Όπως όλα δείχνουν, μετά από τα όσα τραγελαφικά συνέβησαν, η Εθνική Ποδοσφαιρική μας Ομοσπονδία θα καταλήξει σε μια απόφαση κόντρα στην προκήρυξη και στο πνεύμα της. Δηλαδή ο τελικός να διεξαχθεί όχι σε ουδέτερη έδρα. Και αυτό γιατί κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την άποψη ότι το ΟΑΚΑ είναι η δεύτερη (και για πολλά χρόνια) έδρα της ΑΕΚ.
Με ότι σημαίνει αυτό το τελευταίο. Βέβαια υπάρχουν και βάσιμες υποψίες ότι κάπου εκεί στόχευε από την πρώτη στιγμή η όλη διαδικασία. Με δεδομένο και αυτονόητο το αδιέξοδο και εκ των προτέρων καταδικασμένο το σχέδιο, η κατάληξη δεν διαφέρει από έναν επαχθή καταναγκασμό για τον ΠΑΟΚ. Αυτό θα συμβεί βέβαια αν αποδεχθεί τελικά τη συγκεκριμένη λύση. Δεν είναι λίγοι αυτοί που από την πρώτη στιγμή πίστευαν ότι τα περί εξωτερικού ήταν μα πρόχειρη πρώτη σκέψη, που θα έδινε στην συνέχεια την ευκαιρία για το άλλοθι που έφερνε έδρα το ΟΑΚΑ.
Εν πάση περιπτώσει, το θέμα αφορά πλέον αποκλειστικά την διοίκηση του ΠΑΟΚ, η οποία καλείται να εκτιμήσει σοβαρά την κατάσταση έτσι όπως έχει διαμορφωθεί, με τους πάντες να συμφωνούν (μάλλον και να συνωμοτούν) με την λύση της δεύτερης έδρας της Ένωσης και όχι με αυτήν που επιτάσσει η προκήρυξη, αλλά και το δίκιο. Και όταν λέμε οι πάντες το εννοούμε.
Η Πολιτεία δια του απαράδεκτου Υφυπουργού και η Ομοσπονδία με όλα τα θεσμικά της όργανα, που έχει αυτοπαγιδευτεί σε λύσεις ανεκδιήγητες και εκ των προτέρων καταδικασμένες. Το να μην τηρηθεί στο ακέραιο η ισονομία και ο αντίπαλος του ΠΑΟΚ να καρπωθεί από αυτό το μπάχαλο μια μεγάλη εύνοια, θα πρέπει να το μετρήσει σοβαρά ο δικέφαλος. Η κατάκτηση του κυπέλλου είναι ο μοναδικός στόχος της χρονιάς. Προτεινόμενη λύση; Σε ουδέτερο γήπεδο! Το πως; Αυτό είναι κάτι που αφορά πλέον τον Ιβάν και την διοίκηση του οργανισμού.
Χθες στην Τούμπα έκλεισε ο κύκλος και η εκκρεμότητα των ημιτελικών, με τους γηπεδούχους να σφραγίζουν με άνεση την πρόκριση τους. Το παιχνίδι δεν παρουσίαζε σχεδόν κανένα ενδιαφέρον, από τη στιγμή που δεν άφηνε κανένα περιθώριο για αυτό, το αποτέλεσμα του πρώτου αγώνα. Θα έλεγε κανείς πως ο Λουτσέσκου στο συγκεκριμένο 90λεπτο θέλησε να δώσει ευκαιρίες αποσυμπίεσης και χρόνο συμμετοχής σε συγκεκριμένους παίκτες, που κατά την άποψη του το είχαν ανάγκη. Κράτησε τους δύο πιτσιρικάδες (Κουλιεράκη, Κωνσταντέλια) σε ολόκληρο τον αγώνα, ενώ το ίδιο έκανε και με τον Λύρατζη όπως και με τον Κάργα και τον Σβαμπ.
Οι γηπεδούχοι προηγήθηκαν με πέναλτι του Σβαμπ και τους ισοφάρισε ο Μανούσος. Μια μικροφασαρία που ξέσπασε στο φινάλε, τελείωσε γρήγορα. Εικόνες όμορφες, η αγκαλιά του Μανούχου στον Βιεϊρίνια, η συζήτηση Ραζβάν με Κωνσταντέλια, καθώς και η αγκαλιά του Τάισον με τον Ντάντας.
ΥΓ: Άγιες ημέρες και δεν θα ήθελα με τίποτα να διαταράξω την ηρεμία κανενός, πιθανότατα και την δική μου, με αντιπαραθέσεις και απαντήσεις σε προσωπικές επιθέσεις. Προσπερνώ την πρόκληση, χωρίς να αγνοήσω τα περί ντροπής και τα περί μυαλοπωλών. Ενημερώνοντας ότι ντροπή ποτέ δεν αισθάνθηκα για όλα όσα τόσες δεκαετίες έγραψα υποστηρίζοντας πάντοτε και με μεγάλο κόστος τον ΠΑΟΚ. Όσο για τα περί μυαλοπωλών, θα συμφωνήσω με τους κατήγορους, γιατί πραγματικά στο ασπρόμαυρο ρεπορτάζ υπάρχουν πολλοί μυαλοπώλες, αλλά και συγκεκριμένοι υποκριτές, ισαποστάκηδες και μπουρδολόγοι.
ΥΓ2: Χρήστος Καλαϊτζίδης (φίλος του ΠΑΟΚ κατά δήλωση του): «Δεν είχα ποτέ σχέσεις με τον Μπέο, δεν τον γνωρίζω και ούτε με ενδιαφέρει να κάνω γνωριμία μαζί του. Διαφωνώ σε πολλά από αυτά που λέει και κάνει και συμφωνώ στα λίγα. Όμως μου προξενεί εντύπωση το γεγονός ότι ενοχλούνται με τον Δήμαρχο του Βόλου κάποιοι οι οποίοι υποστηρίζουν παράγοντα του ποδοσφαίρου (σ.σ κατονομάζει παράγοντα, αλλά δεν το δημοσιεύουμε), στον οποίο μπροστά ο Μπέος φαντάζει κολεγιόπαιδο σε επίπεδο αμαρτημάτων».
ΥΓ3: Εντύπωση προκάλεσε ο νέος αποκλεισμός από την αποστολή του Μιχαηλίδη. Βέβαια τον πρώτο λόγο και καπαρωμένη την θέση, έχει από την πρώτη μέρα ο δευτεροκλασάτος Νάσμπεργκ, τον οποίον «πηγαίνει με τα χίλια» το γνωστό συστηματάκι.
Καλή Ανάσταση και ειρήνη σε όλο τον κόσμο
