Στα 39 του χρόνια ο κορυφαίος ξένος ποδοσφαιριστής στην ιστορία του ΠΑΟΚ κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, στο τελευταίο φετινό παιχνίδι της χρονιάς για τον Δικέφαλο του Βορρά, το οποίο τον βρήκε νικητή απέναντι στην ΑΕΚ, στο γήπεδο της Τούμπας, για την έκτη αγωνιστική των πλέι οφ του Πρωταθλήματος.
Ο Αντελίνο Βιεϊρίνια μεγάλωσε με τον ΠΑΟΚ, αλλά μεγάλωσε και τον ΠΑΟΚ, κατακτώντας τα πάντα σε τίτλους στις δύο θητείες που αγωνίστηκε με τα...ασπρόμαυρα.
Ο Αντρέ ήταν το κεντρικό πρόσωπο στο ντέρμπι με την Ένωση και μετά το τέλος του αγώνα ακολούθησε ένα εντυπωσιακό τελετουργικό για το αντίο του από την ενεργό δράση. Όλη η Τούμπα σηκώθηκε στο πόδι και έκλαψε για τον σπουδαίο αρχηγό της.
Όπως ήταν λογικό, η συγκινησιακή φόρτιση ήταν τεράστια για τον Βιεϊρίνια, με τον Πορτογάλο να μην είναι ωστόσο ο μοναδικός που...έσπασε αφού το ίδιο συγκινημένες και δακρυσμένες ήταν η σύζυγός του και η κόρη του, όταν ζήτησε από εκείνες να ανέβουν πάνω στην ειδικά διαμορφωμένη σκηνή που είχε στηθεί και να τον συνοδεύσουν.
Ο σπουδαίος Αντελίνο Βιεϊρινια μετά από μια τεράστια καριέρα με την φανέλα του ΠΑΟΚ είπε το δικό του αντίο. Στο πλευρό του ήταν η σύζυγος του Βάσω και η κόρη του Κριστίνα, αλλά και ο άνθρωπος που τον...ανακάλυψε και τον έφερε στην Ελλάδα, ο Φερνάντο Σάντος.
Όλη η Τούμπα δάκρυσε. Συμπαίκτες, κόσμος, προπονητές και διοικούντες καταχειροκρότησαν τον τεράστιο Βιεϊρίνια.
Η συγκινητική ομιλία Βιεϊρίνια
«Ένα λεπτό, δεν θέλω πολύ. Τι είναι αυτό ρε;
Ήθελα να γράψω, αλλά θέλω όσα πω να βγουν από την καρδιά μου. Ήρθα μικρός εδώ, έγινα άνδρας, έγινα πατέρας και έγινα ένας από σας. Σας οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Στον κύριο Σάντος που με έφερε εδώ, αυτός με έκανε να αγαπήσω ξανά το ποδόσφαιρο.
Και σε εσάς. Τι να πώ για εσάς; Την αγάπη, τη στήριξή σας στις καλές και τις δύσκολες στιγμές θα κρατήσω στην καρδιά μου. Έφυγα στη Γερμανία και σας είχα υποσχεθεί κάτι. Είμαι γεμάτος, γιατί κράτησα την υπόσχεση και είμαι πραγματικά υπερήφανος που είμαι μέλος της τεράστιας ιστορίας αυτής της μεγάλης ομάδας.
Ήθελα να ευχαριστήσω την οικογένεια Σαββίδη, δυστυχώς ο πρόεδρος δεν μπόρεσε να έρθει εδώ, γιατί με έφερε σπίτι μου. Αυτό εδώ μπροώ να το φωνάζω σπίτι μου. Ήθελα να ευχαριστήσω πάρα πολύ και να φωνάξω εδώ πάνω τη γυναίκα και την κόρη μου.
Γιατί χωρίς αυτές δίπλα μου δεν θα μπορούσα να φτάσω εκεί που έφτασα ως ποδοσφαιριστής, αλλά κυρίως ως άνθρωπος. Ήταν εκεί τις καλές και τις κακές στιγμές, μου έδωσαν δύναμη να σηκωθώ και να παλέψω και χωρίς αυτές σίγουρα δεν θα έφτανα ως εδώ. Σας ευχαριστώ, σας αγαπώ.
Στο τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλα τα παιδιά που είναι εδώ και φορούν προς τιμήν μου τη φανέλα μου. Είναι τιμή μου. Με κάποιους για λίγο, με άλλους για πολύ δουλέψαμε μαζί. Είμαι περήφανος, είμαι τυχερός που έχω δουλέψει με όλους αυτούς, τους ποδοσφαιριστές, τους φροντιστές, τους φυσιοθεραπευτές.
Και τον κύριο Ραζβάν, τον ευχαριστώ για όλα, δεν έγραψα μόνο εγώ ιστορία. Όλο αυτό πίσω είναι δικό σου, μαζί με τα παιδιά έχουμε κερδίσει αυτούς τους τίτλους. Θέλω να σας ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου. Τι είσαι εσύ για μένα κανείς δεν ξέρει».