Είναι βαθιά η πληγή που άφησε στο οργανισμό του Αρη ο αποκλεισμός από το Conference League και δύσκολα θα κλείσει. Σε αντίθετη περίπτωση, αν κατάφερνε να προκριθεί και να φτάσει στη φάση των 36, όλα θα ήταν διαφορετικά.
Με δεδομένο τον αποκλεισμό, θα πρέπει να δημιουργήσει συνθήκες που θα εμπνεύσουν τον κόσμο του και θα τον κάνουν να πιστέψει ότι κάτι καλό γίνεται φέτος. Προσπάθεια με υψηλό βαθμό δυσκολίας, η οποία απαιτεί χρόνο.
Είναι δύσπιστοι πλέον οι φίλοι του Αρη γιατί η ομάδα πολλές φορές τα τελευταία χρόνια, κλώτσησε την καρδάρα με το γάλα και συγχρόνως σκόρπισε την αισιοδοξία με την οποία είχε γεμίσει τον κόσμο. Τελευταία άσχημη ανάμνηση ο αποκλεισμός από την Αράζ, μέσα στο γεμάτο από 20.000 κόσμο «Κλ. Βικελίδης».
Το νέο εγχείρημα του Αρη, προκειμένου να κερδίσει και πάλι την κλονισμένη εμπιστοσύνη του κόσμου του, έχει ως αφετηρία το Πρωτάθλημα. Εκεί όπου βρίσκεται το πρώτο καταφύγιο των φετινών του ονείρων. Στόχος; Να μπει στην τετράδα και από εκεί και πέρα ό,τι ήθελε προκύψει.
Η δοκιμασία στην πρεμιέρα του Πρωταθλήματος με αντίπαλο τον Ν.Π.Σ Βόλου ήταν το πρώτο τεστ, μετά τον αποκλεισμό, για το τι ψάρια θα πιάσει φέτος ο Αρης. Τηρουμένων των αναλογιών η ομάδα έβαλε στο «χτίσιμο» του νέου προφίλ, ένα λιθαράκι. Τόσο με το νικηφόρο αποτέλεσμα, όσο και με την απόδοση κάποιων ποδοσφαιριστών που αποκτήθηκαν προκειμένου να παίξουν τον ρόλο του leader.
Mέχρι στιγμής δεν τα έχουν καταφέρει, σε μέγιστο βαθμό, ποδοσφαιριστές όπως ο Ράτσιτς, ο Γιένσεν και Μισεουί να κάνουν τη διαφορά. Να πάρουν την μπάλα στο πόδια τους και να γείρουν την πλάστιγγα υπέρ του Αρη. Εδειξαν σημάδια βελτίωσης την πρώτη αγωνιστική, αλλά έχουν πολύ δρόμο ακόμη μπροστά τους.
Επιχείρημα, και μάλιστα ισχυρό, υπάρχει: Η ομάδα έχει πολλούς νέους ποδοσφαιριστές. Το ότι για μία ακόμη χρονιά ο προπονητής ασπάστηκε τη λανθασμένη φιλοσοφία της διοίκησης, «φύγε εσύ, έλα εσύ», την οποία υιοθέτησε και ο νέος Τεχνικός διευθυντής, είναι η απάντηση στο πρόβλημα. Μπορεί να είναι μία άλλη κουβέντα, αλλά και όλη η αλήθεια για την πίστωση χρόνου που ζήτησε ο Μαρίνος Ουζουνίδης. Η κλεψύδρα δεν έχει απεριόριστο χρόνο. Ο οποίος μειώνεται και δυσανάλογα, λόγω της απογοήτευσης του κόσμου του Αρη. Αρα χρειάζεται όλος ο οργανισμός να βιαστεί ώστε να κεφαλαιοποιηθεί η ποιότητα που υπάρχει στην ομάδα και στην οποία αναφέρεται ο προπονητής.
Θεωρητικά υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης, αλλά μέχρι τότε η μόνη ασπίδα στην προσπάθεια είναι οι επιτυχίες. Εστω και με γκολ από τους αμυντικούς ή στηριζόμενες στην απόδοση του κίπερ Μάικιτς. Αυτοί είναι οι κανόνες του ποδοσφαίρου κι όποιος δεν τους σέβεται την πληρώνει. Ο Αρης θα αργήσει να προσφέρει απολαυστικό ποδόσφαιρο. Μέχρι τότε όμως επιβάλλεται να κερδίζει, ώστε να ξανακερδίσει και την εμπιστοσύνη του κόσμου του. Γιατί ο θίασος άλλαξε, αλλά το χειροκρότημα αργεί ακόμη.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube
Βρείτε μας και στο spotify
