαν οι πάντες-να δείξουμε ότι, ποδοσφαιρικά τουλάχιστον, Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα, αποδείχθηκε περίτρανα ότι πέρα από την Αθήνα, σε επίπεδο υποδομών, υπάρχει το… χάος. Είναι πραγματικά αδιανόητο ότι ολόκληρη χώρα δεν διαθέτει ένα γήπεδο με όλες τις σύγχρονες προδιαγραφές ασφαλείας για να διοργανώσει έναν τελικό.
Προφανώς και έχει ευθύνη η ΕΠΟ που άλλαξε την προκήρυξη και όρισε τον τελικό εκτός Αθήνας χωρίς να έχει «δέσει» ότι θα υπάρχει ένα σίγουρο γήπεδο διαθέσιμο, αλλά… ελάτε τώρα, υπάρχει καμία σύγκριση ως κατασκευές μεταξύ ΟΑΚΑ και Πανθεσσαλικού ή οποιουδήποτε άλλου σταδίου στην επικράτεια; Οι ευθύνες της ΕΠΟ και οι αστοχίες της τωρινής διοίκησής της στο θέμα του τελικού είναι δεδομένες, αλλά θα μου επιτρέψετε να πω ότι το θέμα είναι λίγο βαθύτερο.
Ακουμπά στην νοοτροπία και τον τρόπου που διοικείται επί χρόνια αυτή η χώρα που παραδοσιακά βλέπει ως βιτρίνα της την πρωτεύουσα και δεν έχει σκεφτεί καν την προοπτική να κάνει μία μεγάλη αθλητική εγκατάσταση μακριά από αυτή. Η αλήθεια είναι ότι το πρόβλημα, ειιδικά σε ό,τι αφορά στα ποδοσφαιρικά στάδια, ήρθε και αναδείχθηκε λόγω της ισχυροποίησης του ΠΑΟΚ στα χρόνια του Σαββίδη.
Ο Δικέφαλος συμμετέχει στους έξι από τους τελευταίους επτά τελικούς και αυτό, αυτόματα, υπερτονίζει την διαφορά που υπάρχει σε αυτά που διαθέτει η Αθήνα και λείπουν από όλες τις υπόλοιπες πόλεις. Αν ο ΠΑΟΚτσής είχε μάθει να ταξιδεύει στα χρόνια της Μεταπολίτευσης μία στο τόσο για έναν τελικό, δεν τον πολυένοιαζε αν μία χρονιά θα έδινε 200 και 300 ευρώ για ένα (ούτε καν) διήμερο στην Αθήνα.
Πλέον, όμως, ο τελικός αποτελεί το προγραμματισμένο έξοδο της χρονιάς και άρα τα χρήματα που δαπανώνται αντιμετωπίζονται υπό διαφορετικό πρίσμα. Υπό το πρίσμα, όχι άδικα, του πολίτη δεύτερης κατηγορίας. Και είναι η ετήσια παρουσία του ΠΑΟΚ σε τελικούς που έχει ενισχύσει όσο ποτέ άλλοτε το αίτημα «κάντε ένα μοντέρνο στάδιο και εκτός Αττικής».
Αυτός ο τελικός θα είναι ξεχωριστός και σωστά το προσεγγίζει ο Λουτσέσκου
Εστιάζοντας λίγο παραπάνω στο το τι σημαίνει για τον ΠΑΟΚ ο φετινός τελικός (για 24η φορά στην ιστορία του), νομίζω ότι ο Λουτσέσκου το προσέγγισε πολύ εύστοχα. Ο Δικέφαλος έχει στο ρόστερ του παίκτες που τώρα κάνουν τα πρώτα βήματά τους στον χώρο του ποδοσφαίρου και θα είναι σημαντικό να συνδυάσουν την εκκίνηση της καριέρας τους με έναν τίτλο. Μπείτε στην θέση του Κουλιεράκη, του Κωνσταντέλια και σκεφτείτε πώς θα νιώθατε στην θέση τους. Ενδεχόμενη κατάκτηση του τροπαίου μπορεί να τους δώσει ακόμη μεγαλύτερη ώθηση σε μία καριέρα που ούτως ή άλλως προδιαγράφεται λαμπρή.
Με τίποτα τελικός στις 27 Μαΐου
Υπάρχει, βέβαια, πολύς χρόνος ακόμη για να αναλύσουμε τον τελικό του Κυπέλλου, αλλά θα πρέπει να υπερτονίσουμε κάτι που Λουτσέσκου ανέφερε χθες στις δηλώσεις του. Τονισε ότι αυτή η ομάδα του ΠΑΟΚ για να αποδώσει πρέπει να είναι συνεχώς στο… 150% της έντασης και της συγκέντρωσής της, ενώ κάποιες άλλες μπορούν να λειτουργήσουν και στο 80%. Επίσης, σημείωσε ότι ο ΠΑΟΚ δεν είναι μία ομάδα που διαθέτει το εύκολο γκολ και για να σκοράρει πρέπει να κάνει πολλή δουλειά μέσα στο γήπεδο, όπως συνέβη με το γκολ του Μπράντον στο Καραϊσκάκη όταν άλλαξε πολλές πάσες.
Με βάση τα παραπάνω, ο ΠΑΟΚ πρέπει να πάει έχοντας αγωνιστικό ρυθμό στον τελικό. Θα είναι μεγάλο πρόβλημα για τον Δικέφαλο του Βορρά ο τελικός να διεξαχθεί δύο εβδομάδες μετά το τέλος των πλέι οφ, όπως σημείωσε και ο Λουτσέσκου. Ίσως η ΠΑΕ ΠΑΟΚ θα πρέπει να εστιάσει περισσότερο στο θέμα της ημερομηνίας και λιγότερο στο που θα γίνει ο τελικός όπου πλέον, η λύση που θα επιλεγεί θα είναι αναγκαστική.
Έχοντας ακόμη νωπό το τι συνέβη πέρυσι στον τελικό με τον Παναθηναϊκό, ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να δει τέτοιες ουσιώδεις λεπτομέρειες, όπως φυσικά και ποια θα είναι η εξάδα των διαιτητών (οι τέσσερις του γηπέδου και οι δύο στο VAR) για να προστατεύσει τον ιδρώτα που ρίχνουν οι παίκτες του στο γήπεδο.
Καλή Ανάσταση σε όλους!
Υ.Γ. 1 Προφανώς και όλοι όσοι εμπλέκονται στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο οφείλουν να προσέχουν την συμπεριφορά τους και να δίνουν το καλό παράδειγμα. Όμως, είναι υποχρεωτικό και όλοι όσοι τους κρίνουν να το κάνουν στο σύνολο της συμπεριφοράς τους. Ο Λουτσέσκου συμμετείχε σε μία ένταση, με σκοπό να προστατεύσει έναν παίκτη του, τον Κουλιεράκη, από αποβολή και ίσως σε ένα σημείο να μην φέρθηκε απολύτως ορθά. Είχε όμως την ευθιξία να απολογηθεί στα αποδυτήρια της Λαμίας, κάνοντας την αυτοκριτική του. Αδικο, λοιπόν, να του επιτίθενται ορισμένοι τόσο έντονα ενώ σε άλλες περιπτώσεις κλείνουν τα μάτια.
Υ.Γ. 2 Δεν προσφέρεται για σοβαρά συμπεράσματα ο χθεσινός δεύτερος ημιτελικός με την Λαμία. Το 1-5 του πρώτου αγώνα επηρέασε τους πάντες και ως ένα σημείο αυτό είναι ανθρώπινα κατανοητό.
